Onze Juna is deze maand 11 geworden. Ze is een mix labrodor/ bordercollie . Het is een lieverd maar ook een slimme tante die weet wat ze wil.
Maar sinds een maand of 2 ( zoiets ) vind ik dat ze anders is. ik kan het niet echt goed uitleggen maar het is alsof ze geen rust kan vinden.
ze eet goed , barf, 1 keer/ dag. wandeld fijn mee, ook op de lange wandelingen, ik vind dat ze genoeg energie heeft. Gaat na de wandeling ook wel lekker liggen slapen maar zo door de dag is ze onrustig. ze loopt me overal achterna , terwijl ze vroeger me wel in de gaten hield maar ook gewoon bleef liggen. Ze komt vaak om aandacht vragen, laat zich dan ook niet gemakkelijk wegsturen, ze mogen bijv niet bedelen. Ik vind ook dat ze slechter luistert. Ze hoort vlgs mij wat slechter maar mevrouw heeft ook niet altijd zin om te luisteren lijkt het wel.
en wat ze ook heel vaak doet is als wij bijv op de bank zitten dan gaat ze met haar rug naar ons toe , op een afstandje, voor ons zitten , komt niet naar me toe maar blijft daar als zo'n standbeeld zitten. dat is echt nieuw.
Ze heeft vlgs mij geen pijn, en ik merk lichamelijk ook niets aan haar/. Ze had een bultje onder haar buik, dat is door dierenarts beoordeeld en dat was niks. dit was vorige maand. Hij vond haar verder in goede conditie voor een hond van haar leeftijd.
Wat moet ik hier mee ?? is het gewoon aandacht vragen ?
). Echt hij luistert niet meer. Gewoon niet. Doet ook niets verkeerd, zal niemand in de weg lopen, wacht voor fietsers, gaat niet naar honden maar komen als ik roep neuh... ik ben toch binnen 10 m afstand, raak je niet kwijt en veroorzaak geen overlast laat mij toch met rust schijnt hij te denken. Ik heb hem vorige week zijn prijzenkast en wedstrijdboekjes laten zien en het artikel dat Cynophilia geschreven heeft aangezien hij 3 GG examens op rij met alles een 10 gehaald had. Meneer lachte eens hard en zei volgens mij recht in mijn gezicht; dus ik heb zo braaf geluisterd, dat hoef ik niet meer. 
, alhoewel hij ook steeds minder ziet.
