Het gaat al een tijdje niet zo geweldig met Tous. Hij is eind januari 11 geworden. Al een tijdje was goed merkbaar dat zijn energielevel wat aan het minderen was. Liepen we voorheen 15 km, nu was 5 ook prima. Maar tijdens het wandelen was hij gewoon zoals altijd. Tot eind januari liepen we dan ook nog fijne wandelingen met een opgewekte hond. En zo leek er ineens, voor ons gevoel dan, een knop om gegaan te zijn. Ons ochtendrondje is zo'n 4 km. Hij begon meer te treuzelen, omkijken, veel stilstaan...Maar dan zo halverwege dan kwam hij weer opgang en liep weer lekker mee. Maar dat begon steeds slechter te gaan dus de wandeling werd steeds korter en hij beon steeds meer te slenteren, loopt een aantal meter achter me en is niet zichzelf. Oortjes plat, staart hangen..
Zo af en toe bemerkte ik wat spiertrillingen en dan vooral in de achterpoten.
Het gekke is, als we de ochtend wandeling beginnen dan is hij de eerste meters gewoon zichzelf en dan ineens gaat de knop om. De middagwandeling is wisselend en de avondwandeling is hij gewoon zichzelf, loopt lekker voorop, oortjes en staart hoog.
Gisterenavond, we waren in Garderen, rondje bos gedaan nog 's avonds. We komen terug en mijn vriend tilt hem uit de auto. Tous kon niet lopen, spieren in achterhand trillen. Ik masseer hem wat en neem hem mee, hij loopt nog een halve meter en dan begin hij over heel zijn lijf zwaar te trillen. Zijn kop en ogen trillen/knipperen ook. Goed staan is niet meer mogelijk, lopen ook niet. In een soort kikkerstand blijft hij zo staan. Ik heb hem tegen me aangehouden. Na een paar minuten geen verbetering. Terug in de auto gezet, ik erbij en naar de DA gereden. Die was net weg dus we moesten 20 minuutjes wachten. Ondertussen trok het trillen wat weg, hij kon weer bewegen. Toen begon hij zeer zwaar te hijgen, 1 minuut ofzo miss. iets minder lang. Daarna werd hij rustig. Is gaan liggen. Af en toe nog oogtrillingen en heel licht de kop. Toen de DA kwam, Tous uit de auto gehaald en hij oogde toen zeer stram/stijf.
Afijn de DA heel dit verhaal gedaan. Hij vond het alsof hij pijn heeft in de achter rug. Alles lijkt daar stijf/vast te zitten. Tous bevoelt maar hij gaf geen pijn aan. Pijnstiller ingespoten en pijnstiller (metacam) mee voor vandaag en morgen. En het advies om naar eigen DA te gaan en foto's te laten maken van rug en bloedonderzoek. Epilepsie dacht hij niet meteen aan...
Tous is niet omgevallen, heeft geen ontlasting laten lopen.
Nu ben ik heel benieuwd of er hier mensen zijn die dit wel herkennen als epilepsie. Of wat zou het anders kunnen zijn? Een pijnaanval? Iets "klem" komen te zitten bij het uit de auto tillen?
Afijn ik (en mijn vriend ook) zijn ons kapot geschrokken. Ben er goed naar van. Tous heeft goed geslapen en toonde vandaag normaal, geen gekke dingen gezien. De 2 kleine wandelingetjes die we gedaan hebben had hij er zin in en liep (in vergelijking met voorgaande weken) lekker door.
Natuurlijk hang ik morgen gelijk met de eigen DA aan de telefoon maar ik moet mijn ei hier even kwijt en hoop eigenlijk op input van jullie hier
Ik heb ook geen idee of het gedrag wat hij de afgelopen tijd laat zien iets te maken heeft met die "aanval" van gisterenavond.
Ik zou ook een bezoekje wagen aan Mandigers.
