[AnoukFrodo]

Frodo komt uit Roemenië en heeft naar ik vermoed tijdens transport naar Nederland angst voor autorijden opgelopen. De eerste tijd wers hij echt ziek, inclusief kwijlen, gapen en geregeld kotsen. Inmiddrijdt hij redelijk ontspannen mee in mijn gewone auto. Mijn man heeft echter een bedrijfsbus en dat blijft gedoe. Het is of neuroten op de achterbank of half bij mij op schoot klimmen op de passagiersstoel. Ik denk dat het gevoel dat de bus geeft, toch wat meer gehobbel, bij hem een negatieve associatie oproept. Verder is Frodo helemaal een vrolijke Frans zonder fratsen. Weten jullie iets dat kalmerend werkt voor mn de ritten in de bus? Daar gaan we nou juist geregeld mee kamperen en dat vindt Frodo dikke fun

[TomsBorders]

hmm, enerzijds kan het echt wagenziekte zijn, anderzijds is het vaak vanwege stress wat inhoud dat je het het beste gewoon helemaal vanaf nul kan aanleren.
op de auto aflopen en belonen, weer weg, opbouwen naar in de auto wanneer auto uit, wanneer auto aan, kort stukje rijden en dan op een leuke plek uitkomen, het is vrij intensief maar de moeite waard.
voor sommige honden kan een reis bench ook werken (bij die van mij).
Het is in ieder geval niet per se het geval dat wanneer auto 1 leuk gevonden wordt, dat dat voor auto 2 etc. ook geldt

[AnoukFrodo]

Nee dat blijkt wel. In mijn auto zit hij het meeste. Inderdaad met de door jou genoemde aanpak gaat dat nu prima. Ik heb dat ook met de bus van echtgenoot gedaan, maar het beklijft niet. Dat zal ook zijn doordat hij daar niet dagelijks inzit en de angst ook niet kan uitdoven. Waar mogelijk gaan we er wel mee naar het bos, vooral inhet weekend.
Weet iemand een natuurlijk middel waarmee ik hem kan ondersteunen?

[luka en kira]

Had in het verleden soortgelijke ervaring.
Volgens mij 'moet' je de bus weer leuk maken.
Begin rondom de bus met spelen. Gaat dat goed dan belonen wanneer hij aan de auto snuffelt. En zo langzaam opbouwen. Belangrijk om de hond zelf het initiatief te laten nemen!
Gaat snuffelen goed, dan daarna beloning geven met het portier open. Wanneer hij een poot erin zet GROTE beloning geven. Zelf sta je naast de bus en de beloning geef je 'in' de bus; dus je arm strekken. En zo elke dag 5 minuten oefenen.
Gaat het in de auto stappen goed, dan kun je zijn favoriete eten geven in de bus. Gaat dat goed, dan kun je de bus starten tijdens het eten -wel stil laten staan- maar wel het portier open laten.
Zodoende kan de hond steeds zelf de keuze maken! Heeft hij eenmaal gekozen voor een stapje verder, dan blijft dat in de regel ook goed gaan.
Wanneer je het eerste ritje maakt (10 meter vooruit en 10 meter achteruit) continue beloningsvoertjes geven.
En dit langzaam uitbouwen.
Kost je 2 maanden elke  dag oefenen en daarna: geen vuiltje meer aan de lucht en ging zelfs mee op vakantie naar Frankrijk.

Succes!

[Kaela]

Nee dat blijkt wel. In mijn auto zit hij het meeste. Inderdaad met de door jou genoemde aanpak gaat dat nu prima. Ik heb dat ook met de bus van echtgenoot gedaan, maar het beklijft niet. Dat zal ook zijn doordat hij daar niet dagelijks inzit en de angst ook niet kan uitdoven. Waar mogelijk gaan we er wel mee naar het bos, vooral inhet weekend.
Weet iemand een natuurlijk middel waarmee ik hem kan ondersteunen?

Mijn ervaring is dat zulke angst niet uitdoofd. Dit soort angst moet je vanaf nul in PIEP kleine stapjes opbouwen en nooit over de grenzen heen gaan.

Onze Oscar was in de oude auto goed vertrouwd. Sterker nog, dat was de enige plek dat we hem alleen konden laten, dat lukt zelfs thuis niet. Nu hebben we een nieuwe auto en wij zien exact hetzelfde als jij beschrijft.
Na een paar weken opbouwen dachten we een heel eind te zijn en dat we wel een lange rit konden maken. Ook een beetje met het idee dat het restje angst dan uit zou doven. Helaas, we zijn over zijn grens gegaan en zijn weer helemaal terug bij af.

Ik voer Oscar nu regelmatig in de auto. Soms doe ik niets, soms de klep even dicht. Afgelopen weekend zijn we twee keer naar het losloopveld gereden, dat is 1 km met de auto. Maar dat kan alleen als we met zijn tweetjes zijn, want meneer Kaela blijft dan op de achterbank zitten om Oscar te steunen. En zo gaan we het weer héél langzaam opbouwen. Ik merk overigens dat rustdagen tussendoor juist goed werken. Dan kan het stressniveau zakken (stress blijft een aantal dagen in het lichaam zitten, dus oefen je teveel dan bouwt het zich alleen maar op).

Ik denk dat als je niet heel zorgvuldig binnen de grenzen van je hond opbouwt, je er nooit komt. Er zijn vele soorten angst en vele soorten karakters en vaak is even doorzetten prima. Bij dit soort dingen is dat naar mijn idee niet zo.

Er zijn ook best veel middelen die kunnen ondersteunen bij angst. Ik gebruik ze niet, omdat Oscar er slecht op reageert, maar het kan heel erg nuttig zijn. Welk middel het beste werkt is even zoeken. Je zou daar hulp voor kunnen vragen bij een natuurgeneeskundige bijvoorbeeld. Maar deze middelen zijn wel altijd ter ondersteuning van de training, zonder heel lang en geduldig oefenen kom je er niet.

[Diego]

Hier ook een hond die de auto echt eng vond, en net als hierboven al paar keer aangegeven is als tips, zo heb ik het ook gedaan.
Wat spelen bij de auto, snoepjes erin en erbij verstoppen, bij de auto gaan zitten, erom heen lopen met hem..dat was dus bijna elke dag een activiteit doen rondom de auto of gewoon in de buurt gaan zitten, en later met de deuren open en er zelf in gaan zitten en niets dwingen. Zo heb ik heel wat keren in de auto gezeten met bv een boekje en ben ik gaan lezen heel relaxed en beetje bij beetje kwam hij dichterbij. Maar dat was dus ook niet van de ene op de andere dag! Maar hij sprong er echt met veel plezier in later.Toen kregen we  een bus en begonnen we weer opnieuw, dat ging wel sneller met wennen en nu joelt jij al van vreugde als ik het woord ' bus' zeg want dat betekent..naar het bos.
Veel succes met oefenen!
En mocht wagenziek zijn opspelen, ik heb in het verleden wel gember gebruikt en dat werkte wel.
Gemberkoekjes bakte ik dan voor de hond. Daar schijnt iets in te zitten wat de misselijkheid tegen gaat.

[Stacey1987]

Heb je de adaptilspray al geprobeerd? Deze kun je in de auto sprayen op zijn kleed bijvoorbeeld en dan dus de kleine stapjes zoals ik al beschreven zag door anderen gebruiken en kijken of hij relaxter word daarmee.

[AnoukFrodo]

Nee die nog niet, ga ik zeker uitproberen, dank voor de tip. Mogelijk speelt er toch nog wat wagenziekte een rol. Ik reed gisteren met de gewone auto een kwartiertje snelweg en zag hem toch weer kwijlen. Voorheen gebruikte ik een kwart tabletje primatour. Vooral om hem de positieve ervaring van niet ziek worden in de auto te geven. Ik wil dit echter niet te lang doen. Blijft toch een chemisch ding. Ik heb al gehoord over gemberkoekjes, elders ook al van gemberbolletjes. Zien jullie bezwaar tegen de bolletjes?

[TomsBorders]

wat ook wel kalmerend is voor de honden is lavendelolie (op geursteen of iets dergelijks), bij mij werkt dat zeker in sommige situaties, gember zie ik geen problemen mee, geef ik ook regelmatig.
Overigens kan de angst van de ene auto ook een beetje overgedragen worden op de auto daarvoor maar ik zou ook zeker wagenziekte niet helemaal uitsluiten, zeker niet op een wat jongere leeftijd waar het evenwichtsorgaan nog wat aan het ontwikkelen is.