Tijdje terug postte ik hier al of men ervaring had met het sterriliseren van een reu. We zochten een oplossing voor onze Bas, die niet meer reageerde op het GNRH implantaat en niet in tact tussen onze 4 meiden kan leven...
Nu hebben we Saartje tijdens haar loopsheid gelukkig goed gescheiden kunnen houden, dit was meer dan 2 weken nodig. Op een gegeven moment konden ze weer samen wandelen, was er ons inziens geen interesse meer en toch, pats, ze zaten gekoppeld in de bijkeuken na een split second uit het oog verliezen na het huis komen van de wandeling. Erg geschrokken direct de keuze gemaakt om a. Bas te laten castreren en b. Saar te behandelen met Alizin. We hebben Bas er goed doorheen kunnen loodsen ondanks al zijn kwalen en hij is helemaal happy gelukkig. Maar onze Saar.... zij is werkelijk niet te genieten en heel fel naar de andere meiden, vooral naar Lizzy (oudste Teckel). Het komt dagelijks tot een heftige confrontatie en daar zijn wij helemaal niet aan gewend en het zit me niet lekker
. Zou dit komen door de castratie van Bas, dat de verhoudingen anders zijn komen te liggen? In dat geval hebben we denk ik een probleem want Bas is toch echt blijvend gecastreerd... Of zou ze nog last hebben van de Alizin?
.
. Mijn ervaring met dit soort middelen (dat ingrijp op...) is echt heel ruim slecht. Bisq was ook totaal van het padje na die melkgiftstopper. Ik hoop dat ze haar snel weer op de rails krijgen 
