Omdat lita bang is voor vreemden, wilde ik er perse bij blijven als ze zou gaan slapen en wakker worden en dat kon ook.
Ze hebben haar bandje strakker gezet, de "kom" verdiept (helaas duidelijk slijtage van het kraakbeen
En de gleuf op het scheenbeen is losgehaald en rechtgezet. Daar zit nu een pin in.
Operatie is goed gegaan. Ze heeft alleen verband om het scheenbeen en voet om te voorkomen dat er vocht ophoopt.
Lita zou lita niet zijn als ze weer anders wakker zou worden. Ze zouden mij erbij roepen als lita haar kopje begon te bewegen. Lita tilt haar kopje op en begint meteen heel hard te janken. Meteen erbij en ze is rustig. Mochten naar een spreekkamer en daar hebben we samen op de grond gezeten tot ze weer bij was. Ze blijft wel een karaktertje hoor. Ze had ook verband om de voorpoot vanwege het infuus, dus houd je maar 2 poten over en op 2 poten kun je niet lopen. Dus verband om de voorpoot ook maar weg.
Ze zat meteen aan de wond te likken en het verband te trekken. Toch maar een kap mee. Uiteindelijk thuis een "e-collar" gemaakt van een handdoek en halsband. Van woensdag op donderdag was dat voldoende. Bench bij het bed neer gezet met een ren erbij. Daar een matras in gelegd voor een vlakke ondergrond.
Liggen ging natuurlijk niet echt lekker, als ze verkeerd op de geopereerde kant ging liggen jankte ze tot ik haar goed legde. Vervolgens kon ze niet overeind komen en weer janken. De andere kant ging beter.
Ze heeft buiten netjes een plas gedaan, en wil maar rennen op 3poten wat niet de bedoeling is.
Snachts toch eerst maar op bed en toen ze rustiger werd in de bench en de handdoek om de nek. We hebben weinig geslapen...
Vanmorgen probeerde lita weer tegen mij op te staan wat niet ging. Op de gebarricadeerde bank te springen :|
Netjes een plas gedaan buiten (handig een dominant teefje die gewoon de poot op tilt) en weer rennen natuurlijk :|
Plasticzakje om de poot doen is wel een probleem, maar gelukkig kan na 2dagen het verband eraf.
Daarin tegen vind ze koelen van de poot wel weer prettig. Wat we 3x per dag moeten doen tegen de zwelling.
Ze hadden gezegd dat ze de eerste 2week waarschijnlijk niet op haar pootje zou staan en dat na 2-3maand ze een 15-20min kan lopen.
Lita staat er nu toch regelmatig wel al op. (?)
Donderdag heeft lita nog een "aanval" van kopschudden gehad door de stress van gisteren. Arm ding en maar piepen en kreunen.
smiddags maar even met de DA gebeld. Want lita vind dat het allemaal weer anders moet...
Lita doet niet aan 2wk hinkelen zoals de DA gezegd heeft. Die loopt nu al regelmatig op alle 4. Vond de Da gelukkig ook niet erg, was zelf beter dat ze em meer bewoog.
Lita vind het schema opbouw van beweging door de DA ook niks, veel te weinig en te kort :roll: Gelukkig mogen we met de wandelwagen weg en steeds even een paar meter eruit dan weer terug.
Inmiddels moet ze de kap dus ook steeds om. En dat ben ik helemaal vergeten vooraf te oefenen, dus compleet in paniek.
Weer een nacht geen slaap. Lita in de houdgreep naast mij. Want de kap was drama.
Vrijdag mocht het verband eraf en pfff..... Je doet lita haar verband af en het is alsof je bevrijd van de ketting...
Vandaag wat denkspelletjes gedaan, maar het is vooral gefrustreerd (willen) slopen.
Ze wordt wel gek van de achterpoot, jeuk? Ze kan er niet van af blijven, ze is constant aan het trappelen, stampen op de grond en schudden. Eten doet ze niet, snoepen wil ze nog wel wat. Zelfs haar vlees laat ze staan. Ze heeft dinsdag voor het laatst gewoon gegeten. Donderdag ochtend half bakje vlees, vrijdagmiddag een paar brokjes omdat roeska er bij was, maar haar eerste intentie was het te laten staan. En zoveel last ze heeft van de achterpoot en er niet bij kunnen is gewoon echt sneu.
Als het zaterdag nog zo is moest ik terug komen naar de DA voor extra pijnstilling.
Vrijdag de kap kleiner gemaakt door er een stuk vanaf te knippen, dat scheelt wel, ze vind het nog steeds verschrikkelijk, blijft tijden in de zelfde houding zitten en gaat uiteindelijk liggen, maar niet meer in paniek als voorheen.
Dit keer iets meer kunnen slapen. (ben moe...)
Vandaag langere wandeling gemaakt met de wandelwagen en haar op "strategische" punten eruit gehad. Dat vond de heerlijk. Ze heeft even rustig geslapen maar werd weer steeds wakker en werd gek van haar pootje. Ik had de hoop dat als het verband eraf was dat het misschien beter zou worden, maar helaas. Toch maar naar de DA voor extra pijnstilling. Ik hoop dat het gaat helpen.
Helaas heb ik wel het idee dat ze last krijgt van smetplekken(?). Ik droog haar na het plassen wel af, maar heb niet het idee dat het helpt. Ik kan haar het zelf niet schoonlaten maken omdat ze ineens heel snel bij de wond zit. Misschien is het ook wel een droge huid door de ontsmetting rondom de wond? Ben wel bezig geweest met smeren van calendula. maar heb het idee dat het daarmee steeds ergens anders begint(?). Krijg het gevoel van dweilen met de kraan open.
)
Beterschap voor je hond
