Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3249707
Deze week verhuist mijn vader naar een woonzorgcentrum in Hengelo. Hij krijgt daar een ruimte met een aparte slaapkamer en wonokamer, keukentje, eigen douche en toilet en kan er gebruik maken van de zorg en faciliteiten van het wozo. In het gesprek met de verpleeghuisarts vanmorgen gaf hij duidelijk aan dat hij, waar hij nu is, erg verdrietig is om de mensen. Hij vindt dat dat geen kwaliteit van leven is en maakt zich daarnaast bezorgd dat hij ook ooit zo zal worden. We waren het er al vlug over eens dat iemand met zulke gevoelens, die dat nog zo uit kan drukken, daar niet hoort.

De plek waar hij naartoe gaat is tijdelijk. Dat betekent dat hij over een paar weken weer zal moeten verkassen, maar wat moet dat moet. Er bestaat ook nog steeds de kans dat hij zo opknapt dat hij toch weer naar zijn eigen huis kan/wil, hoewel hij nu nog steeds aangeeft dat niet te willen. Verder ga ik, als hij daar zit en gewend is, dagbesteding aanvragen en regelen, zodat hij een 2 of 3 dagen in de week naar elders gaat en bezig gehouden wordt.

Hij krijgt daar hulp en begeleiding met het innemen van zijn medicatie en zijn maaltijden, want dat vergeet hij dus wel. Nogmaals korte termijn geheugen is heel slecht. Dat hij in het ziekenhuis mee moest doen aan onzinnig gymnastiek, dat kon hij nog wel vertellen en moest er nu ook om lachen. Verder krijgt hij ook een psychologisch onderzoek om in kaart te brengen wat er nu echt aan de hand is.
Gebruikersavatar
Door Pauline
#3249765
Alles is inmiddels alweer anders.... Vanmiddag kwamen we daar om het te vertellen en hem mee te nemen om de nieuwe plek te laten zien toen hij aangaf toch liever in het verpleeghuis te blijven. Hoe moeilijk en lastig hij het daar ook vindt/vond, hij begint er te wennen geeft hij aan en is er echt niet aan toe om ergens in gewone zorg te verblijven. Eerlijk gezegd was dat ook mijn grootste zorg...., geen verpleegzorg meer maar gewone zorg. Daar is het in huis ook grandioos op misgelopen. Hij eet domweg niet genoeg en drinkt al helemaal niet genoeg, vooral niet als hij het zelf moet inschatten.

Hij voelde zichzelf lastig en vervelend naar ons toe, maar dat hebben wij gauw van tafel geveegd. Het is allemaal al moeilijk genoeg en precies wat Eelke zegt, emoties doen ook een heleboel met hem op dit moment. Dus we laten hem waar hij nu is, hij wordt daar gereactiveerd door de ergotherapeut en de fysiotherapeut, krijgt gesprekken met de psycholoog enz. enz.

We hebben hem vanmiddag meegenomen naar zijn eigen huis en ik merkte direct dat hij daar totaal geen affiniteit meer mee heeft. De klik is gewoon weg. Verder merk ik ook dat hij nog steeds heel helder en realistisch is, maar dat er toch echt wel iets niet klopt in zijn hoofd en beleving. Het blijft dus afwachten hoe of wat. Ze gaan zich inzetten daar voor een één persoons kamer voor hem, dat zou heel mooi zijn en voor de rest laten we het maar gebeuren.
Door eelke
#3249768
Ach toch! Nou, wel fijn dat hij het zelf kan ervaren én zeggen. Dat lijkt me heel wat waard.

Krijgt hij medicatie om hem te ondersteunen in zijn emoties en angsten? Hoef je geen antwoord op te geven hoor, maar het zou hem heel wat kunnen ondersteunen natuurlijk.
Gebruikersavatar
Door Pauline
#3249781
@Eelke: hij krijgt oxazepam voor de nacht.

Mijn gevoel zegt dat hij graag daar wil blijven vanwege het idee dat er altijd iemand in de buurt is, dat geeft hem toch een gevoel van veiligheid. Hij mag er niet alleen naar buiten, het is een gesloten afdeling. Maar dan zegt ie heel nuchter: "Ik ken hier toch de weg niet, dan verdwaal ik. Ik ga wel met jullie of met de vrijwilligers naar buiten!"

Morgen ga ik alle meiden op de foto zetten en maak een overzicht van foto's met namen voor hem. Want hij vindt het heel lastig dat hij steeds hun namen vergeet. Nou dat gaan we oplossen.

@Hope: mijn vader is heel verstandig en volgens de dames daar de liefste bewoner die ze ooit hebben gehad. Ze waren blij dat hij bleef.

Nou maar hopen dat hij daar inderdaad goed zit. Hij heeft echt begeleiding nodig bij voldoende eten, want hij is echt graatmager inmiddels.....
Door frodo quin
#3249794
Ik vind het heel sterk van je vader dat hij zelf zo goed zijn beperkingen kan en durft inschatten. Het moet heel moeilijk en eng zijn als je merkt dat geestelijk niet meer alles als van ouds gaat, maar je wel helder genoeg bent om het allemaal te beseffen. Ook al is de instelling nu nog een stadium te ver voor wat ideaal bij hem zou zijn, het klinkt als een plek met heel goed personeel die ook echt klikken met je vader en dat jullie zo vlak bij zijn is natuurlijk ook ideaal.

Sterkte met alles en ik hoop dat jullie allemaal snel jullie draai vinden.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door