Het laatste half jaar hebben we problemen met onze Golden Retriever (teef 10 jaar) dat zich richt op de spijsvertering en werking van de darmen, dit in combinatie met haar eetgedrag.
Ik heb een dierenarts bij ons in de regio geconsulteerd voor de diaree. Eerst werden de "standaard" middelen ingezet, Buscopan en finediar forte en een dieetvoer. Dat ging goed maar resulteerde kort daarna opnieuw in een zelfde probleem. Diaree en geen eetlust. Het voer werd wel met een schep blikvoer er doorheen gegeten maar daar kwam ze dan weer van aan de diaree. Ze heeft een lange periode er veel last van gehad. De ontlasting was dan weer vast, dan weer dun maar eigenlijk nooit van die kwaliteit die we gewend waren. In deze periode van diaree is ze daardoor ook veel aan gewicht verloren, ook icm het slechte eten. Toch moet ik zeggen dat we zelf niets aan haar merkten. Ze is alert, speelt, is geen hond die in een hoekje gaat liggen etc. Geen ziek ogende hond derhalve. Met name met het eten is opvallend dat ze om de vier weken (je kunt er bijna de klok op gelijk zetten) de brokken niet meer eet. Om haar niet verder in gewicht te laten afnemen hebben we op een gegeven moment besloten er maar een schep blikvoer door te mengen. Niet goed, maar daarvan kwam de eetlust in ieder geval terug.
We hebben daarna in samenspraak met de arts een bloedonderzoek en urineonderzoek laten doen omdat de problemen erg wisselend waren maar ook omdat de vliezen bij ogen en mond te bleek waren. De arts wilde graag het functioneren van de vitale lichaamsfuncties testen omdat ze ook veel afgevallen was. Uit dit onderzoek constateerde de arts dat alle funkties naar behoren werkten maar dat ze wel last had van bloedarmoede. Omdat sommige waarden toch afweken besloot de dierenarts gedurende een maand de hond aan de prednoral 20 mg te zetten + voedingssupplement voor de bloedarmoede. Een eventuele ontsteking kon daardoor worden "opgelost" en de eetlust kwam door dit middel terug. Ze kreeg eerst 2 weken een heel tablet, daarna twee weken een half en vervolgens een maand een kwart (5mg). Reden hiervoor ook was volgens mij ook omdat zij twijfelde aan een goede opname van de voedingsstoffen in de darmen. Hierbij werd een energierijk dieet voorgeschreven om haar weer op gewicht te laten komen. Dit is redelijk gelukt (kwam van 29 kg naar nu 30,85 kg - was 34-35 kg)
Het geheel ging een periode van 4 weken goed tot opnieuw de klad er in kwam. Geen eetlust mbt de brokken, ontlasting was wel vast. Er werd besloten te kijken hoe het was gesteld met de bloedarmoede maar ook enkele aanvullende waarden werden getest (na uitleg de werking van de alvleesklier). De arts gaf aan dat de waarde van de alvleesklier licht verhoogd was maar niet zodanig dat dit een reden was voor bezorgdheid. Er werd opnieuw een voedingssupplement gegeven voor de bloedarmoede.
De periode prednoral werd verlengd.
Ik heb op dit tijdstip ook de brok gewisseld naar licht verteerbaar (prins lam en rijst hypoallergeen) nadat ze was uitgekeken op het voer van de arts. Deze brokken was ze dol op en at ze ook goed weg. De ontlasting was goed. Ook dit ging weer goed tot circa 3 weken daarna. De brokken worden niet meer gegeten en ook de ontlasting ging in kwaliteit weer achteruit. In deze tijd was de frequentie van de ontlasting verhoogd en heb daarbij 1 keer een kleine hoeveelheid grijze ontlasting geconstateerd (circa 3 cm grijs in de ontlasting, dat was vast, en bij het inknijpen brokkelig). Een tweetal dagen daarna was de ontlasting vast maar niet zoals deze hoort te zijn (vaste brei zeg maar). De grijze ontlasting heb ik daarna niet meer vastgesteld. De ontlasting was voorafgaand aan deze dagen dagen niet echt dun maar niet hoe het zou moeten zijn. Een wisselend beeld derhalve. Je zou kunnen duiden op en "verwende hond" maar dat verklaard nog haar problemen niet mbt de spijsvertering die iedere keer optreden.
Omdat we al plannen hadden om het voer naar vers vlees te zetten icm met een licht verteerbare brok (lijn Prins lam en rijst hypoallergeen - zowel vers vlees als brok dat in combinatie gebruikt kan worden) hebben we haar nu zo'n 7 dagen aan het vers vlees staan. Dat ging bij de start prima, tot nu.
NB: Met de prednoral zijn we nu aan het afbouwen (om de dag een kwart).
Status nu
Ik zie nu breierige ontlasting (laatste keer ook helemaal dun) en naar mijn gevoel bij KVV ook een te grote hoeveelheid dat wordt geproduceerd. Ze is wel levendig, speelt normaal en is alert. Met KVV is er geen probleem mbt eetlust.
We twijfelen zelf ook of ze voldoende voedingsstoffen opneemt/verteert. Ze woog eerst in de 31 kg maar nu is ze weer teruggezakt naar begin 30 kg). We vragen ons ook af of het nu een (chronisch) probleem kan zijn met de alvleesklier of een ander probleem dat de darmen van streek maakt. Ik denk zelf dat ze de symptomen niet heeft die ik op internet lees (ze braakt niet, heeft geen last van uitdroging, geen tekenen van een pijnlijke buik, geen koorts, heeft geen vreetbuien en ze is zeker niet sloom). Ze drinkt wel wat meer dan normaal maar ik verneem dat dit door de prednoral veroorzaakt kan worden.
Met name het terugkerend probleem van het niet willen eten baart ons zorgen met daarop volgend telkens een periode van geen goede ontlasting kunnen produceren. Wie herkent dit beeld of kan/wil er wat over kwijt?
