Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Qua type was ze al slanker gebouwd en had een redelijke rechte neuslijn. Belangrijkste: ze was natuurlijk verwant aan niks en niemand in de cornish rex lijn of welke andere kat buiten Jordanië dan ook.
Esther Q schreef: In feite is het zo dat als je gezonde honden wilt fokken, dat je niet té veel moet willen vastleggen. Niet té kritisch of eenzijdig één type uiterlijk nastreven. Niet té kritisch of eenzijdig één karakter type willen nastreven. Dat is vervelend, want als je iets wilt houden wat je hebt, dan moet je lijn-inteelt doen. Maar daarmee kom je vroeg of laat in de problemen. Dus wil je dat een ras gezond blijft dan moet je niet té veel willen behouden en dus bereid zijn om dingen op te geven, omdat je met outcross nooit weet wat je gaat krijgen. Hoe zien jullie dit? En vinden jullie het moeilijk om bv een dekreu in te zetten die eigenlijk niet écht is wat je wilt qua uiterlijk, maar het is een mooie outcross en een super gezonde hond? Of een hond die qua werkwil eigenlijk nét niet datgene laat zien wat je écht zoekt, maar het is een mooie outcross en een super gezonde hond?Ik had laatst een filmpje... Oh hemel, nou weet ik even niet waar ik het vandaan had (ik ga wel even zoeken). Dat ging over outcrossen en hoe snel je daarna toch weer op een niveau kon zijn waar je wilde zijn (binnen een paar generaties). Dit ging dan wel over uiterlijk hoor.
) niet meer van maken dan ze zijn.kaszi schreef: Deze is ook wel interessant.Mooi hè!
http://pedigreedogsexposed.blogspot.be/ ... et-if.html
Zij komen ook uit een negenling 
Angelique schreef: Deze toch?Yep, dat was 'm.
http://www.barfplaats.nl/forum/index.ph ... 677.0.html
Ik denk dat je niet persé strak hoeft te lijnentelen om gewenste eigenschappen te behouden. Veel van die eigenschappen zijn nml rasgebonden en aangezien we allemaal uit dezelfde vijver vissen zullen er vast ook andere, minder verwante lijnen/honden zijn die de door jou (of mij) gewenste eigenschappen ook bezitten.Eens. Ik denk dat we het eigenlijk over 2 dingen hebben:
Bij ons is de keuze momenteel dusdanig dat je qua uiterlijk gewoon consessies moet doen als je al op karakter, gezondheid en afstamming hebt geselecteerd. Nu is dat bij ons ook niet zo'n drama, haar verhult veel, maar dat neemt niet weg dat het totale plaatje mij toch wel lekker op mijn netvlies moet vallen. Dan nog kun je er natuurlijk best "moeders liefsten" bij hebben zitten, dus wat dat aangaat, of je nou wel of geen consessie doet qua uiterlijk een nest pups leverd altijd wel verrassingen op. Maar in de zoektocht naar een reu kan ik toch wel op een totaalplaatje afknappen, dus concreet gezegd kan een reu idd afgeserveerd worden op zijn uiterlijk. Details vind ik maar details en daar moet je (hoeven wijIk denk dat elke gezonde rashondenfokker uiterlijk belangrijk vind en een reu af kan/zal serveren op zijn uiterlijk. Alleen soms moet je fokken met een ander doel. Denk ik. En ik denk dat de meeste fokkers hier denken "ja, da's leuk maar laat een ander dat maar doen". De meeste willen geen mongrels.
Esther Q schreef: Ik doelde idd op outcross buiten het ras. Bij de hollandse herder kan er gebruikt worden gemaakt van de kruising hollandse herder. Achter mijn reu pup zitten 2 van die kruising herders. Hij is een heel andere hond dan mijn teefje, zowel qua karakter als qua uiterlijk. Het gaat natuurlijk om details. Het is niet ineens een jachthond, of een sledehond geworden, maar er is zeker wel veel verschil. En die verschillen houdt fokkers tegen om te outcrossen. En dat snap ik heel goed. Bij onze sledehonden merken we hoe moeilijk het is een hond aan te kopen die precies past bij die van ons qua bouw en werkeigenschappen. En dat gaat dan om een hond binnen het rasbestand. Heb ik het nog niet over het uiterlijk, als je dat er nog bij wilt hebben wordt de keuze helemaal beperkt. Al snel zit je weer aan inteelt. Maar, hoewel ik het enerzijds begrijp, omdat ik zelf ervaar hoe prettig het is om uniforme honden te hebben, voel ik toch heel erg veel voor outcross. Precies omdat ik ook denk dat het wel zal moeten. Een ras zuiver en dan ook gezond houden is gewoon een illusie. Een ander ras inkruisen dus. En dan maar zien waar het schip strand. En het zou mooi zijn als 'we' met zijn allen die 'last' zouden dragen. Dan kom je sneller bij resultaten uit. Maar ik ervaar jammer genoeg van allerlei kanten dat mensen het niet willen, niet durven, en de mensen (of de honden van natuurlijk) die het wel willen en durven en ook doen 'boycotten'. En zo kom je nog nergens...Een goede outcross is een investering in de gezondheid en het voortbestaan van een ras. En dat zeker bij een ras waarbij de genenpool ook nog klein is. In ons geval dan een kat, de cornish rex, een betrekkelijk jong ras. Maar helaas is deze pioniersrol niet de meest favoriete bij de meeste fokkers, integendeel juist. En dat is heel jammer voor het ras...
Ruisje schreef: Een goede outcross is een investering in de gezondheid en het voortbestaan van een ras. En dat zeker bij een ras waarbij de genenpool ook nog klein is. In ons geval dan een kat, de cornish rex, een betrekkelijk jong ras. Maar helaas is deze pioniersrol niet de meest favoriete bij de meeste fokkers, integendeel juist. En dat is heel jammer voor het ras...An sich spreekt die rol mij best aan, alleen binnen de rashondenfokkerij speelt het raszuivere zo'n grote rol, dat zit er zoooo ingebakken dat mijn toekomstige honden tot in lengte van dagen binnen die rashondenfokkerij als "bastaarden" worden neergezet en enkel de andere "echte" zijn. Ieder "minpuntje" van zo'n hond zou linea recta als oorzaak de inkruising hebben, terwijl er binnen het raszuivere ook al zat dingen als verrassing naar voren komen. Dingen als karakters die je niet eerder gezien hebt, (oog)afwijkingen die ineens opduiken enz. Heb je allemaal geen outcross voor nodig.
