Das wel een beetje straf om het zo te stellen hoor.
Konijnen hebben nu eenmaal territoriumdrang, dus ze gewoon bij elkaar pleuren is gewoon geen goed idee. Als je ze gewoon rustig koppelt, gaat het meestal wel goed en neem je geen risico's op verwondingen. Das maar een kleine moeite om hen rustig te laten kennismaken.
Als het goed gegaan is om hen gewoon bij elkaar te zetten, dan heb je gewoon heel erg veel geluk gehad. Je hebt natuurlijk liefde op het eerste gezicht. Maar meestal gaat dat niet goed gaan en dat wil helemaal niet zeggen dat ze niet overeen kunnen komen en dat, als je ze normaal koppelt ze niet heel hun leven gelukkig kunnen zijn. De liefde kan ook groeien en het is gewoon eigen aan konijnen dat ze niet zo gemakkelijk nieuwelingen accepteren op hun terrein.
Er is geen reden om aan te nemen dat ze niet gelukkig kunnen zijn als ze niet meteen verliefd zijn op eigen terrein, integendeel, zeker niet bij een koppel van man en vrouw. Ik heb genoeg voedsters gehad waar je echt geen man zomaar bij moest zetten want die zouden niet de tijd genomen hebben om kennis te maken hebben, voordat ze zouden aanvallen. Dat zit er gewoon in.
Maar met even kennismaken op ongekend terrein of rustig wat tijd geven met een draad tussen gaat een koppel van man en vrouw doorgaans vrijwel vanzelf. 2 van hetzelfde geslacht is nooit zo verstandig en veel meer kans dat die op een keer ruzie krijgen, zeker als ze nog intact zijn.
Ik heb hier een tijd geleden ook vertelt van mijn koppeling van een nieuwe ram die niet erg goed liep. Het probleem zat hem tussen hem en mijn andere ram, met de meiden ging het meteen wel goed. Groepskoppelingen zijn dan ook een stuk lastiger dan koppeltjes, dat is altijd zo.
De nieuwe ram was nog te kort gecastreerd en probeerde mijn eerste ram te dekken. Daar kon die niet mee lachen uiteraard en daar heeft hij wel een paar maanden moeilijk over gedaan. Ik heb toen heel rustig aan met draad ertussen laten wennen en daarna alsnog op ongekend terrein gekoppeld.
Het heeft een tijdje geduurt, maar uiteindelijk is dat ook gelukt. Als je er niet zoveel ervaring mee hebt, kan je denken dat het nooit goed zal komen, maar ik wist wel dat het van karakter echt wel moest passen. Raf moest gewoon wat kalmeren en aan het idee wennen...
Sinds ze gekoppeld zijn, nu toch ook al een dik half jaar, hebben ze nog geen 1 keer woorden gehad. De jongens kunnen het prima met elkaar vinden. Eens die knop om gaat...
Maar als ik ze gewoon bij elkaar had gestoken, en niets gedaan had ik zeker een dood konijn gehad.
Als ze echt vechten, krijg je vieze wonden en abcessen, dus moet je ten alle tijde vermijden. Beter een beetje te veel op zeker spelen dan te veel willen en bijtwonden hebben. Want dan moeten ze uit elkaar en moet je weer opnieuw beginnen en wordt het gebeten konijn vaak veel te bang om de koppeling nog goed te laten verlopen.
Het is gewoon niet omdat een dier sociaal is dat je ze zomaar bij elkaar kan zetten als ze elkaar niet kennen. Dat moet je niet verwachten. Gerbils vb zijn ook zeer sociale dieren die je niet alleen kan houden, maar die los daarvan ook erg moeilijk te koppelen zijn. Wil niet zeggen dat het niet kan, maar je moet gewoon weten wat je doet, anders heb je zeker een dode.
Cavia's koppelen wel gemakkelijk. Hangt van de diersoort af en van het individu uiteraard.