Ik ben van huis uit docent Nederlands en NT2, maar zit nu in de WW. De laatste jaren waren stormachtig, maar nu is alles wat rustiger geworden. Omdat ik graag bezig ben en gezien mijn leeftijd & de groeiende vraag naar eerstegraads bevoegden niet de illusie heb ooit nog ergens voor langere tijd aan de bak te komen, wil ik graag vrijwilligerswerk gaan doen: lesgeven aan volwassenen met taalachterstanden. Een soort mini-taalschooltje opbouwen. Naast de vele wandelingen met de hondjes.
Voorlopig vanwege mijn uitkering nog onder een klein voorbehoud, een 'gewone' baan zou er immers altijd nog in kunnen zitten, daarvoor moet ik van UWV beschikbaar blijven. Daaraan zit ik nog een klein half jaar vast. Mocht zich die situatie voordoen, dan zou ik die vrijwillige taallesjes voor een deel tijdelijk naar de avond kunnen overhevelen.
Ik heb in de buurt al een paar maanden een taalmaatje. Lesgeven bij haar of bij mij thuis blijkt geen succes. Het afleidingsgehalte is gewoon te hoog. Desondanks heeft zij aangegeven dat kennissen van haar ook graag beter Nederlands van mij zouden willen leren. Een klasje heb ik dus zo vol, maar dan moet er wel een geschikte ruimte zijn.
Het betreft allemaal mensen met uitkerinkjes, van wie ik hoogstens een kleine onkostenvergoeding zou willen vragen voor een boekje of stencilwerk. En dan op een leuke, ontspannen manier bezig zijn met taal. Daar droom ik ook echt van na jarenlang voor @#@#-organisaties te hebben gewerkt, waarvoor een cursist slechts een wandelend geldbedrag was
.Probleem is dus: waar doe je dat ????????????????
Nu is er hier in het dorp sinds kort een ruimte voor activiteiten. Ik zou daar graag een lokaaltje willen krijgen voor taallessen, alfabetisering, NT2, NT1, noem maar op. Ik heb het met een kennis besproken (maatschappelijk werkster) en zij juichte het plan toe, dacht dat er zeker behoefte aan zou zijn.
Ik heb erg mijn best gedaan hierover contact te krijgen met de voorzitster van het bestuur van deze ruimte, hetgeen na zo'n drie maanden (....) (en een mail te hebben gestuurd naar de gemeente over mijn plannen) eergisteren 'opeens' lukte.
Ik had geen goed gevoel na het eerste gesprek met deze persoon, ben bang dat zij over mijn rug heen goede sier wil maken naar buiten toe. Ook vond ze dat ik wel andere vrijwillers kan gaan ondersteunen, want het schijnt dat enkele dames uit het dorp eveneens sinds kort vluchtelingenvrouwen taallesjes geven en daarbij tegen veel problemen oplopen (niveauverschillen bijvoorbeeld).
Dat wil ik best doen, maar mijn eigen lesjes zijn voor mij het allerbelangrijkste. Misschien ben ik daar wel a-sociaal in, hoor. Ik wil nu zo graag eens gaan doen wat ik zelf leuk vind en waar ik zelf voor 200% achter sta.
Ook heb ik, eerlijk gezegd, niet zo'n goede ervaring met ondersteuning van vrijwilligers. Het geduld dat ik heb bij mijn cursisten, ontbreekt me gewoon ten aanzien van veel mede-vrijwilligers
. Waarschijnlijk denkt die voorzitster dat ik met mijn plannen de huidige vrijwilligers in de weg zit. Dat hoeft helemaal niet zo te zijn. En er kunnen immers ook afspraken over gemaakt worden, dat de een dit doet en de ander dat, bijvoorbeeld. Taalcontacten kunnen er niet genoeg zijn voor wie een taal nog niet goed beheerst.
Komende week zal ik haar zien, misschien valt het toch mee, maar ik heb er geen goed gevoel bij.
Gisteren zei iemand dat ik mijn ideeen op papier moet zetten en deze ook met de gemeente moet gaan bespreken. En dat ik geen verantwoordelijkheden van de overheid voor mijn rekening moet nemen. Daar lachen ze zich in hun vuistje bij zo'n initiatief. En dat ik zeker een vrijwilligersbijdrage moet eisen.
Ik ben echter niet zo zakelijk, wil ook geen zzp'er worden, dat is niets voor mij. Ik ben niet gehaaid genoeg en doe dit werk uit een soort van roeping (getsie, wat klinkt dat dramatisch), hoef er niet rijk van te worden.
De oplossing zou zijn, dat ik thuis lessen ga geven, maar daar heb ik dus helaas niet de ruimte voor. Was het maar zo. Bovendien woon ik in een uithoek van de gemeente en hebben de meeste cursisten nog niet eens een fiets ......
Een en ander nog even afwachten lijkt me ook geen goed plan. Nu is er namelijk misschien nog ruimte in dat gebouw, straks zit alles er mogelijk al vol.
Pfff, wat een gedoe.
Ik loop hier heel erg over te piekeren, en zou zo graag eens tips/meningen van buitenstaanders horen. Heeft iemand misschien ook ervaring met een soortgelijke situatie ...... En wat dan gedaan?
En kan ik heisa met UWV verwachten? (Ik solliciteer nog steeds braaf een flink aantal keren per maand en zal dat netjes blijven doen, daar kunnen ze dus niets over zeggen)
. Dus ga ik weer verder zoeken, en toch maar weer contact opnemen met de gemeente. Misschien willen ze iets in mij investeren en zo ben ik dus bezig met open sollicitatieactiviteiten. Toch?
Dat je wat wilt doen vindt ik een dikke pluim waard en zeker het werk wat je wilt gaan doen. Maar het kan nooit de bedoeling zijn dat jij straks je WW moet terugbetalen, met boete omdat je niet hebt doorgegeven dat je 'werkt' (en dan dus wel bij mijn afdeling komt). Alleen maar omdat je niet voldoende informatie hebt gekregen / opgevraagd wat je nu wel en niet precies mag doen in het vrijwilligerswerk. 
) op het gemeentehuis en heeft het hoofd van de afdeling sociale zaken beloofd ernaar te zullen kijken. Nu maar duimen, dat er ergens nog een klein potje gevonden wordt, genoeg om van te starten 
.
). Daarbij passeerden ze mij (met allerlei smoesjes; aan de lessen lag het in ieder geval niet, want er was zo veel belangstelling voor dat er een wachtlijst was). 
. 
). 
