[Margot]

Ik weet niet of het hier goed staat.
Bijkomen van een angstig avontuur met Mohini (newfoundlanderteef van 50 kilo).
Mohini eet altijd als een gek en daarom maak ik haar botwerk al wat kleiner.
Ze wil een zalmkop met 2x kraken al bijna doorslikken
Maandag hadden ze zalmkarkas en er bleef een stuk steken.
Ze kreeg het niet weg met overgeven en ik kon er niet bij met mijn hand.
Plotseling klapte ze op de grond en ademde niet meer,grote ogen en niks.
Dan weet je weer hoe sterk je kan zijn,ik heb haar aan de achterkant op getild,haar rug tegen mijn lijf en met mijn armen een flinke por gegeven en ja daar kwam het stuk zalm.
Ze hing eerst nog slap in mijn armen en toen begon ze gelukkig weer te ademen.
De schrik zit er bij ons beide nog goed in maar ze is er nog.
Ik ben zo blij dat ik hier op BP ooit heb gelezen wat je moet doen bij een hond die dreigt te stikken.
Zij krijgt nu alleen nog gemalen bot.
Ik barf met de meiden al ruim 8 jaar en sta er ook altijd bij.
Soms hoor ik dat mensen even iets anders gaan doen,maar blijf er bij binnen een paar minuten kan het gebeurt zijn

[*loes*]

Wat een enorme schrik!!  en wat geweldig dat je adequaat kon handelen, gelukkig goed afgelopen , en wat je zegt nooit weg gaan als honden eten 

[Leontine]

Goed gehandeld!! Knap hoor. Fijn dat het goed afgelopen is.

Sent from my Nexus 6 using Tapatalk

[Lizzy]

Zo dan, dat is schrikken ! Fijn dat de heimlich je zo goed bij stond en je snel kon handelen!

[lianneke]

Goed gedaan. Ik heb de greep in gedachten al duizend keer geoefend maar gelukkig nog nooit hoeven toepassen.
Snap dat je je rot geschrokken bent!

[Tanna]

Oh, wat een schrik. En heel alert gehandeld, knap hoor!
Onze hond heeft twee keer problemen met een stuk lamsstaart gehad. De eerste keer heeft mijn man haar gered - ook volgens de instructies op Barfplaats - en de tweede keer waren we al onderweg naar de dierenarts, met een hond die wanhopig bezig was de blokkade kwijt te raken, wij kregen het niet voor elkaar. Toen we haast bij de dierenarts waren kon ze het stukje ineens doorslikken, pffffff! Sinds die tijd krijgt ze geen lamsstaart meer en eet ze al het botwerk uit mijn hand, daar voelen we ons allebei veiliger bij. En toen ik jaren geleden in het ziekenhuis lag heeft ze die dagen alleen maar vlees mogen eten, dat vond ik veiliger.

[Hope]

Jeetje wat een schrik! Gelukkig was je goed alert, raakte je niet in paniek en kon je goed handelen.

Ik blijf er ook altijd bij, ga nooit weg.

[Summerditches]

Angstzweet hier..ik geef nauwelijks nog ongemalen maar soms voor de tandjes en de bezigheidstherapie doe ik het nog wel..ik zou dan zo bang zijn dat ik ook die greep niet goed zou weten wat knap..voor mijn beleving ter hoogte van welk deel van het lichaam heb je die enorm por gegeven

[Anne in Zweden]

Oef, dat is schrikken! En Heimlich op een newfie uitvoeren - wauw! Maar wat je zegt, soms is een mens door angst en paniek sterker dan hij zelf vermoedde. Blij dat het goed is afgelopen!

[nikèdog2000]

ja vreeselijk ik dit
bij mij was het met een stuk pens
ik blijf ook altijd erbij

[Margot]

Angstzweet hier..ik geef nauwelijks nog ongemalen maar soms voor de tandjes en de bezigheidstherapie doe ik het nog wel..ik zou dan zo bang zijn dat ik ook die greep niet goed zou weten wat knap..voor mijn beleving ter hoogte van welk deel van het lichaam heb je die enorm por gegeven

Tussen de ribben en de achterpoten.

[constance.blokzijl]

Oooh! Dan sta je te trillen op je benen!
Ik had het vanmorgen nog met Lola en een stuk eend, slokopje kreeg het niet uitgespuugd en kreeg weer een blauwe tong, dus ook de heimlich gedaan en gelukkig lag het zo op de grond, maar die van mij weegt maar 29 kilo....

Ik zit echt ernstig te twijfelen of ik het voor haar moet gaan malen...

[sella]

Ik blijf er ook altijd bij.
Shay is een keer bijna gestikt in een stuk kip wat hij dacht in te kunnen slikken zonder kauwen.
Kon er niet bij, hij kreeg het er niet uit. Hij begon te tollen en heb hem aan zijn achterpoten opgepakt en op zijn kop gehangen.  Plop daar ging het stuk.
Nu zou ik dat volwassen gewicht ook niet meer rond kunnen zwieren. Ik hoop het nooit weer te hoeven doen.

[Margot]

Oooh! Dan sta je te trillen op je benen!
Ik had het vanmorgen nog met Lola en een stuk eend, slokopje kreeg het niet uitgespuugd en kreeg weer een blauwe tong, dus ook de heimlich gedaan en gelukkig lag het zo op de grond, maar die van mij weegt maar 29 kilo....

Ik zit echt ernstig te twijfelen of ik het voor haar moet gaan malen...

Ik durf het met haar niet meer aan.
Voor de oudste maal ik het al een tijdje en nu dus voor haar ook.
Alleen de jongste krijgt nog heel botwerk maar die kauwt nog op een pilletje hihihihihi

[-Saskia-]

Jemig Margot! Goed ingegrepen!

Arme Mohini, arme jij!