Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

Door Jantina
#3070108
Wie weet een mooi, lang gedicht om voor te dragen tijdens een uitvaart van een opa? Ik heb uren gelezen en gezocht maar het zijn vaak zo korte gedichten.  Het idee was om alle 12 kleinkinderen een paar zinnen voor te laten dragen...
Gebruikersavatar
Door MargaS
#3070197
Is het een idee om elk kind zijn/haar mooiste herinnering aan opa te laten voorlezen?
Bv Opa, de pannenkoeken van jou waren de beste.
Opa, ik vergeet nooit dat we samen gingen vissen.
Opa, met jou kon je zo vreselijk lachen.
Door Nynke
#3070214
Dat klinkt als een mooi idee Marga !!
Mijn herinnering aan mijn opa is bijv. dat we altijd samen in de atlas snuffelden, die tic heb ik nog steeds.

Het lijkt me dat de andere mensen in de dienst daar ook voor open staan, eerder dan tijdens een plechtig gedicht dat niet specifiek over hem gaat  :-\ :-\

Sterkte Jantina en familie !!
Door Martine-Tom
#3070225
Jantina schreef: Nou liefst morgen... de uitvaart is woensdag maar morgenmiddag maken we het draaiboek...
Jammer, zo snel ben ik niet, wilde zeggen dat ik ook wel iets wil schrijven voor je  :)

Ieder zijn herinnering klinkt ook mooi!
Door Jantina
#3070269
Probleem is dat niet alle kleinkinderen een leuke anekdote hebben. Hij was zoals hij was. Door het leven getekend (veteraan), daardoor echt op zichzelf en niet actief met zijn kleinkinderen. De laatste jaren was hij dement dus de jongsten kennen hem eigenlijk niet goed. Hoewel we allemaal veel om hem gaven. Vandaar dat ik een gedicht zocht.
Gebruikersavatar
Door chooky
#3070297
Ik heb mijn boek met europese gedichten gevonden, ik zal het posten als ik iets vind, lang of kort:
Charles d'Orleans
In 't woud van het Zeer Lange Wachten
zijn door de storm van 't Lot bij nachte
zoveel bomen ontworteld, dat
ik er geen weg meer vind, geen pad,
er tastend rondga, in gedachten...

En heus, toen ik nog jong was brachten
de bomen heel wat op aan pachten
en nu geen noot zelfs meer, niet dát,
uit 't woud van het Zeer Lange Wachten.

De Ouderdom verlamt mijn krachten
en zegt: jij mag niets meer verwachten,
jij hebt je aandeel al gehad,
ten einde loopt jouw levenspad,
dool nog wat rond en zonder klachten,
door 't woud van het Zeer Lange Wachten.



Jorge Manrique
Coplas bij de dood van zijn vader (deel III en V)

Onze levens zijn rivieren
die verdwijnen in de zee
zo is het sterven;
daarheen stromen ook de fieren,
zij gaan met de golven mee
en bederven;
daarheen gaan de grootste stromen,
daarheen klein en middelgroot;
als gelijken
zullen zij er samenkomen:
zij die zweten voor hun brood
en de rijken.

Deze wereld is de route
naar het andere bestaan,
zonder tranen;
maar om goed te lopen moet de
mens de weg behoedzaam gaan,
zonder wanen;
net geboren gaat hij zwerven,
ijlt hij voort naar verre kusten;
hij komt aan
op het tijdstip van zijn sterven,
en wanneer hij kan gaan rusten
is 't gedaan.


Clemens Brentano
Ooit in voorbije jaren

Ooit in voorbije jaren
zong hier de nachtegaal;
hoe lieflijk klonk zijn taal,
toen wij nog samen waren.

Ik zing en heb geen tranen
en spin van vroeg tot laat
De glinsterende draad,
totdat de maan gaat tanen.

Ooit toen wij samen waren,
zong hier de nachtegaal;
nu roept zijn klare taal
dat jij bent heengevaren.

Het maanlicht in de ramen
maant mij aan jouw gelaat;
mijn hart kent geen verraad,
God brenge ons weer samen!

Sinds jij bent heengevaren,
zingt steeds de nachtegaal;
ik denk bij zijn verhaal
aan hoe wij samen waren

God brenge ons weer samen,
ik spin van vroeg tot laat,
de maan weet van geen kwaad,
ik zing, o had ik tranen!


Ik ben in het boek nu bij 1800, ik kijk nog even verder bij de modernere gedichten.
Gebruikersavatar
Door chooky
#3070314
Ik weet niet of het passend is, maar Ik heb een vertaling van het gedicht van W. H. Auden, Begrafenisblues.
De vertaling is van Willem Wilmink

Zet stil die klokken. Telefoon eruit.
Verbied de honden hun banaal geluid.
Sluit de piano's roep met stillen trom;
de laatste tocht van deze dode om.

Laat een klein vliegtuig boven 't avondrood
de witte boodschap krassen: Hij Is Dood.
Doe crêpepapier om elke duivenkraag
en hul de luchtmacht in het zwart, vandaag.

Hij was mijn Noord, mijn Zuid, mijn West en Oost,
hij was al mijn verdriet en al mijn troost,
mijn nacht, mijn middag, mijn gesprek, mijn lied,
voor altijd, dacht ik. Maar zo was het niet.

Laat in de sterren kortsluiting ontstaan,
maak ook de zon onklaar. Begraaf de maan.
giet leeg die oceaan en kap het woud:
niets deugt meer, nu hij niet meer van me houdt.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door