[chery]

Zoals ook te lezen in andere topics van mij liep het niet lekker met mijn oudere franse bull van 9,5 jaar. Zeer onduidelijke vage klachten, zeer moeilijk kunnen eten, niet meer mee kunnen op de wandeling, spiertrilllingen in kop/nek gebied, meter lopen zitten weer 1 of hooguit 2 meter lopen. Echt dood en dood moe zijn. Nek niet omhoog kunnen houden tijdens de wandeling. Ander geluid met blaffen. Spieren die met de week minder werden.
Een hele reeks klachten, uitgebreid bloedonderzoek, osteopaat, vermoeden nekhernia(maar de bewegingen die ze kon doen pasten daar niet bij) en ik bleef tegen de dierenarts zeggen er klopt iets niet met haar! Maar er was niets te vinden. Verschillende pijnstillers gehad, geen resultaat. Kuur AB, geen resultaat. Prednison, ja verhip een paar dagen deed het iets.
Werd toch wel afgewimpeld met franse bulldog kwaaltjes....
DA werd zelfs lichtelijk geirriteerd van mij


Maar het ging gewoon niet goed met mijn meisje, kon de kop niet meer naar links draaien, 1 hapje kvv en het leek wel of ze een kalkoen naar binnen moest werken. Geen intresse meer naar de jonge hond. Het zag eruit als overleven, wandelen ging helemaal niet meer.

En ik maar zoeken op klachten wat maar enigzins overeen kwam.
En toen kwam ik op myasthenia gravis, ik las het en de puzzelstukjes vielen op plek, aan mijn man voorgelezen, hij zei dat is onze Dirk!
Dierenarts gebeld, mwah lijkt me niet zei hij ze heeft geen slokdarmverlammimg en geeft niet over, nee goddank niet! Moet ik daarop wachten? Ik wil bloedonderzoek, zo gezegd zo gedaan. Megaduur onderzoek, moet naar USA opgestuurd worden. Toen direkt weer gestart met prednison, med. die hiervoor bestemd is moest besteld worden.
Heb nog geen uitslag, inmiddels 3 dagen gestart met mestinon in combi (nu nog) met prednison afbouwend en nu al na 3 dagen mestinon gebruik, wat een verschil!

Natuurlijk heeft ze een giga conditie achterstand, maar ze loopt! Ze wil weer kluiven, ze onderneemt af en toe een poging tot spelen met de jonge hond, ze draaft weer kleine stukjes en vandaag zelfs een galopje! We zijn er nog lang niet, de med. moet voorzichtig afgestemd worden en er is nog niks definitief,maar wat ben ik blij!

[doranto]

Dat bevestigd maar weer eens hoe belangrijk het is dat je zélf dingen uitpluist en onderzoekt.
Heel erg goed van jou! Nu maar hopen dat er beter tijden aanbreken voor je bulletje!
Ik heb er nog niet op gegoogled, maar is de aandoening te genezen, of wordt het symptoombestrijding?

[chery]

De prognose is redelijk goed als er geen slokdarmverlamming aanwezig is, waarbij er eten weer uit komt. Kan zijn dat ze levenslang medicatie nodig heeft, het is een lange weg terug....
Ze geeft geen eten op, dus dat is gunstig. Vandaar dat ik zo fel was op de DA.
Ik wil het bloedonderzoek afwachten en dan toch eens in gesprek gaan met de DA, want zitten me toch een aantal dingen niet lekker.....

[Fenixjuh]

Ohw, aan de ene kant zou ik dit niet willen, aan de andere kant zou het fijn zijn om een positieve uitslag te hebben, dan weet je in elk geval wat het is.. 

Wat goed dat je zelf doorgezet hebt 
Sterkte met het gesprek met je DA 

[yazzie]

Echt super dat je zelf zo aan het zoeken bent gegaan en naar alle waarschijnlijkheid met resultaat.  Fijn dat het al beter gaat. Wat zal je opgelucht zijn nu het weer de goede kant op gaat.

[Lizzy]

Wat ontzettend goed van je, dat je dit zelf hebt gevonden! En wat fijn dat het zoveel beter gaat met je hond . Dit zijn waardevolle topics, daar zijn vaak weer veel andere mensen/honden mee geholpen, bedankt voor het plaatsen

[chery]

Ik zit zelf in de zorg, dus observeren is een tweede natuur van mij. Als er maar iets anders is valt me dat op. Dit was ook zo met mijn overleden bulletje, ik zei ook steeds er is iets in keelgebied, ik dacht toen aan schildklier, maar is toen meerdere keren onderzocht kwam niets uit. Later is hij overleden aan schildklierkanker. Mijn toenmalige dietenarts zei toen dat ik gelijk had gehad, dat ze dit niet vaaak meemaakte van eigenaren, ik was tot irritant toe in die tijd. Net als nu eigenlijk.....
Door dit voorval heb ik besloten niet meer naar die dierenarts te gaan, mijn vertrouwen was weg.

Jaren geen dierenarts gezien, dirk was altijd gezond en nu maak ik bij een andere dierenarts weer hetzelfde mee. Ik weet nog niet goed wat ik hier mee moet, maar in gesprek ga ik in ieder geval. Nadat het bloedonderzoek bekend is(hij is nu trouwens een weekje op vakantie, dus er is een invaller, die niets hiermee te maken heeft)

[doranto]

Omdat het iets is wat niet zo vaak voorkomt, is het misschien een goed idee om een doorverwijzing naar een specialist te vragen.

[Papalou]

Ja, supergoed! Beter irritant en zelf na- en meedenken dan klakkeloos alles volgen. Jij kent je hond het best en ziet de kleine dingen!

En het lastige met onderzoek, is dat je er soms wel dingen mee kunt aantonen, maar niet altijd mee kunt uitsluiten helaas...

Helaas is ons vertrouwen in de wetenschap soms iets te groot...sommige dingen zijn gewoon nog niet goed onderzocht, maar omdat het niet wetenschappelijk bewezen is, wil nog niet zeggen dat het niet zo is, of omgekeerd.

succes met je hondje, hoop dat je hem er dmv de juiste behandeling weer goed op de rit kunt krijgen!

[hamada]

Goed dat je doorgezet hebt...nu hebben jullie weer perspectief.
Voor complexe problemen ben ik ook voor consultatie van een specialistisch dierenarts. Maar dat is weer vanuit mijn ervaringen.
Jammer dat jij zulke negatieve hebt met dierenartsen.
Maar hopelijk komt er nu wel een goede behandellijn.

[chery]

De invallende dierenarts is in contact met utrecht. Die kunnen ook niet meer doen dan dat er nu wordt gedaan. Bloedonderzoek en med. afstemmen.

[chery]

De uitslag binnen. Geen myasthenia gravis. Maar bloedonderzoek kan niet helemaal betrouwbaar zijn door prednison die ze gebruikt tot 2 dagen ervoor.
Ze reageert wel op de mestinon, prednison in onderhoudsdosering......
Ze wilde eigenlijk nog een rontgenfoto van de slokdarm om te kijken in hoeverre deze verwijdt is.
Maar wat schieten we ermee op? Daar kunnen ze niks mee.
Dus heb besloten, we gaan gewoon zo door, ze reageert op de mediicatie. Liever een half jaar een kwalitatief redelijk goed leven, dan nog meer onderzoeken en ellende.
Ze heeft de meest uitgebreide onderzoeken gehad er is niks te vinden, alle waardes zijn normaal.
Ik laat haar met rust en hoop dat ze nog lang een hondwaardig leven bij ons zal hebben.