[Suzanne]

Hoi,
Ik heb incidenteeel zo'n 1-dagsgeitje.. dat voer ik dan dus helemaal aan Rowan. Hij heeft er geen probleem mee, maar ik geef wel pens als ik een pootje geef. Zijn ontlasting is er wat te hard op naar mijn zin.
Begrijp ik nou net in een ander topic dat niet iedereen het hele geitje dan voert maar dat sommigen de pootjes niet geven?

Mijn eendagsgeitjes zijn zonder kop overigens ;-)

Suzanne

[Tamara]

Ik geef ook de pootjes erbij want hier werd gezegd 'het is zo zacht als boter' dus ben ik ervan uitgegaan dat ik ze helemaal kon geven.  ???
Geldt dit ook voor hele konijnen?

[tt-tjes]

Ik gaf nooit de pootjes, vond ze veel te hard. Ze kregen er echt krijtpoep van, ondanks dat ik er voldoende vlees/orgaan bij deed.

[Hope]

Tja ik heb de laatste keer de pootjes ook gevoerd, omdat ze echt zacht waren. Ik heb ze alle 4 geknipt met een snoeischaar en ik kwam er echt zonder enige moeite doorheen.

[Lizzy]

Nou ja, als je er met een snoeischaar moeiteloos doorheen komt en ze splinteren niet, dan kun je ze natuurlijk ook voeren.

[Neally]

Hier twee kleine honden. Ik knip de pootjes. *slik* Lekker. 
Als dat niet gaat, dan gaan ze in de bouillon. Voor mij is de kniptest met schaar een heel goede tip.

[Anne in Zweden]

Ik voer ze ook gewoon met pootjes. Wel na controler met de snoeischaar, maar ik ben nog nooit een pootje tegengekomen dat daar weerbarstig over deed.

[Kaela]

Ik doe nooit snoeischaartesten, maar ondanks alle "oh wat zijn ze boterzacht" uitroepen hier vond ik ze ook te hard. Ik heb ze uiteindelijk niet meer opgevoerd.

[Lizzy]

Ik doe nooit snoeischaartesten, maar ondanks alle "oh wat zijn ze boterzacht" uitroepen hier vond ik ze ook te hard. Ik heb ze uiteindelijk niet meer opgevoerd.

Maar hoe bepaalde je dat dan?

[Kaela]

Maar hoe bepaalde je dat dan?

De manier waarop Oscar ze op at. Harder bot kraakt anders en hij moet dan meer moeite doen het goed naar binnen te krijgen.

[Lizzy]

De manier waarop Oscar ze op at. Harder bot kraakt anders en hij moet dan meer moeite doen het goed naar binnen te krijgen.

Aha, OK. Ja, ik zou dat niet prettig vinden om dat te moeten constateren terwijl mijn hond het al ligt te eten, dus vandaar hier de (snoei)schaartest.

[Lazy Garfield]

Aha, OK. Ja, ik zou dat niet prettig vinden om dat te moeten constateren terwijl mijn hond het al ligt te eten, dus vandaar hier de (snoei)schaartest.

+1!

[Kaela]

Aha, OK. Ja, ik zou dat niet prettig vinden om dat te moeten constateren terwijl mijn hond het al ligt te eten, dus vandaar hier de (snoei)schaartest.

Ik ook niet. Ik voer sindsdien gewoon niets meer wat harder kan zijn dan ik wil. Ik hou me lekker bij de beginnersbotten. Gaat prima en is nooit te hard.

[M0ppie]

Nou ja, als je er met een snoeischaar moeiteloos doorheen komt en ze splinteren niet, dan kun je ze natuurlijk ook voeren.

Hoe zie je dat ze splinteren?
En een bot is toch altijd scherp als zijn hond dat bot met zijn kiezen doorknauwt? Dan is het toch altijd een puntig iets? 
Wil ik wel graag weten

[Anne in Zweden]

Hoe zie je dat ze splinteren?
En een bot is toch altijd scherp als zijn hond dat bot met zijn kiezen doorknauwt? Dan is het toch altijd een puntig iets? 
Wil ik wel graag weten

In principe is alle bot scherp, inderdaad. Daarom is de slokdarm ook een geweldig elastisch orgaan, zodat die splinters niets kapot kunnen maken onderweg naar de maag. Ik heb een keer mijn vuist in een elandenslokdarm gestoken (klinkt pervers maar ik ben verder best aardig ), en dat ding rekte zich uit van een cm of twee breed tot, eh, vuistbreedte, zeg maar. En dan heb je het over een herbivoor, die geen botsplinters eten.

Maar omdat bot dus in principe altijd scherp is (ook dat van een kippenvleugel of een konijnkarkasje) is, is het wel belangrijk voldoende spiervlees erbij te geven.

Nou zijn we hier op barfplaats wel heel voorzichtig met ons botwerk, hoor, als ik het vergelijk met wat ik in Duitsland zie. Ik heb iemand eens een bevroren, totaal onbevleesde schapenonderpoot aan zijn hond zien geven, zonder spiervlees of pens of wat dan ook. Gewoon: hier, Aaron, lekker hapje. En Aaron (een  Rhodesian Ridgeback) vond het inderdaad lekker. Zelf zou ik er niet over peinzen zoiets aan mijn honden te voeren, maar runderknieën en stukken mergpijp worden hier aangeprezen als heerlijk knabbelplezier.