Eind september 2015 werd bij mijn 8.5 jaar oude Berner artrose vastgesteld. Voordat hij aan de Metacam mocht beginnen werd zijn bloed nagekeken. Mede ook omdat hij veel plaste. Zijn nieren waren goed en ook zijn lever was in orde. Er werd gestart met Metacam. Berner raakte direkt aan de diarree. Na 2 weken moest hij overstappen op Previcox. Hij liep weer als een tierelier, was blij en gelukkig. De kleine vele plasjes bleven, zonder zijn poot op te tillen (reu). Iedere 20 dagen moest ik nieuwe Previcox kopen en meldde ook telkens zijn vreemde plasgedrag. Dat kwam door zijn lage rugpijn werd gezegd. Hij raakte weer ernstig aan de diarree en er moest worden overgestapt op licht verteerbaar voedsel. Hij lustte het niet en kreeg weer ander voer. Vlak voor kerst bemerkteik een grotere teelbal. Direkt naar de dierenarts. Een invaller vertelde dat er een echo gemaakt moest worden van zijn buik maar dat kon ook als mijn arts er weer was. De afspraak werd gezet op 4 januari j.l. Mijn hond heeft deze datum niet gered. Hij kon zaterdag in eens niet meer lopen. Zijn achterkant vloog alle kanten op. Hij liet zijn plas en poep lopen. Hij was echt zo ziek als een hond. Dronk nog wel goeden at gekookte kip. Van zaterdag op zondag bij hem gebleven. Zondag naar de dierenarts. Nierfalen en ontstoken bloedvaten. Oedeem in poten en buik. Halsoverkop naar ziekenhuis en in kritieke toestand aan infuus en antibiotica. Ben tot 23.45 u bij hem gebleven. Heb gebeld om 2.30u en om 4.30u. Hij ging hard achteruit. Toen besloten de behandeling te staken. Met het gezin afscheid genomen.
Nu terugkomend op de Previcox. Ik heb net een artikel gelezen. Dit middel kan vochtophopingen, geen controle over plassen, en zelfs tot nierfalen leiden. Ik ben mij rot geschrokken. Snap niet dat ik niet gewaarschuwd ben door mijn dierenarts. Is het een toevalligheid of heb ik mijn diertje iets gegeven voor pijn met dit als gevolg? Ik ben werkelijk radeloos. Mis mijn grote vriend enorm.