Bijna 10 maanden later verder geniet Joep met volle teugen van alles wat het leven hem nog te bieden heeft. Dat hij loopt als een zatlap mag voor hem de pret niet drukken, hij loopt en komt overal waar hij wil. Vanochtend heeft hij een uur en een kwartier meegelopen en was het er toen nog niet mee eens dat hij in de buggy moest van mij, hij vond duidelijk dat hij nog wel verder kon.
Afstanden lopen we niet meer, maar dat zal Joep worst zijn. Daar had ie toch al nooit veel zin in, maar dat moest van mij. Nu niet meer, nu geniet hij van het rondlummelen en het snuffelen en struinen wat hij mag. Waarvan hieronder akte.
Hij presteerde het vanochtend trouwens wel om in het water achter een gans aan te gaan. Die hadden we wel zien zitten, maar die vloog weg toen wij dichterbij kwamen. We hadden dus niet gemerkt, dat het dier een paar meter verderop weer geland was (of misschien was het wel een andere??), maar Joep had het wel door. En die vond dat die gans geen enkel recht had om zich daar te bevinden! En hoe hard de gans ook naar hem blies, ophoepelen vond Joep! Wegwezen! En Joep kreeg wel zijn zin, de gans taaide af naar het ven achter deze volgelopen paden.
Edit: hier een filmpje hoe zijn lopen er nu uitziet. Dit filmpje is gemaakt nadat hij er al een uur op had zitten. Joep loopt vanuit zijn buik- en rugspieren.