Ik heb even verbijsterd zitten kijken, toen even gezocht naar een moeder, maar aangezien ze acuut gevaar liepen heb ik de twee egeltjes die het meest gevaar liepen opgepakt. Ik had niets bij me, behalve twee hondjes. Voor de egeltjes heb ik dus een soort buideltje van mijn shirt gemaakt en zo liep ik terug naar huis met twee verbaasde hondjes en twee egeltjes die in mijn shirt aan het wroeten waren.
Thuis de egeltjes snel in een doos gedaan en de opvang gebeld.
De opvang gaf aan dat de egeltjes inderdaad gevaar liepen zo vlak bij de weg en dat ik beter ook terug kon gaan om de derde op te halen. Verder moest ik een kruikje bij de egeltjes doen, omdat ze nog erg jong waren. Dat heb ik gedaan en terug bij de vindplaats bleken er nog twee egeltjes te zijn.
Eenmaal thuis zijn alle vier de egeltjes opgehaald door de dierenambulance om naar de opvang gebracht te worden.
Vanavond ben ik weer terug gegaan naar de plek waar de egeltjes waren. Er reden nog steeds veel auto's, maar verder was het rustig. Ook nu dus nog geen sprake van een moeder, want ik maakte me dus nog steeds zorgen of ik de kleintjes niet had weggehaald bij een moeder. Dat leek wel onwaarschijnlijk, want dan zouden ze vast niet midden op de dag zomaar op de stoep hebben gelopen.
Ik hoop van harte dat de kleintjes grote gezonde egels zullen worden, die zodra dat mogelijk is, weer terug in het wild gezet kunnen worden.
Wat een schattige diertjes zijn egeltjes. Ze konden toch al flink prikken, maar als dat snuitje dan tevoorschijn kwam met die kleine kraaloogjes........ Eenmaal rustig tegen een kruikje ontspanden ze helemaal. Dan zie je pas echt hoe leuk ze zijn.
. Een paar jaar geleden was het ineens in januari zo warm, toen zag ik er eentje scharrelen. Dat was niet goed, en die was wakker geworden van de honger en de (te) hoge temperatuur. Hij heeft twee bakjes carnibest leeggevroten (ondanks de pens...) en ging toen tevreden pitten. De dag erna hebben we hem naar de egelopvang gebracht.
(incl. shirt...)
