[Jasmijn8]

Hoi hoi,

Mijn Kitten is nu bijna 10 maanden. met 6 maanden is ze gecastreerd en dat was niet helemaal goed gegaan, vanwege het feit dat ze aan de wond was gaan likken en die toen met een vleesetende bacterie besmet is geraakt. Uiteindelijk is dat allemaal goed gekomen en de wond is mooi hersteld. Nu merk ik wel dat Jazzy ontzettend veel mauwt sinds dat ze weer beter is en als het etenstijd is, dat ze echt heel erg veel honger heeft terwijl ze echt niet meer mag aankomen.

Jazzy heeft de gelegenheid om lekker in onze achtertuin te spelen (deze is normaal van grootte) en aan de voorkant kan ze ook lekker naar buiten en wij hebben in onze buurt best veel natuur. Voor dat Jazzy geopereerd was hielden we haar vooral binnen en in de achtertuin, omdat we veel katten in de buurt hebben en onze buren hebben een kater. Zodra ze dan wel eens in de achtertuin mocht spelen in de bosjes was ze helemaal een met de natuur en ik verlangde voor haar naar het moment dat ze aan de voorkant naar buiten kon, de weide wereld in.

Nu is het inmiddels een paar maanden geleden dat ze is geopereerd en ze gaat naar mijn idee ontzettend weinig naar buiten aan de voorkant in vergelijking tot onze katten van vroeger. Het lijkt wel alsof ze zelfs bang is om aan die kant naar buiten te gaan. Met als resultaat dat ze veel miauwt en t lijkt wel dat ze zich soms verveelt. Nu heb ik natuurlijk speeltjes voor haar, maar ik heb het idee dat ze meer uitdaging nodig heeft en wat is nou leuker dan naar buiten gaan en achter de vogeltjes aan enzovoort..

Jazzy en ik zijn daarnaast ontzettend close.. Ze slaapt elke nacht naast mij op haar dekentje en dan is ze helemaal in haar sas.. Ook vraagt ze veel aandacht van mij en als ik even naar boven ben en zij is nog beneden mauwt ze soms alles bij elkaar. Als ik aan het studeren ben gaat ze voor m'n neus op mijn boeken liggen en loopt ze over mijn laptop heen om aandacht te vragen enz. Ik vind dit heel schattig, maar maak me soms een beetje zorgen dat ze teveel aan mij hangt?

De dierenarts heeft tegen mij gezegd dat katten na een castratie juist meer honger kunnen hebben en ik denk dat daar misschien haar uitgehongerde gedrag vandaan kan komen?

Maar dat ze constant voor alle deuren zit te miauwen en zo weinig naar buiten gaat snap ik niet.. 

Iemand enig idee wat ik kan/zou moeten doen??

[pearlsofpassion]

Tja, als ze alleen opgegroeid is, en geen contact heeft kunnen maken met andere katten in haar jeugd, kan ze dat nu waarschijnlijk nog maar moeilijk leren. Het is dan wel ergens logisch dat ze niet gemakkelijk contact zoekt met katten uit de buurt, niet met hen kan communiceren en misschien zelfs bang van hen is.  Ze heeft nooit geleerd dat je met andere katten kan spelen en optrekken.  Dan zal ze inderdaad meer nood hebben aan contact met jou.  Dat is wel normaal, lijkt me. Katten zijn ook niet graag eenzaam. 
Het kan beteren met ouder worden, maar ik zou er gewoon een gewoonte van maken veel met haar te spelen en haar veel aandacht te geven. Als ze daarnaast ook naar buiten wil, prima, maar als ze daar zich niet alleen kan amuseren, zoekt ze jou op.  Je hebt haar dat tenslotte ook zo geleerd toen ze klein was. 

[Jasmijn8]

Dat was ik vergeten te vertellen, Ze is verder wel opgegroeid met een nog oudere kat en twee kleine hondjes waar ze regelmatig mee speelt. Die oudere kat moest in het begin niks weten van Jazzy, maar nu echt heel soms spelen ze we eens. Toen Jazzy nog heel jong was heb ik haar wel eens met een tuigje om, de buurt laten zien. En pasgeleden ben ik met haar mee gegaan naar buiten.. Ze kwam wel een klein beetje meer uit haar schulp maar kroop daarna snel de bossen in.

[spikkel]

Maak het eten spannend voor haar, je kunt het in een speciale katten puzzel doen, een anti schrokbak. Je kunt eten verstoppen op plekjes in huis. Geef steeds kleine beetjes zodat je haar wat meer bezig kunt houden. Je kunt een grote doos vol met wc rolletjes doen, en wat gedroogd vlees in stoppen of wat graanvrije snoepjes.
Als je echt niet meer weet zou je een kattengedragsdeskundige kunnen inschakelen.

[pearlsofpassion]

Tja, dan zal ze gewoon het liefst bij je zijn. En niet zo moedig zijn buiten.
Das niet echt een ramp hoor.  Beetje held op sokken. 

Ik blijf bij mijn eerdere raad, geniet er gewoon van dat ze graag bij je is, en geef haar wat uitdaging.  Probeer wat afwisseling te voorzien in haar speelgoed en haar omgeving. Wissel speeltjes om en probeer eens iets nieuws uit.  Een speeldekentje op de grond kan wonderen doen of misschien is ze gek van een balletje aluminiumfolie of een broodzakklipje om mee te spelen. Heb je van die speeltjes die geluid maken (piepmuis-hengel vb, die hang ik onder toezicht aan een stoel zodat ze zelf spelen), en heb je valeriaanspray om zaken interessant te maken? 
Speel elke dag minstens een keertje met haar, laat haar lekker op je schoot of tegen je aan komen liggen als je zelf neerzit en let eens op wat ze graag wil.
Luis'je miauwt hier ook wel wat af, dus ik weet hoe dat is.  Sommige katten zijn ook gewoon praters en dat zijn meestal katten die erg mensgericht zijn. Niets mis mee, vragen enkel wat meer aandacht van jou.  Een oudere kat is beter dan niets, maar ze zal er niet zoveel aan hebben als er weinig interactie is tussen hen beide.  Ze heeft misschien zelfs geleerd op afstand te blijven van andere katten.

Luis komt niet altijd uit zichzelf bij me liggen, maar kan lopen ijsberen en roepen. Dan roep ik hem naast mij, en ik heb hem leren kennen en leren lezen. Hij ligt graag tegen me aan en ik weet ondertussen hoe ik hem moet bewerken zodat hij zich neerlegt.  Dan ligt hij een tijdje tegen me aan te genieten van mijn kroeltjes en is hij weer even tevreden. 
Het is kwestie van je kat wat te leren kennen en zij jou, en dan komen jullie er wel uit.  En maak je niet zorgen telkens ze miauwt, ze kan ook gewoon graag praten.

Een GT inschakelen voor een kat die niet graag ver loopt, lijkt me sterk overdreven. Laat haar maar gewoon haar rondje in de achtertuin doen wanneer ze daar zelf zin in heeft, des te veiliger voor haar.  Het kan goed zijn dat ze de grote weg gewoon eng vind, en dat is iets wat je alleen maar kan toejuichen (voor haar veiligheid).

[Neally]

Als een rondje achtertuin genoeg is voor haar, prima.
Persoonlijk zou ik haar ook leren zelf bezig te zijn. Lekker samen met jou slapen en spelen, maar ook alleen kunnen zijn.
Terwijl je thuis bent lekker oefenen.
Ik denk dan aan hoe ze zal miauwen als je het huis uit bent....... als ze zichzelf kan vermaken zal het een stuk minder zijn. (hoop ik)

[pearlsofpassion]

Ik denk dat ze dan eerder gaan slapen hoor. Zeker als het volgens een vast dagritme is. 
Tenzij je dagen van huis bent, uiteraard...
En het zal ook wel beteren met ouder worden, kittens hebben ook meer aandacht en uitdaging nodig. 

[Jasmijn8]

Ja ik geniet elke dag van haar en probeer haar zoveel mogelijk zelf te laten spelen.. Ik ga inderdaad jullie raad opvolgen en is kijken voor een schrokbak en nog meer andere speeltjes waarmee ze zichzelf bezig kan houden. Ze is inderdaad een miauw-grage-kat en dat vind ik ook helemaal niet erg, juist grappig. Het zijn alleen de manieren van miauwen op bepaalde momenten waar ik me een beetje zorgen om maak. Ik denk dat het inderdaad zo is dat ze nog wat meer uitdaging moet hebben en ga als het wat lekkerder weer is de voortuin wat aantrekkelijker maken zodat zich daar ook bezig kan houden. Wij hebben namelijk net alles laten bestraten en maar een boompje in de tuin staan en voor de rest nog wat potten.. Ze heeft verder geen bosjes waarin ze zich lekker kan verschuilen.
Ik heb geen speeltjes die geluid maken, dat lijkt me inderdaad wel wat. Ik heb pasgeleden nog zo'n soort van achtbaantje aangeschaft waarin ze zelf het balletje kunnen duwen en dat balletje geeft bij een harde duw dan licht. Dit vond ze de eerste dag helemaal geweldig alleen daarna was ze er ook al weer snel op uitgekeken haha.

Ik ga jullie tips opvolgen en laat over een tijdje wel weten wat de uitkomst is, dankjewel!