Senna liep geregeld mank en af en toe dacht ik zelfs aan uitval van de achterpoot. Dierenarts dacht aan haar knie, mogelijk scheurtje in band, waarna 2 weken volledige rust. Na 2 weken controle voor mijn gevoel niet tevreden en nogmaals 2 weken rust. Dit begon vorig jaar juni.
Medio okt vond ik haar weer niet prettig lopen, dus terug naar dierenarts. Foto van de knie gemaakt, dierenarts wilde de foto liever bespreken met een specialist en belde ons daarna terug. Advies gekregen naar specialist te gaan, zodat er grondig naar de knie gekeken kon worden. Hier werden direct haar beide knieën, beide heupen en rug gefotografeerd. Arts begon met uitleg over de knieën, linkerknie is er slechter aan toe dan rechter. Zou erom hangen wanneer de kruisband zou afscheuren……….. Heupen ook niet geweldig, maar kan niets aan verbeterd worden. En dan de rug, spondylose, waarbij de bruggen gevormd zijn. (7e ruggenwervel) De spondylose was al zo ver gevormd, dat al van min 2 jaar moest zijn om zover te zijn.
De schrik was enorm toen we dit op ons bord kregen, want je gaat immers voor alleen een achterpoot, denk je. Ik was wel voorbereid op bv. een nieuwe knie, maar had nooit verwacht dat mijn hondje er zo slecht aan toe zou zijn. Uitval zou kunnen omen vanuit haar rug, maar doordat de knie ook een probleem bleek, wilde de dierenarts liever nog wat rust geven met hoop op verbetering na 6 weken rust en geven van Rimadyl en Synoquin.
Opties die er zouden komen:
Knie operatie: Knieband
Rug operatie : Ruimte maken i.v.m. beknelling zenuwen
Na 6 weken terug………. Weinig verandering, nogmaals advies enkele weken rust. Dierenarts waarschuwde ons wel, dat de kruisband mogelijk zou kunnen afscheuren. Dat zij liever eerst de knie wilde opereren dan de rug, met de kans dat als de knie stabiliteit geeft de rugklachten ook zullen afnemen. Na 4 weken ja hoor, scheurde de knieband. Dus opereren, de knieband was volledig afgescheurd én de meniscus was kapot. (TTO techniek is toegepast, dit was 5 maart)
Na 6 weken op weg voor de nacontrole. De dierenarts was niet geheel tevreden omdat Senna nog aardig kreupel liep. De foto gaf aan dat het wel goed gegroeid was en dus in orde zou zijn. Dierenarts verwachtte dat Senna mogelijk nog wat angstig was haar poot te belasten, aangezien zij al zolang niet goed erop had kunnen steunen. Advies was, lopen in hoog gras waardoor ze haar knie moet optillen of lopen in laag water, met zelfde doel. Het zwemmen in buitenwater leek mij geen goed idee voor haar rug, dat was mijn eerste gevoel. Wat ik de afgelopen maanden voor dit alles dacht te merkten was, als Senna bv buiten op de tegels had gelegen, moeilijker op kon staan dan voorheen. Dat achteraf gezien, daarna, ook vaak dat symptoom van uitval was. Het is toch geen rare gedachte dat kou of tocht niet goed voor haar is.
De nacontrole was op maandag, en op woensdag avond vertikte Senna haar poot nog te gebruiken. Wat een terugval en angst en dat al zo snel na wat meer beweging. Je denkt direct dat je al te veel met haar hebt gedaan……………. Direct telefonisch contact opgenomen met dierenarts, advies weer in de ruststand en langzamer opbouwen.
Na dit gesprek ben ik direct een afspraak gaan maken voor acupunctuur (voor d’r rug) én bij een fysiotherapeut met hydrotherapie om te begeleiden met opbouw van spieren. Binnen korte tijd was er al verschil merkbaar. Meer belasting op d'r geopereerde poot, vrolijker, drukker…. Eindelijk dacht ik, maar nu:
Nu de aanleiding van mijn vraag:
Ik weet dat Rimadyl niet goed is en dat er klachten kunnen ontstaan. Ik heb al eerder aan de dierenarts gevraagd of ik mag afbouwen. De dierenarts vind dat nog te vroeg, omdat ze nog pijnlijk is. Doordat Senna vorige week begon met overgeven (gal) wordt je nog alerter. Dierenarts weer gebeld, stuurde omeprazol toe om d’r maag te beschermen. Na 10 dagen hebben we weer contact om te kijken hoe het gaat. Na 2 dagen gebruik omeprazol, werd er geen gal overgegeven, maar ging ze haar eten eruit gooien. Nu heeft ze gelukkig sinds 3 dagen haar eten binnen gehouden, maar ik merk dat niet in haar hum is. Gistermorgen merkte ik dat ze pijn had in rug of buik en heb ik haar rustig gehouden. Ze wilde amper mee lopen, bleef staan bij het afstapje bij de deur, hoofd hing naar beneden, zo zielig. Vanmorgen was ze wel wat opgewekter, maar niet zoals ik graag zou willen zien.
Nu blijkt er wel een virus te heersen met klachten van overgeven. Nu ben ik misschien overbezorgd dat ze last krijgt van de Rimadyl. Zondag heeft ze wel even buiten gelegen, dan denk ik nu weer zou de kou opgetrokken zijn en ze daar rugpijn van hebben.
Omdat ik niet weet of ze rug- of buikpijn heeft, maakt dit ons zo machteloos en angstig. Niemand blijkt mij te kunnen vertellen wat ons nog te wachten staat, hoe dit verder gaat of wat ik kan doen. Wat ik niet wil is, dat mijn hondje pijn heeft.
Herkent iemand mijn verhaal?
