Graag zou ik tips/ervaringen horen van mensen bij wie de -oude- hond glaucoom heeft (gehad). Dwarreltje is 15, ik druppel haar al enkele weken met Dorzolamide en Latanoprost. In het begin (met een week pijnstillers) leek het beter te gaan, ze had geen 'schrik' reacties meer en werd weer wat levendiger. Vóór het druppelen begon, kon ze echt ineen krimpen bij het karkas verorberen. Dat leek veel beter te gaan.
Nu echter moet ik constateren dat ze helaas weer wegduikt als mijn hand nadert (en nee heb het beestje nooit anders dan liefdevol aangeraakt ), veel knippert met het glaucoomoog en erg onrustig is, continu verliggen.
Gelukkig (vr)eet ze nog steeds goed, vindt het nog heerlijk om in het bos te kuieren/snuffelen en overal haar geur achter te laten.
Volgens da is er geen echt goed pijnstiller voor dit soort heftige hoofdpijn. Ik mag i.p.v. 2x, nu 3x dgs druppelen. Morgen heb ik einde dag een afspraak bij da. Ik weet al dat de enige manier om haar echt pijnvrij te krijgen, oog verwijderen is. Op zich zou ik dat zo gedaan hebben, maar ze is al 15... Leeft al 5 jaar met dagelijks 30 mg Vetoryl als medicijn tegen Cushing. Narcose zal de aanvallen die ze nu af en toe heeft gaan clusteren, dus operatie zie ik eigenlijk niet als keuze. Maar ja... Aan de ander optie wil ik eigenlijk niet denken.
Wie kan me nog iets positiefs vertellen in deze?