Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Door saiko
#3233166
Onze ziva is maandagavond om half negen in een epileptische aanval gekomen
Natuurlijk was ik helemaal in paniek
Ze kwam iets bij,
Daarna kroop ze in een hoek, waarna ze telkens als ik iets zei het bed hapte, een heel naar gezicht, net alsof ze een vlieg hapte zeg maar, ze kwam een poos later weer in een aanval en we kregen haar niet meer bij :-(
Spuiten diazepam gegeven en nog kwam ze niet bij, bleef trappelen, wegkruipen, heel hard hijgen en geen contact
Met de Da overlegd er was nog 1 optie en dat was haar volledig gaan resetten :-(
Met een narcose middel?
De kans dat ze weer wakker zou worden was net zo groot als dat ze niet weer wakker zou worden.....
Om 1.00 snachts met haar naar de Da gereden, hij heeft haar de spuit gegeven(mocht het zelf ook doen, maar het idee dat ze niet meer wakker kon worden durfde ik niet aan)
Ze is daar gebleven, snachts en s morgens is ze nog even wakker geworden in dezelfde staat als toen ik haar wegbracht
De dierenarts gaf nog 1 optie en dat was haar laten inslapen omdat ze hier niet zelf meer uit kwam :-(
Ben kapot van verdriet, ze was nog maar 8, we hadden nog zoveel plannen...
Ik heb zo'n gevoel niet alles gedaan te hebben, al was dit wel het geval.
Ik heb nog zoveel vragen
En ben eigenlijk op zoek naar iemand die dit herkend of ook heeft mee gemaakt....
Van een hondje die nooit ziek was(buiten een gesloten baarmoeder ontsteking om vorig jaar) een hoopje ellende
Door Anne in Zweden
#3233181
Ik heb zoiets gelukkig nog nooit meegemaakt, maar jeetje, wat een akelige plotselinge gebeurtenis... Had ze nog nooit eerder epilepsie gehad, kwam dat zomaar ineens opzetten? Wat een klap, dat je je hond dan zo plotseling moet verliezen.
Het gevoel dat je nog meer had moeten doen, is normaal. Er móét immers iets zijn om je geliefde dier te redden, denk je. Maar zo is het soms gewoon niet. En dan is een dier uit zijn lijden verlossen het liefste, beste geschenk dat je kunt geven. Heel veel sterkte met het gemis...
Gebruikersavatar
Door *Remy*
#3233183
Wat ontzettend verdrietig, zo onverwacht en snel. Heel veel sterkte gewenst met het verlies van je lieve meisje.

Is de epilepsie in 1x komen opzetten? Heb je haar recent nog geënt?
Door saiko
#3233185
Epilepsie heeft ze nooit gehad
Volgens mij is ze ondertussen al 4 jaar niet meer geënt
De Da (die zelf een hond had met hele heftig epilepsie)
Vertelde dat dit kon gebeuren bij "oudere" honden omdat de hersenen van een hond ook krimpen
De ene hond kan hierdoor een storing in de hersenen krijgen
Wat ziva dus kreeg, ze was nooit ziek
Had verder nergens last van
Door Anne in Zweden
#3233187
saiko schreef:Epilepsie heeft ze nooit gehad
Volgens mij is ze ondertussen al 4 jaar niet meer geënt
De Da (die zelf een hond had met hele heftig epilepsie)
Vertelde dat dit kon gebeuren bij "oudere" honden omdat de hersenen van een hond ook krimpen
De ene hond kan hierdoor een storing in de hersenen krijgen
Wat ziva dus kreeg, ze was nooit ziek
Had verder nergens last van
O bah, dan zie je het dus ook echt niet aankomen. Verschrikkelijk, zo'n onverwacht afscheid. Natuurlijk wil je ze ook niet langdurig ziek zien, da's ook erg voor de hond, maar als baasje is zo'n onverwachte gebeurtenis wel een harde klap.
Gebruikersavatar
Door constance.blokzijl
#3233195
Vreselijk om zo je dier te moeten verliezen, maar ik herken het wel een klein beetje. Mijn oude herplaatser (pff, dit is 17 jaar geleden ofzo) kreeg ook zo ineens een epileptische aanval, heel erg aan het fietsen, janken en alles laten lopen. Hier kwam hij nog wel uit, dus naar de DA gegaan en bleek dat het ienimie knobbeltje wat bij zijn kaak zat een tumor was die omhoog groeide zoals we op de foto's konden zien.
Hij is nog weer mee naar huis gegaan maar een week later kreeg hij weer een aanval waar hij niet uit kwam, terug naar DA gegaan en ook van alles geprobeerd maar hielp ook niet meer, uiteindelijk hebben we hem die avond in laten slapen, de kans dat hij er nog uit zo komen was zo klein....
Ik vind en vond het toen een vreselijk naar gezicht ook, de hele heftige aanvallen.

Heel veel sterkte met het geven van een plekje, en met het verlies van Ziva.
Door charmed
#3233196
IK heb bij 6 van mijn honden Epileptische aanvallen gezien, maar nooit 1 malig en dan het einde al in zicht. Als ze gaan clusteren (dat is hoe ze het noemen, als er meerdere aanvallen binnen 24 uur komen) en dan ws. zo te lezen een status Epilepticus, dan zie je het begin en het eind niet meer van een aanval, dat heb ik in meerdere van mijn honden gezien, Shari, Savannah en Whisper hebben dat gehad, tja, of je meer kon doen? Geen idee, ik denk het niet, als ze er niet zelf uitkomen, kan de schade al heel groot zijn, je weet ook nooit hoe je een hond terug krijgt na een half uur, of zelfs nog langer. Dus al was ze er uit gekomen weet je niet of ze nog goed kon functioneren.

Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit Plotselinge verlies. Zelf ben ik Prudence heel plotseling kwijtgeraakt zij had altijd epileptische aanvallen, de laatste 4 maanden van haar leven niet meer, maar ineens kreeg ze 5 herstenstaminfarcten, dat was ook einde, niets meer aan te doen. En als we wel op tijd waren geweest, dus zeg maar 5 minuten eerder, was ze als ze gered was, bijna zeker niet meer de hond die we kenden.
Gebruikersavatar
Door Daantje
#3233204
Melanie ,ik lees je verhaal en wil je allereerst heel veel sterkte wensen met het verlies van jouw Ziva .
Wat een horror om mee te maken.Afschuwelijk om je lieverd zo plotseling te moeten verliezen. :'(

Helaas heb ik zelf ook op dergelijke wijze een paar honden verloren aan dergelijke extreme clusters van epilepsie.
Hier kun je helemaal niks aan doen of veranderen.Je hebt samen met je DA het beste gedaan wat je kon doen,maar tegen zulke klusters van opeenvolgende aanvallen kun je eigenlijk niks meer doen dan in laten slapen. :(

Ik heb 1 jonge hond verloren aan deze ernstige vorm van epilepsie .Dit bleek iets erfelijks te zijn en binnen 18 maanden liepen de aanvallen dermate erg uit de hand dat zij ook in deze epilepsie clusters bleef en er op geen enkele wijze meer uit kon komen.We hebben haar ook moeten laten inslapen.
Ze was verder geheel gezond ( fysiek alle oorzaken onderzocht ) maar deze rotziekte sloopte haar.

De andere hond had exact wat jouw Ziva had.Oudere teef ,goed gezond ,niks aan de hand en vanuit het niks ook een etmaal vol horror.
Het lijkt wel of er kortsluiting op kortsluiting ontstaat ,de ene aanval roept de andere op met soms vreselijke gevolgen.

Beide honden waren dogachtigen en helaas heb ik veel vaker daarna meegemaakt en gehoord dat epilepsie zoveel verschillende vormen/uitingen kan hebben.
Juist bij dogachtigen merk je vaak weinig vantevoren.Of denk je plausibele redenen te zien voor bepaald gedrag.

Andere honden van mij ( allemaal dogachtigen) hebben ook epilepsie gehad .Geen enkel geval was het hetzelfde of verliep hetzelfde.
Zulke heftige klusters in Ziva's koppie maken altijd onherstelbare schade.
En nogmaals ,je hebt naar beste weten goed gehandeld met wat je kon voor Ziva .Dit is echt rottige pech .

Via http://www.epilepsiebijhonden.nl/ kun je veel info vinden.
Ik hoop dat je antwoorden zult vinden zodat je deze nachtmerrie een plekje kunt geven :(
Gebruikersavatar
Door doranto
#3233219
Wat een nachtmerrie :'( :'(
Het klinkt als domme pech, iets waar niemand iets aan kan doen.
Ik wens je heel veel sterkte om dit verdriet een plekje te geven.
Rust zacht lieve Ziva.
:bigarmhug:
Door Parelridder
#3233241
Heel veel sterkte met het plotselinge verlies van je maatje!
Je zou internist Lisette Overduin kunnen mailen, zij is gespecialiseerd in Epilepsie en een schat van een mens. Ik verwacht dat ze je graag antwoorden zal geven. Wat ik enkele jaren geleden uit een lezing van haar leerde, is dat als een hond pas op wat oudere leeftijd een eerste toeval krijgt, het een andere oorzaak heeft. Dat wordt secundaire epilepsie genoemd. Voor 'echte'/genetische epilepsie is geen oorzaak te vinden, voor secundaire epilepsie wel.
Gebruikersavatar
Door kira
#3233246
Heel veel sterkte. Onze grote beer kreeg aan het einde van haar leven heel erge epileptische aanvallen de ene na de ander. Met medicatie (met mededeling dat die ook haar dood konden zijn) leek ze eruit te komen. Toen ze geestelijk weer wat bij trok (ik denk een week later) volgde er weer een aanval en hebben we de strijd verloren. Grote beer had hoogstwaarschijnlijk een hersenvliesontsteking en zelf vermoed ik dat dit van een besmette teek is gekomen. Maar ze was veel te slecht voor mri of vervoer voor optimale diagnose. De oorzaak blijft dus gissen. Zij had nooit epilepsie gehad ook haar kinderen en moeder niet. Ik denk dat het beste hebt gedaan wat je kon doen. Grote beer is weliswaar er even een soort van uit geweest maar was zeker niet haar zelf en haar hersens waren ook echt wel beschadig. Motoriek was heel slecht haar blik was heel anders en ik heb durfde haar ook niet zonder toezicht in onze roedel te hebben omdat het niet onze grote beer was maar een soort van vreemde hond. Nogmaals heel veel sterkte met de verwerking het is niet fijn je maatje op deze manker te moeten verliezen.
Door hamada
#3233248
Heel veel sterkte met dit dramatische verlies. Juist epilepsie is zo ongrijpbaar en heftig.
Hier ook een hele tijd geleden een wat ouder hondje verloren aan plotseling optredende en niet te stoppen epilepsie. Ook met narcose bleven de verschijnselen. Vermoedelijk had dit hondje een hersentumor, die niet merkbaar was maar dus op deze manier uiteindelijk tot zijn dood heeft geleid. Soms zijn dingen gewoon niet te vatten.
Gebruikersavatar
Door Border Bandit
#3233251
Oh, wat vreselijk naar!!

Zeker op deze manier en zo plotseling.
Akelig dat ze zo lang in de aanval bleef hangen.

Neem jezelf niks kwalijk, je hebt erg goed voor haar gezorgd en de dierenarts heeft ook zijn best gedaan om Ziva te helpen.

Je vroeg om ervaringen.
Wij hadden een hollandse herder die met 1 jaar aanvallen kreeg. De eerste keer 2 achter elkaar. Naar de dierenarts en medicijnen gekregen. 2 weken later wéér aanvallen, toen waren het er 5 achter elkaar.
'schoon voer' gekocht en alle repeterende geluiden (ventilator van de hete-lucht oven, stofzuiger e.d.) geëlimineerd, want dat triggerde aanval bij hem.
Het heeft allemaal niks geholpen. Hij kreeg steeds meer aanvallen achter elkaar en ze werden steeds heftiger.
We waren bezig met overschakelen naar een ander medicijn. Dat moest in fases. Hij kreeg nog 100% van het eerste medicijn en 50% van het nieuwe medicijn toen hij zoveel aanvallen kreeg. Hij begon rond een uur of 11 's ochtends. De dierenarts kon pas om 15.00 komen. Hij is nauwelijks bij geweest tussendoor.
Vreselijk. Hij is 1 jaar en 4 maanden geworden.

Ik voel helemaal met je mee. Je bent zo hulpeloos. Je wilt je hond helpen, maar het gaat gewoon niet.

Heel veel sterkte!!
Door saiko
#3233268
Dank jullie wel voor het antwoorden!!
Het blijft zo lastig had d'r nog zo graag even willen knuffelen en zeggen dat ik haar lief vond :'(
ze zeggen dat ze er niks van merken, maar is dat nou ook echt zo, van al die uren merken ze niks?
Ik ga eens kijken op dat forum!

En wat deze dierenarts zei was dat onderzoeken zoals bloed af nemen en een ander onderzoek geen zin had, omdat hij bijna zeker wist dat er niks uit zou komen.

Maar wel fijn om te horen dat dit wel de enigste juiste keus is geweest.

Want was ze bijgekomen, moest ze mee naar een huishouden met nog 4 honden en 2 kinderen van 3 en 1 van 6 waar het altijd druk is, dat had ik haar ook niet aan kunnen doen om te herstellen. :-(
Maar wat is het moeilijk!
Dan ruim je op en kom je d'r favo speeltje en tuig tegen :'(
Het zal vast wel slijten hoop ik ....
Gebruikersavatar
Door Hope
#3233279
Wat vreslijk, wat oneerlijk en wat zullen jullie haar missen.

Liefde is ook loslaten, juist op dit soort momenten. Jullie hadden geen betere beslissing kunnen nemen, hoe erg ook.
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door