- vr 30 jan 2015, 20:26
#3066119
De Fransen zeggen het zo mooi: afscheid nemen is een beetje sterven...
Toen Borke stierf, had ik het gevoel dat een stukje van mij gestorven is...
Deze zomer is het alweer 4 jaar geleden en toch...
Ik denk nog iedere dag aan hem, mis hem nog iedere dag, we hebben het nog iedere dag over hem.
Dat terwijl we Sofi nog hebben, die echt ontzettend lief is en 2 aanhankelijke poezen, en van allen hou ik echt heel veel, maar niets kan ooit Borke vervangen...
Dus oh ja, ik begrijp het zeer zeker...
Het enige wat ik kan zeggen is dat bij mij het verdriet wel minder is geworden, nu denk ik terug met een warm gevoel en met een glimlach en niet meer met tranen in mijn ogen en met die ellendige knoop in mijn maag.