Maar nu gebeurd het meerdere keren per week dat meneer van de trap af stuitert als hij hem oploopt.
En ik vraag mij af of alleen ik het een probleem vind of hij zelf ook trouwens. Hij valt, krabbelt omhoog en komt heerlijk naar boven en zal het geen keer minder doen. Maar hij komt dan wel altijd een knuffel halen zo van, mama ik ben van de trap gestuiterd... (maar goed, dat gedrag kan ik natuurlijk ook zelf uitlokken
Hij knuffelt graag dus dat zegt niets over het feit of hij het zelf erg vindt dat hij eraf valt).Als ik hem nu ga verbieden trap te lopen betekent dit dat hij a niet meer boven kan slapen en hele nachten alleen is. b als ik thuiswerk de hele dag alleen is, omdat ik echt niet de computer met mega beeldscherm etc beneden kan zetten (terwijl de bedoeling van thuis werken is dat ze niet alleen zijn).
Het enige dat ik nu doe is proberen te beperken dat hij te vaak op en af loopt, dus als ik alleen even naar toilet ga of zo en meteen daarna weer naar boven kom, dan sluit ik even de deur, zodat hij niet achter mij aan hobbelt. Dat doet hij trouwens veel en veel en veel meer dan vroeger. Waar hij vroeger gewoon bleef liggen, hobbelt hij nu echt continu achter mij aan waardoor hij dus veel vaker als nodig de trap op en af hobbelt. Commando blijf doet het niet meer helemaal in deze situatie. Hij moet en zal achter mij aan.
Dus ik vind het wel erg moeilijk om hem alleen achter te laten zodat hij de trap niet loopt, hij is er graag bij. Hem helpen gaat hem ook niet worden. a dat vindt hij niet goed. b dan moet ik voor hem lopen en zie ik niet wat er gebeurd als ik achter hem loop kan ik hem niet helpen.
Dus wat zouden jullie doen? Gewoon hobbelen laten ook al gaat het (steeds) vaker mis? Of toch hard zijn en zeggen jongen vanaf nu blijf jij lekker beneden en kom je de trap niet meer op (blij dat ik een slot heb geplaatst op de woonkamerdeur. Hij opent namelijk deuren de rotzak).
