Vandaag gesprekje met de schoonmaakster van school. Ze vraagt me hoe gaat het met je pups? Mijn pups? Die zijn al een maand of 7 hoor.
Mijn hond gaat zo goed! Wil ik je wel even vertellen!
Ehhh?
En toen barstte ze los. " Ja jeweetwel, die met die gigantische huidproblemen en kale poten. Je zei toen dat ik vlees bij de Jumbo moest halen voor hem. Je kent hem niet weer. Z'n vacht glimt helemaal en z'n poten zijn weer normaal. ik was bij de dierenarts en die kende hem niet terug, maar ze had wel een nieuw soort brok. Nou hij krijgt nooit meer brok, alhoewel mijn vader het verkoopt.
Ik was soms 300 euro per maand kwijt aan brok en medicijnen en nu na 5 jaar klungelen ziet hij er geweldig uit en is hartstikke vrolijk".
Goh, mijn hart maakte een sprongetje. Wat heerlijk voor die hond, nu nog wat verder evangeliseren over de verschillende soorten rauw. Dat er meer is dan de pakjes uit de supermarkt.
