Ik heb op dit forum een verhaal gelezen over een Belgische hond die maar spuitpoep bleef houden (2005). Veel herkenning, maar toch wil ik mijn eigen verhaal doen, in de hoop op bruikbare tips.
Wij hebben een heerlijk lachende, bruine dalmatier dame met een hoog knuffel gehalte. Sensitief typetje. Vanna is nu ruim 4 jaar bij ons en is 10 jaar oud.Vanna is onze derde dalmaat; Annabel (16 ) en Bailey (10) leven niet meer. In die 4 jaar tijd met Vanna hebben we eigenlijk geen medische problemen gehad. Ze at brok (Dog lovers gold). Bij haar vorige baasjes zat ze ook op brok. Een lieve, blijde, nog-lang-niet-oude hond. Dartel als een veulen en nooit genoeg van knuffelen!
Dit jaar ging het echter mis. In juli (we waren aan het kamperen in Zuid Limburg) begon ze eten te weigeren (uniek voor een dalmaat) en dunnere ontlasting te krijgen. In augustus begon ze steeds vaker eten te weigeren en werd ze lusteloos. We zijn 6 aug naar een dierenarts ( ivm vakantie een vreemde arts) geweest die haar bloed heeft onderzocht en haar een Metrobac kuurtje mee heeft gegeven. De problemen leken opgelost.
In de loop van september begon het echter zo nu en dan weer en zijn we 22 sept. naar onze eigen DA gegaan. Daar hebben ze een giardiatest gedaan. Kwam niets uit. Zij adviseerde Vanna eerst op rijst en vis te zetten. Dat hebben we gedaan. Ging paar dagen goed tot ze geen rijst meer at. Na een week weer naar de DA. Urine onderzocht. Ook brokken van RC Sensitivity Control meegegeven. Het leek weer even goed te gaan, maar al gauw liet ze ook deze brok zo nu en dan staan.
DA adviseerde naar Wageningen te gaan, ook omdat Vanna bij verschillen DA's al eens een hartruisje had en er nu ook een galopritme gehoord werd (ik heb het ook gehoord). Advies: echo en scopie.
Op 6 oktober togen we naar Wageningen en daar bleek haar hartje op de echo prima in orde te zijn, maar de scopie van maag en duodenum liet zien dat de duodenum geirriteerd was. Biopten van maag en duodenum werden opgestuurd. Conclusie op 17 okt: uitgebreide enteritis. De specialist verwoordt het zo: "We kunnen concluderen dat er een echte ontsteking in de darmen zit. Deze is niet klassiek auto-immuun. Ik denk dus dat het met de voeding zou kunnen lukken en anders icm de tylosin."
Het ging even goed tot ze rond 24 okt steeds vaker de RC SC brok weigerde.
31 Okt: De tylanpoeder (tylosin) werd naar ons opgestuurd advies: 2× dgs mespuntje.
2 Nov: Vanna valt af. Ze weegt nu 23,5 kg. De drollen zijn nog steeds mooi. Al een hele tijd eigenlijk. Zelfs nog voor de tylanpoeder. Ze eet echter steeds slechter van de RC SC brokken.
3 Nov: via mailcontact heeft Wageningen geadviseerd om eventueel zelf een eliminatiedieet klaar te maken of om een commercieel vers voer, bijv Carnibest te voeren met een eiwitbron die niet in de standaard voeders zit. We kozen er voor om de kant en klare Carnibest eend-rijst bij te voeren omdat we vanwege het werk van mijn man door de week in een vakantiehuisje wonen (in een andere provincie) en in het weekend zijn we thuis.
9 Nov: Ze blijft afvallen, slecht eten en 's morgens gal/slijm spugen. Haar ontlasting is nog steeds goed.
10 Nov: bloed afgenomen bij eigen DA om een CPLI test uit te voeren (alvleesklier). Omdat ze nog steeds afvalt (22,5 kg) besloten we om toch prednoral (prednison) te geven. Dagelijks 20 mg. Ook op advies van Wageningen, bij eigen DA een echo van de buik en een röntgen van de borst gemaakt. Geen rare dingen zoals tumoren ontdekt. Wel konden we zien dat de wand van de dikke darm oedeem-achtige schaduwen vertoonde.
Na thuiskomst had Vanna (onder invloed van prednoral) enorme trek! Vanaf die dag voerden we haar 3x dgs Carnibest eend/rijst en als snackje wat brokjes RC.
Het ging erg goed, dus we voerden haar vervolgens fifty fifty Carnibest/ RC SC eigenlijk met het oog op het gemak van brok voeren ivm onze vreemde woon/werk situatie. De Carnibest zou dan op den duur als extra traktatie (per dag) dienen
Begin december: de ontlasting wordt weer brij-ig met wat slijm aan de buitenkant en aan het eind wat uitgeperste druppen waarop soms wat heldere bloedsporen te zien zijn. Dus ... DA gaf ons 3 dec een kort kuurtje Metrobac mee. Dat gaf goed resultaat, de ontlasting werd weer normaal en we kregen weer goede moed.
Helaas: 15 dec begon ze weer met brij-ige ontlasting, wederom soms met beetje bloederig slijm aan het eind. DA adviseert om 2x dgs glutamime 500 mg van Orthica te voeren. We deden dit al geruime tijd 1x dgs ook op advies van eigen DA omdat haar eigen hond het daar heel goed op doet wanneer deze iets verkeerds heeft gegeten ( hond heeft intolerantie voor bepaalde eiwitten).
En tot en met vandaag is er nog steeds die brij-ige ontlasting. Op advies van DA lopen we al een week aangelijnd zodat we zeker weten dat Vanna geen vreemde dingen eet (zoals kuil, een gevonden wild zwijnenpoot, kattenkeutel, etc.). Eergister heb ik de prednoral weer naar 20 mg terug gebracht, nadat we 10 dagen op 15 mg per dag zaten.
In deze kerstvakantie bekijk ik zelf welke stappen ik kan/wil nemen. Onze eigen DA zit in een andere provincie en vertouwt volledig op wat ik waarneem en goed voor mijn hond acht. Mijn idee is om als ik geen resultaat zie op het opschroeven van de prednoral, ik weer met de RC SC brok wil minderen tot we helemaal weer op Carnibest eend/rijst zitten.
Vanna krijgt nu: tylanpoeder, prednoral, propalin (ook pas nodig sinds ze prednoral gebruikt) en glutamine.
Wat vinden jullie van dit verhaal? En wat vinden jullie van het geven van glutamine? Ik las in het verhaal over die Belgische hond iets over probiotica. Graag hoor ik van jullie want ik zie mijn lieve hond weer graag opgewekt en blij. Op dit moment vind ik haar weer erg 'down'.