Hallo iedereen!
Mijn lieve grote poedel is ondertussen 1.5 jaar. Nog altijd een moeilijke eter, maar toch beterschap. Bijvoorbeeld: hij eet veel beter uit een PLAT bord dan uit een diepe kom. Een weetje.
Vandaag zou ik toch graag advies hebben ivm de duimnagel. In zijn prille leven heeft Harvey al drie keer zijn duimnagel gebroken en de laatste keer is deze gewoonweg afgescheurd. Het stond recht naar boven en hing nog vast aan zijn vel. Kon dus de nagel niet afknippen. De dierenarts heeft de nagel ineens afgeknipt met een grote tang. Er is zelfs nog een deel van het leven in de nagel blijven zitten. Veel pijn en altijd natuurlijk tijdens een weekend.
Omdat hij altijd zijn duimnagel verliest, heb ik met mijn dierenarts gesproken. Zij raadde me aan de duim te laten wegnemen. Ik ben ervan overtuigd dat er iets moet gebeuren en spreek met haar af voor volgende woensdag. Nu begin ik echter verder na te denken en heb een beetje zitten uitkijken. Een duim is een deel van zijn pootje (hand) en als je daar iets van wegneemt, is de stabiliteit, ook niet meer zoals het moet zijn. Bovendien, toch een zware operatie. Wat denken jullie hiervan?
De fokster vertelde me de nagel kort te houden. Maar de trimster heeft niets van de nagel moeten afknippen, gezien deze zo lang zijn en ze anders in het leven zou snijden.
Alternatieven?
Dremmelen: is het waar dat je de nagel kan dremmelen, en dat dan het leven korter wordt en zodus de nagel beetje bij beetje korter kan worden?
Of is dit een fabeltje?
De nagel laten verwijderen. Wat kan er dan gedaan worden zodat de nagel niet terug groeit? Ik heb gelezen dat bij sommige honden de nagel nadien niet terug groeit. Is dat omdat het leven stuk is?
Ik weet het dus niet zo goed. Wil alleen het beste voor mijn lieve spoo!
Lieve groeten en bedankt voor jullie advies,
Ann en spoo Harvey
PS wou een foto plaatsen vanuit mijn pc, maar het lukt niet! (kopiëren en plakken) daar stond de nagel met een deel van het leven nog in, op.