- do 16 apr 2015, 10:00
#3099839
Of in een tuigje, dat kan wel.
Maar ik zou ALTIJD een vervoersbakje bij de hand hebben voor als je moet stoppen of dergelijke.
Ik moet eerlijk bekennen dat Luis op weg naar huis uit het asiel ook op mijn schoot heeft gezeten. Los, zonder tuig (had ik toen niet mee).
Ik hield hem de hele tijd vast en had mijn hand rond zijn schouder zodat hij niet weg kon. En we zijn niet gestopt uiteraard.
Het punt was dat hij eerst in het bakje zat, maar daar onophoudend zat te huilen. Hij was 14 weken, dus niet meer piepklein, en ik wilde hem wat troosten. Eens hij uit het bakje op mijn schoot zat en buiten kon kijken, ging meneer rustig spinnen en melken en we hebben hem van heel de weg niet meer gehoord.
Zou hij hebben beginnen spartelen of proberen van mijn schoot te komen, dan had hij zonder twijfel terug het vervoersbakje in gevlogen, en ook bij uitstappen (thuis) is hij daar terug in gegaan. Daarin zou ik nooit risico's nemen.
Maar sindsdien neem ik wel eens een tuig mee in de auto, voor moest hij dat nog eens willen, al heb ik het nog nooit gebruikt en is hij sindsdien altijd in het bakje (samen met Cuzco) gebleven....
Ik ken wel verhalen van mensen die hun kat aan een tuig los in de auto laten. Op de achterbank, met een kattenbak aan de voeten. Voor lange ritten he.
Als de kat dat gewend is, is dat wel een stuk minder stressvol dan in een bakje en ze gaan dan ook rustig liggen, of tegen de deur op naar buiten kijken. Zonder tuig, zou ik dat nooit of te nimmer doen! Het moet maar eens gebeuren dat er eentje het in zijn hoofd krijgt onder een zetel weg te kruipen en je hem niet kan opnemen zonder de deur open te doen. Veel te gevaarlijk op weglopen...
Op reis gaan (en dan bedoel ik uren gaan rijden) met een kat die dat niet gewend is, zou ik zowiezo enkel in noodgevallen doen, en altijd onderweg een paar keer stoppen en in het tuig de beentjes laten strekken, als dat met de kat in kwestie mogelijk is.
Laatst gewijzigd door pearlsofpassion op do 16 apr 2015, 10:02, 1 keer totaal gewijzigd.