Mijn hondje van 13 heeft dus weer vetbulten. Dit heeft hij al een keer eerder gehad en deze bleven ook groeien, dus die heb ik weg laten halen(ze waren goedaardig ). Nu 3 jaar later komen ze terug op een andere plek, 1 zit er onder zijn oksel, deze is nog niet zo groot dat hij er last van heeft, maar hij groeIt wel. 4 maand geleden was deze bult zo vlak dat ik hem moeilijk kon voelen, nu is het ongeveer de grootte van een halve tennisbal. De andere zit op zijn ribben en is nog heel plat.
Nou is meneer nog wel in een goede conditie, gaat mee met de fiets en mee wandelen. Maar hij heeft een hartruisje en zit aan de hartmedicatie. Ook was er op de foto wat vocht te zien, maar tegen furosemide kan hij niet goed tegen dus ben met alternatieve middeltjes aan de gang. Hij hoest ongeveer 1 tot 3 keer per dag. Al bij al, inclusief zijn leeftijd, toch een vergroot risico bij de narcose.
Mijn da zei dat het beste was om af te wachten tot het snel ging groeien, maar niet te lang wachten tot de bult te groot wordt want dan duurt de operatie langer.
Nu ben ik ook in contact met een homeopathische dierenarts en ze zegt dat er wel homeopathische middeltjes voor zijn. Dat vetbobbels samen kunnen gaan met voeding, bijvoorbeeld schapenvet. En dat het ontstaan met de stofwisseling te maken heeft, lever, darmen, alvleesklier..
Klinkt mij nog al vreemd in de oren, zijn het niet gewoon cellen die geen seintje krijgen dat ze op moeten houden met groeien?
Ik vind het zo ontzettend moeilijk om een beslissing te nemen, ik zou het niet aan kunnen om allebei mijn hondjes te verliezen in een half jaar tijd..
Wat zouden jullie doen?