Onze Jopper. Hij kwam via marktplaats bij mij, een gecastreerde ram.
Het was zo'n leuk konijn maar hij had het slecht. Hij was ongelooflijk dik, woonde alleen, kreeg weinig aandacht want de kinderen waren hem bue. En zo werd hij gratis weggegeven.
Ik ging hem halen. Hij zou alleen paardenmuesli lusten. Och wat was hij dik.
Hij ging op dieet en kreeg weer konijnenvoer. Alles vindt hij lekker, van spinazie tot andijvie en van appeltjes tot tomaten.
Maar ineens begint hij oud te worden. We hebben al acht jaar aan zijn leven weten te plakken en daarmee is hij nu ruim 12. Hij wordt echt minder fit nu. Zijn vriendin is overleden maar zijn nieuwe maatje mag hij ook graag. Hij ligt vaker. Poten languit, koppie in de zon...
Hij scharrelt minder rondt en speelt niet meer met zijn bal. Ja, Jopper is echt een konijn maar hij smeet altijd graag met zijn bal.
Vandaag gaf ik ze stukjes fruit die ik ophing aan de bovenkant van de ren zodat ze daar lekker over moesten nadenken, maar meneer gaf het eigenlijk meteen op. Tja, dan zie je toch dat hij echt een ouwetje wordt.
Ik denk dat ik maar eens een schuilgelegenheid voor beneden ga maken. Ze kunnen nu droog en uit de wind zitten in het hok maar dan moeten ze eerst de trap op. Ik ben bang dat er snel een tijd gaat komen dat hem dat niet meer lukt.
Oud mannetje. Hij moet echt nog even mee hoor, hij is zo leuk!
