Eerder op de avond moest de zak met kuikens er aan geloven, gewapend met een handschoen en een sponshanddoek (om over hen te houden zodat ik ze niet zou zien en door de handdoek ook minder zou voelen) aan de slag. Nja, moest de handdoek toch een beetje optillen zodat ik er niet in knipte en er kwam een stukje dons te voorschijn, van beheersing was er geen sprake, voor ik het wist was ik de badkamer al gillend uitgerend en stond ik in de deuropening te beven. Dode kuikens gaan natuurlijk niet zelf een bakje in, dus terug die badkamer in, ze kwamen vlot uit de zak gerold, iets te vlot, want zag uit mij ooghoeken weer iets geel en weer het zelfde liedje. Hup, weer de badkamer in, exta handdoek om over de blote kuikens te gooien en uiteindelijk allemaal gevangen (met nog wat geren en gegil tussen in) en in een ondoorzichtige zak in de diepvries opgesloten.
Nu, enkele uren later, is de daver er inmiddels een beetje uit al zal ik denk ik niet snel kunnen slapen, ook al was ik doodop voor operatie kuiken.Alsof het nog niet ridicuul genoeg is ben ik super nieuwsgierig hoe ze er uit zien, maar ga dus gaan lopen als ik er nog maar een pluisje van zie en van waar die overdreven reactie op een lijk, geen idee, als kind had ik dat niet echt.
Als ze het morgen ochtend niet opeten gaan we wel ruzie hebben hoor, vooral omdat meneer joran mij weer te snel af was en voor het kuiken avontuur met een stuk van de cake voor de tiramisu was gaan lopen
Nu hopen dat op zijn minst één van de twee het eet zodat ik morgen nog in de badkamer en de wc durf na hun ontbijt. Zou anders wel heel vervelend zijn 
Al moet ik die dus wel terug in de vriezer waar de kuikens in zitten stoppen
