Godver. Sorry. Ik kan er even niks anders voor zeggen. Om kwart voor 8 vanavond weg gegaan, om kwart voor 12 thuis, drukke Gijs, daardoor natuurlijk niet zo veel oog voor Joep. Kap van Gijs af, naar de voordeur voor het uitlaten, ik ging boven plassen, en ik hoor mijn vriend van beneden roepen dat ik moet komen. Zakt Joep naar tegen de voordeur aan.
Buiten nog eens gekeken, hij hervatte ff, liep mee naar de hoek, wilde niet snuffelen, mini plas, weer wankelen. Dus ik terug met hem naar huis en meneer met Gijs nog een rondje. Thuis gaat hij liggen en zakt hij weg. Echt niet best. Dierenarts gebeld, moesten komen, maar beide 4 biertjes gedronken, dus mijn moeder gebeld. Gijs in de auto getild. (shit, met zijn kwetsbare poot...) Joep in de auto getild en gewacht tot mijn moeder er was. Met mijn hand op zijn hart, want verder zat er geen leven meer in. Ademen ging zo rustig en oppervlakkig dat ik dat amper voelde.
15 min naar de dierenarts.
Daar aangekomen wist die het ook niet. Hij heeft ontzettend hangende oogleden, het onderste puilt soms ook een beetje uit. Hij zakt steeds door zijn poten en lijkt dan van de wereld, om daarna weer een soort van alert ergens op te reageren. Temp normaal.
Hij heeft vocht gehad en een anti allergie prik. Zijn hart klonk onregelmatig. Opname was een optie, maar daar is 's nachts niemand, dus voor mij geen optie. Anders zou het Utrecht worden, maar da's meer dan een uur rijden.
Hij lijkt echt onder invloed. Hij ligt nu in de kamer. Zijn ogen niet helemaal dicht maar dat lijkt ook te komen van de hangende oogleden. Hij ademt rustig, hij hijgt niet.
Bij binnenkomst thuis herkende hij mijn moeder, kwispelde, wilde zijn speeltje pakken maar dat ging niet. Is toen neergezakt.
En daar ligt hij nu.
Ik weet nu even niet wat te doen en durf echt niet te gaan slapen. Ik ben zo bang dat hij er zo tussenuit piept.