Neeltje, een zevenjarige voedster uit de opvang, bleek draagster van de gevaarlijke paraciet Die veroorzaker is van de ziekte E.C.
Tijdens het koppelen kreeg ze last van stress en stak de ziekte de kop op.
Ondertussen zijn we 28 dagen verder. Zowel Neeltje als haar maatje Jopper zijn door het oog van de naald gekropen.
Bij Jopper is het gevaar geweken. Bij Neeltje is het nog altijd kantje boord.
Ze reageert goed op de panacur en heeft geen last meer van urineverlies. Haar sore-hocks beginnen goed te genezen. Ze is alleen graatmager. Heupen, schouders en ruggengraat zijn zeer goed zichtbaar.
Een aantal dagen heb ik intensief moeten dwangvoeren, nu eet ze weer zelfstandig. Het evenwicht is niet helemaal goed, ze valt snel om. Ze zit nog steeds apart, ze kan niet op de stenen in de ren en ze heeft geen kracht om een trapje op te komen.
Mijn vraag: wat is nou een goede manier om haar weer dik te krijgen? Het zou me namelijk niet verbazen als ze alsnog dood gaat omdat ze veel te mager is geworden
Ze krijgt kruidenhooi, dat eet ze goed. Verder krijgt ze een dubbele hoeveelheid krachtvoer. Ik zoek eigenlijk iets wat ik er nog bij kan voeren. Groenvoer is ze gewend maar moet ik echt langzaam opbouwen omdat de darmen een flinke klap krijgen door de panacur.