Hallo mede-barfers. Om hulp te kunnen vragen lijkt het mij verstandig om een kleine samenvatting te geven van hoe Jamie zijn verleden eruit ziet. Ik probeer het niet te lang te maken, maar helaas gaat er een heel verhaal aan vooraf.
Onze Jamie heeft van puppy af aan een hele moeilijke start gehad met het ene gezondheidsprobleem na het andere. Wij hebben hem als puppy zijnde gekocht via marktplaats. Hij met zijn 5 broertjes en zusjes in een bench op de badkamer zonder zijn ouders erbij en er werd gezegd dat hij zijn eerste entingen gehad zou hebben. Tegen beter weten in hebben we hem toch meegenomen en voor hem kan dat wel eens een goede beslissing zijn geweest.
Hij zou geboren zijn op 21-09-2009 en op 27-11 zijn we toen naar de dierenarts, in de buurt van Roermond geweest voor zijn 2e enting. Dierenarts heeft hem nagekeken en vond hem er goed uitzien. We vroegen nog of hij niet wat mager was, maar zij vond van niet. Ze heeft ontwormkuur meegegeven voor de dag erna te geven en we waren heel blij. Dit veranderde echter binnen 2 dagen van heel blij naar enorm bezorgd.
Na het geven van de ontwormkuur bleek hij ook echt wormen te hebben en toen ging het van kwaad naar erger. Hij werd ziek, braken, diarree en de hele mikmak. Dierenarts gebeld en enige advies wat we kregen was zorg dat hij genoeg drinkt en geef hem alleen gekookte kip met rijst. Mijn gevoel zei al dat dit niet genoeg kon zijn want het was een jonge puppy die geen energie had en in onze ogen al te mager was.
Op naar Maastricht dus en onze dierenarts daar bezoeken. Wat waren we blij met hem.
Diagnose: Jamie was veel te mager en op het punt van uitdrogen. Tevens kon hij met 99% zekerheid zeggen dat hij zijn eerste enting niet gehad had.
Oplossing: Alsnog zijn eerste enting, antibiotica erin en vetvoeding om hem zo snel mogelijk bij te laten komen. Heel veel drinken en truitjes aan als we naar buiten gingen want hij had geen puppyvet meer over om hem buiten warm te houden.
Hierna knapte hij gelukkig snel op.
Sinds die tijd ging het eerst heel lang goed, maar na een half jaar ging het weer mis. Weer zelfde ziektebeeld. Braken, diarree (met bloed), lusteloos.
Diagnose: er heerste een bacterie die besmettelijk kon zijn voor andere honden.
Oplossing: antibiotica.
In de tussentijd zijn we terug naar Maastricht verhuisd en waren we gelukkig dichterbij onze eigen dierenarts want we hadden hem heel hard nodig in de 2 jaren die volgden.
In de 2 jaar erna heeft hij steeds dichter op elkaar volgend maag-darminfecties gehad die iedere keer erger werden. Het was zo erg dat ik al bezorgd werd bij iedere buikrommel die ik hoorde, iedere keer dat hij diarree had en iedere keer dat hij niet opstond als ik naar de keuken liep.
De laatste keer dat hij hem toen gehad heeft hebben we ons zelfs afgevraagd of we hem dit nog wel aan konden doen omdat hij er zo slecht aan toe was dat het niet veel scheelde of hij was er al niet meer geweest. Hij ging in 2 dagen tijd van een beetje diarree naar koperkleurige waterige spuitende ontlasting die rook alsof hij dood ging. Hij had koortsstuipen en wilde nog niet meer eten. De dierenarts gaf hem iedere keer dezelfde medicatie en na onderzoek op internet bleek het de behandeling te zijn voor colitis ulcerosa. Ook kregen we de sensitivity brokken mee van de royal canin, maar ondanks die brokken kreeg hij toch die laatste infectie weer. We wisten dat we nu drastische maatregelen moesten nemen.
Gelukkig kreeg ik weer contact met een vroeger vriendin van me die haar hond al had overgezet op barf. Zij heeft me geintroduceerd in het wereldje en ik ging meteen aan de slag met haar hulp. Dit was in mei 2012. Eerst over op KVV en toen op zelf samenstellen. We zagen Jamie meteen veranderen. Hij werd minder onrustig, rook weer lekker naar hond, zijn vacht ging glanzen en het mooiste van alles hij was niet meer ziek!
Tot afgelopen december. Na 2,5 jaar stabiel te zijn had hij weer de welbekende infectie terug. Het bleef dit keer bij diarree, niet braken, maar hij had wel 40 graden koorts. Weer dezelfde behandeling qua medicatie en dit hielp weer gelukkig. Toen moest ik gaan denken wat is er veranderd in zijn dieet wat hij niet eerder gehad heeft en waar hij dit van heeft kunnen krijgen?
Dus dan komen we bij mijn hulpvraag.
Het enige wat veranderd is, is het kalkoen spiervlees. Kan het zijn dat hij intolerant is hiervoor? Dit vraag ik omdat hij wel al heel lang kalkoen vleesbot krijgt en daar nooit last van heeft gehad. Kan het zijn dat Jamie intolerant is voor het spiervlees van de kalkoen maar niet voor het bot?
Zijn er mensen die dit ziektebeeld eerder hebben gezien bij hun hond en probiotica gebruiken? Kunnen die mij vertellen welke ze gebruiken en of ze hier baat bij hebben? Ik heb een probiotica voor hem, maar het blijkt dat daar iets in zit waar hij dezelfde klachten van krijgt.
Is het normaal dat hij ontzettend misselijk wordt als hij niet meteen 's morgens zijn eten krijgt en wat is dan wijsheid m.b.t. voeren. Kan ik het dan beter verdelen over 's morgens vroeg en 's avonds laat, of juist beter in 1 keer voeren of misschien zelfs in 3en verdelen?
Kan op dit moment alle tips goed gebruiken want ik wil absoluut niet meer dat hij nog eens zo ziek wordt.
