[smulpaap]

De wereld herdenkt vandaag de MH-17 ramp 
Ik heb gisterenavond naar de uitzending van de Vara gekeken

Het blijft afschuwelijk

Een oudere man kwam aan het woord . Hij reed net met zijn auto op de plek des onheils . En hij zag vlak voor zijn auto een stoel met daarin een lichaam
Voor eeuwig op het netvlies .....

http://www.volkskrant.nl/binnenland/vij ... ~a4102429/

[dinky89]

Ik zag deze week ook reportage met een Amerikaanse (?) oorlogsjournalist die als een van de eersten op de plek des onheils was een jaar geleden.
Hij vond dat nog erger dan verslag doen van een oorlog maar vertelde ook dat de 'rebellen' de journalisten niet continu in de gaten hielden bijvoorbeeld en hoe respectvol er met de lichamen van de slachtoffers om werd gegaan.

Hij heeft zaden van zonnebloemen van de rampplek meegenomen en die verstuurd hij naar nabestaanden. Hij kreeg nu inmiddels foto's terug gestuurd van nabestaanden van een bloeiende zonnebloem en dankbaarheid.
Volgens mij was dat eerder deze week bij eenvandaag.
Vond ik ook wel een mooi gebaar

[Angelique]

Ik zou persoonlijk geen zonnebloem meer kunnen zien. 

Verder is het helaas...zoveel mensen zoveel wensen. Een vriendin van mijn moeder is dochter met gezin verloren en worden gek van constant nieuwe foto,s in de krant, nieuwe verhaaltjes, starre instellingen die niks willen doen zolang er geen resten zijn gevonden en van de vele mensen die het ongetwijfeld lief bedoelen, maar die zich jouw verdriet toeeigenen.  Journalisten die maar blijven bellen voor krant of tv en dan weer nu (de laatste tijd dan) de aanloop naar de herdenkingen. En dit alles terwijl je helemaal verzuipt in je eigen verdriet. Dit gebeuren was op zich al vreselijk natuurlijk, maar het feit dat het iets is wat tot in lengte van dagen uitgemeten gaat worden door iedereen die er iets over wil zeggen, maakt het nog afschuwelijker voor sommigen. Anderen zullen de aandacht weer fijn vinden, omdat weinig aandacht suggereert dat men iets vergeet oid, maar niet iedereeen denkt er zo over en die laatste groep is wat dat aangaat dan extra de pineut.

[Hope]

Ik zou persoonlijk geen zonnebloem meer kunnen zien. 

Verder is het helaas...zoveel mensen zoveel wensen. Een vriendin van mijn moeder is dochter met gezin verloren en worden gek van constant nieuwe foto,s in de krant, nieuwe verhaaltjes, starre instellingen die niks willen doen zolang er geen resten zijn gevonden en van de vele mensen die het ongetwijfeld lief bedoelen, maar die zich jouw verdriet toeeigenen.  Journalisten die maar blijven bellen voor krant of tv en dan weer nu (de laatste tijd dan) de aanloop naar de herdenkingen. En dit alles terwijl je helemaal verzuipt in je eigen verdriet. Dit gebeuren was op zich al vreselijk natuurlijk, maar het feit dat het iets is wat tot in lengte van dagen uitgemeten gaat worden door iedereen die er iets over wil zeggen, maakt het nog afschuwelijker voor sommigen. Anderen zullen de aandacht weer fijn vinden, omdat weinig aandacht suggereert dat men iets vergeet oid, maar niet iedereeen denkt er zo over en die laatste groep is wat dat aangaat dan extra de pineut.

+1
Al die verhalen, al die beelden. Ze zijn allemaal afschuwelijk.
Een dag als deze herdenken lijkt me oké, maar om dan weken van te voren al "reclame" te maken voor de reportage op een zender, dat hoeft voor mij niet.
Om dan nog maar niets te zeggen over de feestelijke reclames tussendoor.