Misschien hebben mensen er ooit wat aan. De oude heer van 14 jaar liep de laatste tijd slecht. Viel om, max 30 minuten, dubbeltreden, kwam trap niet op, moest hem de autoloopplank opsleuren. Nog erger, veel slapen op een niet pretige manier. Kan niet beschrijven wat mij niet beviel. Een enkele keer per dag kreeg ik een korte maar zeer gekwelde blik, vreselijk. Veel gesproken met mensen wat te doen, want hij was tussendoor behoorlijk vrolijk en gaf geen pijn aan. Te vroeg om in te slapen werd gezegd maar het brak mijn hart. Vakantie gehad, GENOTEN!!!! Hem 6 dagen Previcox gegeven naast de tramadol. Daar krijgt hij dus na 6 dagen behoorlijk maagklachten van en braken en hij heeft uremie gehad waarschijnlijk door maagbloeding door de nsaid. Maar op vakantie liep hij 6 zelfs 7, 5 km!!!! En s avonds nog eens 3 tot 4. Sliep anders, ging op botjes kluiven. Dus afspraak gemaakt met de da. Heel lief toen ik had over of er gebeurd iets of binnen 3 mnd laat ik hem echt gaan, begon zij spontaan te huilen (echt Boris is zo'n hartendief).
Dus een hele grote gok genomen de laatste nsaid om te proberen was trocoxil. Heel eng bij hond die slecht reageert op nsaid om iets te geven dat 1 maand werkt. Da wilde ook anabolen proberen. Dat laatste sloeg aan!!! Dikke billen, niet meer omvallen, zelfstandig loopplank op. Twee dagen later (zodat ik thuis was om zeer scherp op te letten). De pijnstiller. Hij heeft twee dagen beetje reflux en smakken gehad. Niet erg. Verder niets. Inmiddels zelfs al twee dagen zonder maagbeschermer (ulcogant) en klachten vrij. Ook al 3 dagen zonder tramadol. Al 5 dagen geen gekwelde blik, goed lopen, spelen! Lopen weer 1 x per dag 1 uur: kleine 5 km en 1 x 30-45 min zo'n 3 km. Hij is niet meer gevallen. Plast met poot omhoog. En Boris bepaalt de lengte van de wandelingen, niet ik!!!
Dus goed gegokt, godzijdank. Misschien dat mensen die met dilemma zitten hond is "op" en die risico's aandurven nog eens goed met de da kunnen praten. Niet altijd is er oplossing... maar gelet op mijn stelligheid alles of niets. Voor zolang het duurt is ons alles geschonken.
