[Esther Q]

Ik schrijf even een stelling neer en ben benieuwd naar hoe anderen dit zien.

Bij het kruisen van twee verschillende karakters, denk bv aan verschillende rassen die qua karakter/aanleg/drive ver uit elkaar liggen, of soms ook twee uitersten karakters binnen een ras, die elk op zichzelf stabiel zijn, kunnen de pups instabiel zijn door de ver uit elkaar liggende trekken die in een 'rare' mix tot uiting komen. Ik geef even geen voorbeelden, maar hoop dat jullie je er zelf een voorstelling bij kunnen maken.

Hebben jullie hier ervaring mee, of wat zijn je gedachten hierover?
Edit: en hoe zien jullie dit in het kader van karakterverbetering in een ras?

[Angelique]

Ik vind karakters één van de moeilijkst voorspelbare dingen. Ik kies eigenlijk altijd voor het rastypische karakter en dan nog zie je pups een compleet eigen karakter ontwikkelen, en dat zie je niet op 9 weken zeg maar. Pup kan als pup balletje halen heel leuk vinden en op 2 jaar denken als jij voor GG1 traint...haal je zooi zelf maar op. Om maar een voorbeeldje te noemen.  Uiteindelijk wordt dan meestal wel het doel bereikt van...niet agressief, vrolijk, open enz. Maar in de details kunnen de verschillen ernstig uiteenlopen van allemans vriend tot eenkennig tiepje en de "de rust zelve" tot "druktemaker". Daarbij vind ik het erg moeilijk om op b.v. 1 jaar te zeggen...het karakter is zo en zo, ja in hele grote lijnen, maar invloeden door de tijd heen blijven toch invloed uiteofenen op een karakter.

Ik denk dan ook als je heel uiteenlopende karakter kruist dat het geheel erg onvoorspelbaar wordt.

[Elvira]

jaren geleden heb ik wel gehoord dat als je verschillende karakters kruiste, je grotere kans op probleemhonden had. Er liep een labrador herder kruising in de buurt die deze stelling niet tegen sprak, maar of het waar is weet ik niet. Ik kan me er wel iets bij voorstellen, als ze de ene eigenschap van vader hebben en de andere van moeder en deze eigenschappen niet goed samen gaan, dat dit een probleem kan geven.

Vandaag op de training hoorde ik van een flatcoat eigenaar die kon kiezen tussen 2 pups, nr 1 was rustig, maar apporteerde niet zo erg, nr 2 was fel en apporteerde enthousiast. Ze is voor pup 1 gegaan, maar pup 2 zit op de zelfde jachttraining. Nu 2½ jaar later zie je inderdaad dat pup 2 feller is en veel beter apporteert en dit is niet omdat de eigenaar dit veel beter begeleidt.

[Borke]

Ik schrijf even een stelling neer en ben benieuwd naar hoe anderen dit zien.

Bij het kruisen van twee verschillende karakters, denk bv aan verschillende rassen die qua karakter/aanleg/drive ver uit elkaar liggen, of soms ook twee uitersten karakters binnen een ras, die elk op zichzelf stabiel zijn, kunnen de pups instabiel zijn door de ver uit elkaar liggende trekken die in een 'rare' mix tot uiting komen. Ik geef even geen voorbeelden, maar hoop dat jullie je er zelf een voorstelling bij kunnen maken.

Hebben jullie hier ervaring mee, of wat zijn je gedachten hierover?
Edit: en hoe zien jullie dit in het kader van karakterverbetering in een ras?

Bedoel je dat de individuele pups an sich instabiel zijn, of bedoel je dat het nest minder homogeen zal zijn?
Dat is wel wezenlijk iets heel anders :-)

Bij de Maine Coons hebben wij veel outcross gefokt (het stamboek was daar nog open). Bij een sterk verervende ouder, zag je dat in de nesten altijd wel een paar dieren waren die sterk op de ouders leken.

Bij katten hielp het mij altijd goed om vooral ook naar de karakters (natuurlijk ook gezondheid en type) van de grootouders te kijken. Bij voorkeur fokte ik met katten waarvan ik ook betrouwbare informatie over de grootouders kon krijgen.

Ongewenste karaktereigenschappen (angst, agressie) bleken in de praktijk altijd terug te blijven komen.

Karakter vond ik een van de lastigste zaken om op te fokken en dan gaat het bij katten niet eens om werkeigenschappen, maar "alleen maar" om sociaal gedrag naar andere katten, tolerantie en vertrouwen naar onbekende situaties, handelbaarheid in drukke situaties zoals een show, goede dekkwaliteiten en goed moederinstinct etc.

[**Jillaroo**]

poeh erg moeilijk. Ik heb thuis een prima voorbeeld rondlopen, mijn reu is super relaxt en laat zich echt niet gek maken en qua sport is hij van het type een 5,5 wordt ook een zesje. Of te wel waar om zou ik mij druk maken. Mega irritant tijdens de sport, echter een groot aantal van zijn kinderen hebben dat totaal niet. Zelf een dochter van hem in huis en die geeft zich 200% voor de sport maar verder relaxt in huis en buiten. Terwijl haar broer die spirit minder heeft. Bij het laatste nest heb ik een reu gekozen die zcih ook 200% geeft in de sport en dus zie ik nu al dat de puppen ( zijn 7 mnd) dit ook van de beide ouders hebben geerft. Nu heeft mijn reu een teef gedekt bij een andere fokker en ik moet eerlijk zeggen, ik verwacht dat ze in de sport niet echt uitblinken.

[Lizetta]

Ik weet het niet echt... bij ons ras zijn een aantal dingen echt rasgebonden: waaks, speels en leergierig. Maar verder komen er heel veel verschillende karakters voor en dat is ook geen probleem. Er is ook niet echt een touw aan vast te knopen wat een combinatie zal doen wat betreft karakter

[Esther Q]

Dank voor de antwoorden

Bedoel je dat de individuele pups an sich instabiel zijn, of bedoel je dat het nest minder homogeen zal zijn?
Dat is wel wezenlijk iets heel anders :-)

Bij de Maine Coons hebben wij veel outcross gefokt (het stamboek was daar nog open). Bij een sterk verervende ouder, zag je dat in de nesten altijd wel een paar dieren waren die sterk op de ouders leken.

Bij katten hielp het mij altijd goed om vooral ook naar de karakters (natuurlijk ook gezondheid en type) van de grootouders te kijken. Bij voorkeur fokte ik met katten waarvan ik ook betrouwbare informatie over de grootouders kon krijgen.

Ongewenste karaktereigenschappen (angst, agressie) bleken in de praktijk altijd terug te blijven komen.

Karakter vond ik een van de lastigste zaken om op te fokken en dan gaat het bij katten niet eens om werkeigenschappen, maar "alleen maar" om sociaal gedrag naar andere katten, tolerantie en vertrouwen naar onbekende situaties, handelbaarheid in drukke situaties zoals een show, goede dekkwaliteiten en goed moederinstinct etc.

Hoe bedoel je dit? Je selecteerde ouderdieren die geen angst/agressie hadden maar zag deze eigenschappen toch terug in de kittens? Of bedoel je iets anders?

[Borke]

Dank voor de antwoorden :)Hoe bedoel je dit? Je selecteerde ouderdieren die geen angst/agressie hadden maar zag deze eigenschappen toch terug in de kittens? Of bedoel je iets anders?

Fokken is altijd een compromis, dus denkend die angst/agressie er wel uit te kunnen fokken zag je in de praktijk dat je dat generaties later toch weer tegen kwam, ondanks alle ingekruiste katten die die eigenschappen niet hadden. Bleek heel moeilijk om dat er echt goed uit te fokken!

[Juul]

Falco is wel een voorbeeld van uiteenlopende karakters. Baasgerichtte dobermann x zelfstandige Rhodesian Ridgeback. (En dan was zijn vader er echt eentje van het kaliber die je in het aangrenzende dorp tegenkwam als daar een teef loops was).

We hebben intussen een fijne balans gevonden, maar dat heeft wel wat tijd gekost. En dat is vooral fijn voor hem zelf, misschien vermenselijk ik het teveel, maar ik heb de indruk dat hij regelmatig in een soort spagaat zat wbt loyaliteit en eigenbelang.

[Esther Q]

Falco is wel een voorbeeld van uiteenlopende karakters. Baasgerichtte dobermann x zelfstandige Rhodesian Ridgeback. (En dan was zijn vader er echt eentje van het kaliber die je in het aangrenzende dorp tegenkwam als daar een teef loops was).

We hebben intussen een fijne balans gevonden, maar dat heeft wel wat tijd gekost. En dat is vooral fijn voor hem zelf, misschien vermenselijk ik het teveel, maar ik heb de indruk dat hij regelmatig in een soort spagaat zat wbt loyaliteit en eigenbelang.

Interessant! Kun je eens een voorbeeld geven waaraan je dat ziet?

[Juul]

Ik kom daar 1 dezer dagen even op terug. Dat is wat meer typewerk als waar ik vandaag tijd voor heb.