Ik wil daar overigens graag aan toevoegen dat toen Linga zoveel dronk en veel plaste, er wel apart is getest op Cushing en Addison. Normaal bloedbeeld was al bepaald (waar wel afwijkingen in UREA en CREA en eiwit - en eiwit was bij het 2de bloedonderzoek alweer normaal - waren gevonden maar verder niets):
Even wat quotes uit dit topic van Linga :
http://www.barfplaats.nl/forum/index.ph ... 5.180.html
Dorothea had inmiddels ook de uitslag natrium en kalium binnen, die zijn beide goed. Bij de ziekte van Addison zie je hier dan vaak een afwijking, dat is dus niet het geval maar dat sluit Addison nog niet uit.
Dorothea gaat morgen de ACTH stim test doen om Cushing en Addison uit te sluiten. En ook weer bloed prikken om ureum en creatinine te controleren. En eventueel krijgt Ling morgen weer een infuus.
En wat baasje schrijft over diabetis insipidus klopt ook niet. Zie bijv.
en belangrijke aanwijzing voor diabetes insipidus is het extreem lage soortelijk gewicht van de urine. Het soortelijk gewicht van urine geeft aan hoe geconcentreerd het is. Normaal ligt het soortelijk gewicht tussen de 1.020 en de 1.040. Hoe dichter deze waarde bij 1.000 komt, hoe 'wateriger' de urine is. In geval van diabetes insipidus komen we regelmatig een soortelijk gewicht beneden de 1.005 tegen. Over het algemeen geven de overige aandoeningen wel een verlaging van het soortelijk gewicht, maar niet zo enorm als bij diabetes insipidus. Het soortelijk gewicht wordt gemeten met een refractometer.
De waarschijnlijkheidsdiagnose kan bevestigd worden door het toedienen van synthetisch ADH. We gebruiken hiervoor Minrin©-druppels. Deze druppels bevatten desmopressine, een synthetisch analogon van ADH. We vragen de eigenaar om exact te meten hoeveel de hond in 24 uur drinkt. Vervolgens krijgt hij druppels Minrin© in de onderste conjunctivaalzak in het oog. Opnieuw wordt gemeten hoeveel de hond in 24 uur drinkt. Wanneer de hond 50% minder drinkt dan de eerste meting is de diagnose centrale diabetes insipidus gesteld. De nefrogene diabetes insipidus reageert veel minder op toediening van Minrin©; de receptorcellen in de nier zijn immers kapot of minder gevoelig voor ADH.
en
Hoe stellen we de diagnose Diabetes Insipidus?
Allereerst moeten we andere oorzaken van veel drinken en veel plassen uitsluiten, hiervoor moeten we bloedonderzoek doen. Ook de urine moet onderzocht worden op eventuele afwijkingen. Soms moet dit herhaald worden. De definitieve diagnose is alleen te stellen met behulp van de dorstproef. Hierbij krijgt het dier gedurende de ochtend en middag geen water en meten we het soortelijk gewicht (een maat voor hoe goed de nieren kunnen concentreren).
Dus baasje kan zoveel roepen maar op basis van de door jou gegeven gegevens Hannabelgje, krijg ik echt vlekken van de manier waarop ik aan word gesproken en stopt het hier dan ook voor mij qua dit topic.