Lotje en Jimmy slapen 's nachts altijd in "de hobbyruimte". Dat is een ruimte boven de bijkeuken die we verder eigenlijk niets mee doen. Ideaal voor de katten, het is een behoorlijk stuk en het is er niet warm omdat er geen verwarming zit
Nu waren we Lotje kwijt, al best lang. Overal geroepen, de baas buiten een ronde gemaakt, in huis gezocht, de stal, de buren gevraagd... Geen Lotje. Vanmorgen Jimmy weer buiten gelaten en weer op zoek naar Lottepot. Buiten gekeken, het voer was niet aangeraakt dus weer roepen en zoeken. Nog steeds geen Lotje.
Vanmorgen gaat manlief boven de kattenbakken schoonmaken en hoort hij geritsel achter de houten schotten. Achter die schotten zitten waterleidingen en verwarmingsbuizen. Hij dacht aan muizen, of een rat misschien. Maar even later hoort hij het weer, harder ook. Manlief roept mij, ik ook naar boven, wat zou dat zijn? We praten tegen elkaar en ineens horen we een heel zachte "miauw". Lotje!
Wij roepen en roepen om te kunnen horen waar ze precies zat en toen op geluk twee schotten eraf gehaald en daar was ze. Onder het spinnenrag en half klem in die smalle ruimte.
We hebben nog geen flauw idee hoe en waar ze erachter is gekomen. Ze zijn nu allebei buiten en we gaan straks op onderzoek uit. Die arme poes, ze had zo'n honger. Ze moet daar echt al een poos gezeten hebben.
En niet even roepen hé, neeeee, gewoon stil blijven zitten. Je moet haar eens horen als het regent buiten, dan heeft ze een heel luchtalarm wat ze laat afgaan, dat hoor je een straat verder nog wel.
Arme Lotje. Ze heeft wel een lekkere barfhap gehad voor de schrik.