Na veel subtieler hinds hier en daar over een foto van mijn kleine meisje zal ik haar oficeel voor stellen, te beginnen met het verhaal van hoe ze hier op aarde kwam
Na veel schrik momenten met een bloeddruk die elke keer flink te hoog was maar veder nog geen klachten ging opeens mijn bloed ook de verkeerde kant op, nog lang geen HELLP maar het ging wel die richting op.
Dus helaas toch besloten om te gaan inleiden om te zorgen dat ik niet ziek werd en de kleine meid niet in de problemen zou komen.
Zondag de 2de is er een ballonnetje bij mij geplaatst en hoe wel het rond uit kut en heel pijnlijk was heb ik dat verkozen over de crème omdat ik met balon naar huis kon en met die crème niet, hoe korter ik in het ziekenhuis kon blijven hoe beter!
Goed maandag weer terug en ik had genoeg ontsluiting om het ballonnetje er uit te halen, normaal doen ze dan ook gelijk gaan inleiden maar ik had speciaal de afspraak voor dinsdag staan omdat er dan geen mannen werkte en ik heb een vrij groot probleem met anderen mannen dan mijn vriend die tussen mijn benen willen vroeten.
Iets met verkrachting en een zeer lompe mannelijke gynocolog vrij vlot daar na
Goed dus wij weer naar huis biddend op weeën want het zou zo fijn zijn als het uit zich zelf begon, helaas mocht het niet zo zijn en dinsdag ochtend om 6 uur werden we gebeld dat er plek was voor ons en dat we mochten komen.
Uit eindelijk waren we er dankzei files waren we er pas 8:15 maar goed dat maakten gelukkig niks uit.
Daar aan gekomen geïnstalleerd in een mooie grote kamer met een badkamer met douche, voelden voor mij nog steeds als een kreefte fuik en het enige wat ik wou was weg rennen
Ctg werd aan gesloten en begon al gelijk problemen te geven, was een draadloze zo dat ik er mee kon rond lopen maar na elke beweging die ik maken schoof die kleinen meid weer uit beeld en moest ze weer gezoch worden
Met humor en afleiding ben ik toen een beetje tot rust gekomen en toen gingen ze mijn infus zetten en mijn vliezen breken, humor jo
Vliezen breken zou geen pijn doen, nou ondanks dat ik me heel goed ontspande deed het me flink zeer
Al vrij vlot daarna begonnen de weeën en ben ik onder de douche gaan staan om het te verzachten, daar kwam ik er achter dat de douche wisselde van koel naar lava heet wat net elke keer op de verkeerde momenten gebeurden
Dus koel als ik een wee had en lava heet al ik er geen had, heel handig not
Ondanks het wisselende water kon ik het heel goed aan daar en waren de weeën zeer goed te verdragen, tot ze vonden dat de ctg niet goed genoeg haar in beeld hield in ik onder de douche uit moest en het bed op om ter wel ik weeën had een draadje op Elza's hoofd te plaatsen.
Ik hield het niet meer god wat deden de weeën toen pijn, ik kon geen houding vinden die fijn was en durfde me amper te bewegen met dat draadje op haar schedel.
Toen ging dat ook nog een keer los en moest het weer opnieuw geplaatst worden
Werd helemaal gek van al dat gepluk aan mijn lijf, wou het infuus er uit rukken en weg rennen.
Maar aangezien dat niet kon heb ik me zelf maar terug getrokken en kwam ik in een soort trans, hielp redelijk tot ze het infuus hoger gingen zetten.
Toen had ik zo iets van als ik dit nog 10 uur moet doen dan hou ik het niet meer, ik heb gevraagd om verdoving.
Een ruggen prik want morfine zou Elza versuffen en dat wou ik echt niet, dat ding geplaatst wat nog meer draadje en gedoe betekende maar dat makten me toen echt niks meer uit, ik had het op gegeven om het op mijn manier te doen dus dan maar op de hunnen.
Dus dat ding geplaatst en het zat scheef, dus rechts was verdooft maar links ging gewoon knetter hard door
Werd er echt helemaal simpel van, gelukkig ging mijn lijf vrij vlot en een uur na het plaatsen kreeg ik al persweeën.
17 minuten persen en hup daar was ze, de verloskundige zei nog dat het oefen persweeën waren maar in mijn hoofd wist ik wel beter die baby kwam nu er gewoon heel snel uit!
Ik heb het helemaal zelf gedaan ze bleef nog even tussen 2 weeën in met haar hoofdje naar buiten hangen en toen heb ik haar zelf naar buiten geduwd zo als ik dat graag wilden, ondanks alles ben ik giga trots op me zelf dat ik het gewoon even super snel geflikt heb.
In minder dan 5 uur was ik klaar.
Placenta kwam 11 minuten later bijna niks van gemerkt want ik was het mooiste meisje op aarden aan het bewonderen.
Ik was wel op 2 plekken uit gescheurd en dat moest gehecht worden, raakt de verloskundige de naald daar beneden kwijt
Was maar goed dat ik iets had wat me afleiden want ik weet niet wat ik had gedaan als ik er echt bewust van was geweest
Snel iemand bij geroepen en de naald werd weer terug gevonden, netjes af gemaakt en toen werd ik met rust gelaten.
Klein meid heeft lekker meer dan een uur lekker blood op mijn buik gelegen en papa gelijk een hart aanval gegeven door de vorm van haar hoofdje
Hij wist niet dat het zo vervormd zou zijn en schrok van haar extremen punt hoofdje, gelukkig konden we hem snel gerust stellen.
De navelstreng heeft ook ruim de tijd gehad om uit te kloppen zo dat al het bloed uit de placenta in haar lijfje is gekomen, wat maar goed ook is wat goed wat is ze klein.
2730gr was ze met een mega bos met zwart haar echt een poppetje
Voeden ging al snel redelijk goed al wouden ze haar graag nog even houden om glucose te prikken omdat ze eigenlijk net te klein was, dus we zijn nog een nacht in het ziekenhuis gebleven.
De volgende dag om 4 uur zijn we ontslagen tot licht boosheid van mijn kraamverzorgster omdat ze 6,6% was af gevallen en daarmee net iets boven de gevaren zonen kwam en we zonder kunstvoeding of advies weg zijn gestuurd.
Thuis ging alles redelijk en hoewel het drinken vrij goed ging had ze ook momenten dat het echt niet ging, ook hield ze haar temperatuur niet op pel en zakte ze 's nachtes elke keer naar 36,1 of 36,2
Dus we zijn haar bij gaan voeren, ze heeft 17cc kunst voeding gehad en de rest mijn eigen gekolfde moedermelk waarvan ik bij de eerste keer kolven al 15cc had ( dat is uitzonderlijk veel en normaal krijg je pas melk na een paar keer kolven)
Ik producer als een melk koe en heb nu ook 600ml moedermelk in de vriezer staan na 3 dagen kolven en bijvoede met mijn melk.
Na 3 dagen thuis zijn ontdekten de kraamverzorgster dat Elza's tong riempje net iets te kort was en is mijn verloskundigen het de volgende dag komen klieven, was maar een millimeter maar wat een wereld van verscheel!
Ze dronk echt opeens veel beter en ook het aan happen ging gelijk een stuk makkelijker!
van af dat moment is ze echt met sprongen voor uit gegaan en heeft ze de nacht na het klieven bij gehaald wat dus heel erg op een regel dag leek, of ter wel ik heb niks geslapen toen want ze wou constant drinken, gaaaaaaap
Temperatuur is niet meer gedaald en ze heeft nu al 3 dagen geleden haar geboorten gewicht weer overschreden.
Alles gaat echt heerlijk en ze is een helen lieve, stillen en allert baby die heel veel in de rondte kijkt en alles zeer bewust in zich op neemt.
Ik ben echt smoor verlieft en geniet elke dag zo verschrikkelijk veel van haar echt niet normaal.
En dan hier is de lang verwachte foto's van dit schoonheidje
Trotse papa, nog in het ziekenhuis.
Blije baby
Wat is ze mooi
Baby soep in de maak ( was voor de hielprik )
Dit was papa, wat lijkt ze op hem he