Ik heb mij gerealiseerd dat ik al mijn dieren eigenlijk nooit eens grondig heb voorgesteld.
De meeste mensen weten wel dat ik 3 katten heb, konijntjes, kippen en misschien ook dat er ook nog gerbils hier wonen. Maar wie dat dan zijn...
Bovendien zijn er hier onlangs, na het verliezen van al mijn konijntjes op korte tijd, 6 nieuwe nijnen komen wonen. Ze komen nog niet 100% overeen en we hebben onderweg al wat problemen gehad, maar nu ben ik er wel van overtuigd dat het met geduld wel goed komt en de groep in deze samenstelling gaat blijven. De tijd is dus gekomen om ze eens voor te stellen.
Maar eerst de katjes.
Foto's zet ik er straks tussen, daarvoor moet ik op mn pc zijn...
De oudste van de katjes is mijn meisje. Ons Kleintje.
Kleintje is geboren uit een oeps-nestje bij ons thuis, toen ik 16 was.
Het was eerst niet de bedoeling dat ze bij ons zou blijven. Een vriendin wilde haar graag hebben voor haar verjaardag. Haar zus had een hond gekregen, dus wilde zij een kat. Haar ouders dachten daar anders over. Alleszinds, toen dat duidelijk werd, was Kleintje al 16 weken, waren er een broertje en zusje bij nieuwe eigenaren gaan wonen en 1 broertje bleef bij ons. Mijn ma wilde Kleintje dan ook nog weg doen, maar ik heb geweigerd. En zo bleef ze bij ons. Maar nog naamloos op dat moment...
Mijn broer en zusje begonnen haar al 'vlekje' of zwart-witje te noemen. Dat vond ik zo vreselijk dus moest ze snel een naam krijgen. Ze was op dat moment de kleinste van de 3, dus ja, zo kreeg ze een al even belachelijke naam...
Toen ik 4 jaar later met mijn vriend (nu man) ging samenwonen, was Kleintje de enige die nog overschoot. De katten waren eigenlijk altijd al van mij en Kleintje was meteen gek op Meneer Pop, dus was het snel duidelijk dat ze mee zou verhuizen. Kleintje is nu 12 jaar...
En ze is een dametje. Een echte mensenpoes die een paar keer een negatieve ervaring gehad heeft met katers in de buurt en een genetische aanleg om het niet zo te hebben met andere katten. Met haar broer heeft ze 2 jaar heel mooi samengeleefd, maar sinsdien hoeft ze geen andere katten. Alleen hadden wij dat niet door...
Toen ik samen ging wonen dacht ik dat Kleintje wel graag een kattenvriendje zou willen hebben.
En zo kwam Cuzco bij ons wonen.
Cuzco is een boerderijkitten. Iets wat ik nu nooit meer zou doen, maar goed, met hem zijn we uiteraard wel heel blij.
Maar Kleintje dus niet...
Na maandenlang proberen de brokken te lijmen, heb ik eindelijk hulp gezocht op internet. Zo hebben we besloten er een vriendje voor Cuzco bij te halen zodat de 2 jongelingen elkaar zouden hebben en Kleintje niet meer opgejaagd zou worden door een speels kitten. En dat werkte... Zo kwam Luis bij ons wonen.
Tussen Cuzco en Kleintje is het nooit helemaal goed gekomen want hij is verliefd op haar en zij wil hem het liefst op de maan zien, maar tussen Kleintje en Luis gaat het vrij goed. Zolang ze haar ruimte wat respecteren.
Als ze dat niet doen, hangt ze nog eens goed de bitch uit en is het na een paar dagen wel weer duidelijk...
Luis hebben we uitgezocht uit een asiel. Zijn achtergrond ken ik verder niet.
Tussen de 2 heren is bij kennismaking geen woord gevallen. Een klein geschrokken blaasje van Cuzco toen 14 weken oude Luis pardoes op hem afliep in zijn verkenningstocht en de rest van de dag heeft hij er op een afstandje achteraan gelopen. 's avonds lagen ze al naast elkaar te slapen en de volgende ochtend werden we begroet door 2 rollebollende kittens.
Sinsdien gaan ze graag samen naar de DA ookal is maar eentje ziek. Ze zijn nu 7 en 6 jaar en zijn doorheen de jaren wel een beetje minder close geworden, maar kunnen elkaar wel geen halve dag missen.