Voor de mensen die het engels niet goed kunnen volgen, een heel korte samenvatting
Te gast in het programma is deze meneer:
http://www.cato.org/people/patrick-michaels
onderzoeksprofessor in de milieu wetenschappen, om een van zijn functies te noemen.
Het programma gaat over de vraag of en hoeveel en wat voor bias er is in wetenschappelijk onderzoek. Het behandelt het fondsensysteem, de geldstroom dus, die voor een groot deel bepaalt hoe en wat voor onderzoek er gedaan wordt.
Michaels beredeneert aan de hand van meerdere voorbeelden dat wetenschappelijke tijdschriften waarin studies worden gepubliceerd (net als de reguliere media) vooral succesonderzoek publiceren. Die onderzoeken die de krantenkoppen halen. Hierdoor is er, als ik deze meneer mag geloven, en dat doe ik, op grote schaal een bias in de hoeveelheid gepubliceerde onderzoeken waarin hypothesen na toetsing steun krijgen. Onderzoeken die geen steun vinden voor de geteste hypothesen, ofwel geen populair of winst (in welke vorm dan ook) opleverend onderwerp behandelen, worden dus veelal niet gepubliceerd. En zo ontstaat er een vertekend beeld over de onderzochte onderwerpen.
Hij legt uit hoe dit systeem in zijn werk gaat, hoe onderzoekers te werk gaan bij het verkrijgen van overheidsgeld, wat je kunt zien als een lobby of verkoopsysteem, waarin iedereen onderzoeken aanbiedt aan de geldverstrekkers die een grote kans van slagen hebben, goed zullen liggen bij de uitgevers, omdat onderzoeken die niet populair zijn of die voor hypothesen waarschijnlijk geen steun zullen vinden (wat natuurlijk net zo belangrijk is om te weten als je op zoek bent naar ‘waarheid’) geen geld krijgen. Op deze manier stellen onderzoekers hun carrière veilig. So much for onafhankelijkheid. Dit proces speelt zowel op onbewust als op bewust niveau.
De gepubliceerde onderzoeken geven dus een sterk vertekend beeld van de ‘werkelijkheid’. Hij legt uit dat onderzoek doen, onderzoekstijdschriften een concurrerende markt is, net als andere markten, waarmee veel geld en status gemoeid is.
Hij refereert onder andere aan Randy Schekman:
http://en.wikipedia.org/wiki/Randy_Schekman
nobel prijs winnaar in 2013 in fysiologie of medicijnen. Vlak voor de prijsuitreiking gaf Schekman te kennen niet langer te publiceren in enkele gerenommeerde tijdschriften omdat hij hun werkwijze schadelijk vindt. Hij heeft het dan over bovenstaande, dat er selectief wordt gepubliceerd, dat onderzoeken die de kranten halen worden toegelaten, omdat die het imago van het tijdschrift boosten, geld opleveren, een werkwijze die bij onderzoekers uitlokt dat ze zich naar die tendens gaan voegen en dus bijdragen aan het vertekende beeld. Een vicieuze cirkel. Het is in het onderzoeksveld, net als elders, vechten voor budget, en vechten voor status. Zijn laatste boodschap is om scherpzinnig te zijn, je gezonde verstand te gebruiken en alles dat je over onderzoeken leest met een korrel sodium chloride te nemen
