[Pauline]

20 juni sloeg het noodlot toe en kreeg Joep een hernia, gecategoriseerd als klasse 5. Volledig verlamd en incontinent was hij, na een aantal weken kreeg hij zijn wieltjes en is daarmee weer "op de been" gekomen. Inmiddels begint hij weer te lopen met ondersteuning van acupunctuur, fysiotherapie en aquatherapie. Hij zit op dit moment op zo'n 20 minuten, verdeeld in 3 gedeeltes. Afgelopen vrijdag is het water verlaagd met ruim 5 cm en dan merk je direct dat dat weer meer inspanning kost.

Op het droge loopt hij zo'n 200 meter inmiddels, maar nog wel zwabberend en zwalkens, maar hij loopt! Staan doet hij regelmatig en altijd met zijn pootjes correct, behalve als ik het wil fotograferen. 

De fysio heeft dit filmpje geplaatst, daarin zien jullie Joep in zijn aquarium zonder ondersteuning lopen. Dit was de eerste keer zonder ondersteuning en je ziet dat hij zijn best doet totdat ik hem zijn beloning geef en "Goed zo" zeg, dan laat ie zich lekker met zijn kont tegen de achterkant knallen en heeft wat aansporing nodig om weer te doen wat hij moet doen.



En vanmiddag heeft meneer weer ouderwets relaxt liggen modderbaden:



Afgelopen donderdag weer acupunctuur gehad bij Tannetje en over 8 weken worden we weer verwacht. Toen we weggingen zei Tannetje dat ze verwachtte dat hij dan weer lopend binnen zou komen. Ik hoop het zo!!! Schat wel in dat het wat Joep betreft zoals het nu is ook prima is hoor. Wieltjes brengen hem overal waar hij wezen moet, in huis redt hij zich prima, op de bank wordt hij getild (daar heb je tenslotte personeel voor) en als de wandelingen te ver gaan gaat hij in zijn buggy en daarin voelt hij zich echt de koning van het bos. Maar uiteraard wil ik het onderste uit de kan en trainen we ons helemaal suf.

[hamada]

Wat een fantastische update!! Om helemaal blij van te worden

[-Saskia-]

Ik vind het altijd moeilijk iets te schrijven in deze over Joep. Ik ben blij dat jullie een goede modus hebben weten te vinden en jij kent Joep het beste. Als jij zegt dat hij zich prima redt en er happy in is, geloof ik je direct.

Voor Wodka zou dit geen optie zijn geweest, die zou stik-ongelukkig zijn. Maar mijn eigen referentiekader loslatend, ben ik hartstikke trots op jullie en blij voor beide! Go Joep, het onderste in de kan is lekker! 

[Pauline]

Ben blij dat je toch de moeite neemt om te reageren Sas, ik hecht waarde aan ieders mening en oordeel. 

Voor Joris was dit ook geen oplossing geweest, schat ik nu in. En tot 4 maanden geleden heb ik iedereen die een hond met wieltjes liet lopen voor gek versleten.  Maar ik weet nu ook dat het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat. Je moet het echt (maar dat zeg jij ook) per hond en per geval bekijken.

Ik hoop (nogmaals) met heel mijn hart dat ik over 3 maanden jullie jubelend vertel dat ie weer een behoorlijke afstand zelf kan lopen en daar blijf ik ook in geloven (en vooral op hopen). Is dat niet zo, dan zien we het ook wel weer.

Maar idd Joep is nog steeds een heel gelukkige hond. Behalve als ie van mij hard moet trainen, dan heeft ie even een hekel aan mij, maar dat leggen we altijd weer bij.

[Martine-Tom]

Ik heb geen idee hoe Tom het zou vinden, en ik hoop met heel mijn hart dat we daar nooit achter hoeven komen, ik weet namelijk ook echt niet of ik zou kunnen wat jullie voor Joep doen.
Ik reageer niet vaak, maar lees wel altijd mee en heb niks dan diep respect voor de strijd die jullie samen met hem aan zijn gegaan, of hij nou ooit weer loopt zoals hij 5 maanden geleden deed of niet, gewonnen hebben jullie al lang! 

[-Saskia-]

Ik hoop dubbel en dwars met je mee. En ach, ook Wodka moet af en toe van mij haar oude lijf bewegen, en ja, dan haat ze me ook tijdelijk. 

Zoals je zegt: Per hond en per geval is alles naar onze eigen inschatting bekijken en acteren het beste wat je voor ze kunt doen. 

[Angelique]

Zo te lezen komt het wel goed met Joepie 

En ik ben ook geen "hond met wieltjes" mens, maar zeg eerlijk dat als het tijdelijk is en er een grote kans is op herstel dan zou ik het ook proberen. Hoewel dat waarschijnljk wel makkelijker gezegd dan gedaan is met honden van tegen de 40 kilo. Joepie was en is verder prima verder (in de zin van geen complete krakende wagen), dus is/was het in mijn optiek zeker het proberen waard. Zou de volledige verlamming onomkeerbaar zijn vind ik het een ander verhaal, dan is er geen haar op mijn hoofd die denkt aan een "hond met wieltjes.

[Pauline]

Ik heb geen idee hoe Tom het zou vinden, en ik hoop met heel mijn hart dat we daar nooit achter hoeven komen, ik weet namelijk ook echt niet of ik zou kunnen wat jullie voor Joep doen.
Ik reageer niet vaak, maar lees wel altijd mee en heb niks dan diep respect voor de strijd die jullie samen met hem aan zijn gegaan, of hij nou ooit weer loopt zoals hij 5 maanden geleden deed of niet, gewonnen hebben jullie al lang! 

En ook dat weet je pas als je ervoor komt te staan. Ik heb altijd gezegd dat ze niet hoeven te leven omdat ik ze niet missen kan, want dat zou ik het liefst nooit hoeven (willen). Maar uiteraard weet ik dat dat er toch ooit aan zit te komen. Maar.... een hond in laten slapen die "iets" heeft wat over kan gaan was voor ons geen optie. Wij wilden Joep alle tijd en kans geven om weer een Joepwaardig leven te lijden. En dat hij vanaf dag 1 vond dat het dat nog steeds was, was ook voor ons heel bijzonder om mee te maken.

Als ik wat ik getypt heb teruglees lijkt het net alsof ik wil impliceren dat jij je hond zo zou laten inslapen, maar je kent me beter Martine en je weet ook dat ik dat niet bedoel. 

Ik vind het ook altijd moeilijk als mensen zeggen dat ze respect en waardering voor ons hebben, voor wat we voor Joep doen. Het klinkt zo (weet het goede woord niet eens)....... Het is voor ons het enige wat we kunnen doen, hij is nog zo Joep, nog zo vol levensvreugd, er is niet eens een andere weg. We vechten door! 

[pike]

Ik hoop het ook nooit zelf mee te maken. Maar als ik nu naar dit filmpje kijk dan denk ik toch allemachtig wat doet die hond het geweldig. Een teckel om U tegen te zeggen! En wat een geweldige baasjes heeft die hond dat ze dit allemaal met hem doen en voor hem over hebben. Want, het is natuurlijk wel zo dat zonder deze geweldige baasjes Joep dit nooit had kunnen bereiken. Het is tof van (en voor) Joep, maar het is ook ontzettend goed van júllie dat jullie dit allemaal doen 

[Pauline]

Zo te lezen komt het wel goed met Joepie 

En ik ben ook geen "hond met wieltjes" mens, maar zeg eerlijk dat als het tijdelijk is en er een grote kans is op herstel dan zou ik het ook proberen. Hoewel dat waarschijnljk wel makkelijker gezegd dan gedaan is met honden van tegen de 40 kilo. Joepie was en is verder prima verder (in de zin van geen complete krakende wagen), dus is/was het in mijn optiek zeker het proberen waard. Zou de volledige verlamming onomkeerbaar zijn vind ik het een ander verhaal, dan is er geen haar op mijn hoofd die denkt aan een "hond met wieltjes.

Helemaal mee eens!

[Pauline]

En even de supertrotse "baas" uithangen.... Joep is in de aquatrainer de hond die het zwaarste letsel had, maar tevens de hond die het langst loopt op dit moment.

[K&D]

Oh, ik heb Joep vorige week nog gezien, en geloof me...hij is wat hond en karakter betreft geen snars veranderd. Niet zielig (vind ik natuurlijk wel, maar daar ben ik mens voor), alleen zielig kijkend... want dat geeft extra veel aaien en aandacht  en hij gedraagt zich nog net zo als altijd, behalve dat het lopen moeite kost.
Nou scheelt het ook dat hij een baas heeft met een bijpassend karakter. Opgeven staat niet in het woordenboek...

[Roef & Hidde]

ik had al eerder gezegt dat Joep mijn mening over honden en wieltjes 180 graden heeft laten draaien 
wat een dapper jonk is het 

[Kim_S]

Klasse Joepie!
En super dat jullie zo voor (en met) hem knokken! 

[Fenixjuh]

Knappe Joep, dat hebben jullie maar mooi met z'n allen gedaan!! Heerlijk die modderbaden, mis alles de 'after'-foto.. Zijnde Joep en Joris uitgeteld op de bank