Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

Door Pluto
#2957906
Loon naar werken?

Aangezwengeld door de discussies over bonussen en salarisverhogingen wil ik de volgende vraag eens voorleggen.

Is het terecht dat iemand die goed presteert en van belang is voor het, op een gezonde, winstgevende manier, voorbestaan van een organisatie of bedrijf hiervoor rijkelijk wordt beloond?

Als voorbeeld houd ik het lekker dicht bij huis, in ons bedrijf werken we met een eigen indeling van loonschalen en loontreden.
Op basis van functie en ervaring wordt je ingedeeld en kun je groeien.
Nu is het zo dat een directe collega, zelfde schaal, 1 trede hoger, niet presteert zoals ik. Hij heeft moeite om onze centrale zelfstandig aan te sturen en grijpt iedere mogelijkheid aan om dit ook niet te hoeven doen, ondanks afspraken hierover.
Ik heb er dus geen moeite mee dat hij een goed salaris heeft, maar wel dat hij meer verdient dan ik, terwijl hij niet de zelfde, in de functieomschrijving vastgelegde, taken uit kan voeren zoals het hoort.

Ik ben dus groot voorstander van hogere beloningen voor ‘ betere’  medewerkers. Ik ben er zeker van dat dit een goede manier is om ervoor te zorgen dat de juiste mensen op de juiste plek zitten.
Ieder bedrijf kan zelf inschatten welke beloning passend is en ik vind het dus raar dat onze regering op zoveel plekken meent te moeten reguleren hoeveel iemand mag verdienen.

Ik heb zelf binnen dit bedrijf in minder dan 3 jaar een salarisverhoging van 1000,- weten te bewerkstelligen, simpelweg door hard te werken, klaar te staan voor het bedrijf en mijn ambities uit te spreken, na te streven en waar te maken.

Waarom heerst er in ons land toch zo’n enorm taboe op dit soort zaken. We zijn het meest genivelleerde land ter wereld, nergens zijn de verschillen tussen rijk en arm zo klein als hier en toch wordt ons als kleine kinderen opgelegd hoeveel je wel of niet mag verdienen…

Vreemd….
#2957910
Er is bij ons op een gegeven moment sprake geweest (heel kort maar, hoor) van het invoeren van een prestatieloon. Ik geloof dat ik de enige was die hier positief op reageerde. Kennelijk is het nog steeds gebruikelijk om het eind van de maand te halen met zo min mogelijk inspanning en zo min mogelijk nemen van verantwoordelijkheid, e.g. schuif zo veel mogelijk werk door en neem vooral geen verantwoording wat je wel of niet hebt gedaan.

Eén van de gevleugelde uitspraken bij ons (niet van mij!) is: "Als het op werken gaat lijken, is het niet voor ons". Ik kan me voorstellen dat een minister een ploeg met zo'n houding graag kwijt wil.
#2957915
Ronald schreef: Er is bij ons op een gegeven moment sprake geweest (heel kort maar, hoor) van het invoeren van een prestatieloon. Ik geloof dat ik de enige was die hier positief op reageerde. Kennelijk is het nog steeds gebruikelijk om het eind van de maand te halen met zo min mogelijk inspanning en zo min mogelijk nemen van verantwoordelijkheid, e.g. schuif zo veel mogelijk werk door en neem vooral geen verantwoording wat je wel of niet hebt gedaan.

Eén van de gevleugelde uitspraken bij ons (niet van mij!) is: "Als het op werken gaat lijken, is het niet voor ons". Ik kan me voorstellen dat een minister een ploeg met zo'n houding graag kwijt wil.
De door mij benoemde collega zou perfect in jullie organisatie passen en ik neem er mijn imaginaire pet voor af dat jij het daar nog volhoudt!
(en dat we hetzelfde over deze materie denken wist ik al en verbaast me niets!)
:biggrin2:
#2957921
Pluto schreef: De door mij benoemde collega zou perfect in jullie organisatie passen en ik neem er mijn imaginaire pet voor af dat jij het daar nog volhoudt!
(en dat we hetzelfde over deze materie denken wist ik al en verbaast me niets!)
:biggrin2:
Hmnm... nee, houd hem maar  :biggrin2:

Het heeft eigenlijk weinig te maken met volhouden. Ik ben op een leeftijd dat switchen van baan niet zo maar even gedaan is. Daarnaast heb ik inmiddels een redelijk pensioen opgebouwd, dus ik zou het liefste binnen dezelfde organisatie, niet per definitie hetzelfde onderdeel, aan de slag blijven. Mijn huidige sollicitatie is ook op dit pad gericht. Niet alles op je af laten komen, maar zoveel mogelijk zelf zien te sturen, ook als de organisatie daar niet op gebouwd is.
#2957924
Loon naar werken: voor mij prima.

Dat gezegd hebbende, even als 'advocaat van de duivel'.
Dat gaat nooit goed werken.
Waarom niet?
Omdat er veel vriendjespolitiek heerst.
Wie een wit voetje haalt bij de baas, die wordt beter beoordeeld en verdient dan meer.
Als je niet duidelijk meetbare prestaties kunt leveren, dan is het lastig om de prestaties van mensen objectief met elkaar te vergelijken.

Daar komt bij dat sommige mensen de neiging hebben om meer te presteren dan bij de functie hoort, die dus eigenlijk de baan van hun leidinggevende zouden willen doen (los van de vraag of ze daar de capaciteiten voor hebben en los van de vraag of die leidinggevende voldoet in de functie).

Wil je echt voor je eigen prestaties beloond worden, dan moet je misschien voor jezelf beginnen?
Daar heb ik alleen geen zin in  8)
Door Martine-Tom
#2957925
Tja, het idee is leuk, zelf kom ik uit het zorgveld, thuiszorgmedewerker en daarbij is elke vorm van eerlijke beloning ver te zoeken. Ik werkte boven mijn functieomschrijving omdat ik dat werk uitdagender en leuker vond. Ik werd betaald om bij voornamelijk oudere mensen schoon te maken, maar ik deed in werkelijkheid stagaires begeleiden en werken met demente/dementerende bejaarden, ik heb een gezin gehad wat een ongeluk had gehad en ik nam de zorg voor huis, kinderen en dieren voor 40 uur per week volledig over, ik werkte met verstandelijk beperkten om ze te begeleiden in een zelfstandig huishouden te draaien. Ik had te maken met agressie op de werkvloer (ben bedreigd, heb stenen naar mijn hoofd gekregen en meer van dat leuks) fulltime in de thuiszorg was 32 uur en als ik dat werkte in bovengenoemde situaties verdiende ik 850 euro netto...eerlijke beloning?
#2957938
Ik ga helemaal mee met Borke. Als de baas er is dan werken we geweldig en zo niet dan hoeft het niet zo nodig. Ik denk niet dat er ooit een eerlijk systeem gaat zijn omdat mensen dat gewoon niet zijn.
Ik zal nooit vergeten dat ik heel graag een vast contract wilde bij mijn vorige baas, dat heb ik ook aangegeven.  Ik had hele mooie beoordelingen, maar het stukje suck up to the boss zit er bij mij niet op. Degene die nu wel een vast contract heeft, heeft eerder aangegeven het werk niet leuk te vinden en liever ergens anders te werken. In de pauze ging ze wandelen met de baas en ook in privé tijd deden ze wel eens een terrasje. 
Eerlijk, nee ik denk het niet. Maar zo gaat het overal en dat gaat nooit veranderen.
#2957939
Op mijn vorige functie was alles meetbaar en in cijfers te gieten. Hoeveel telefoontjes doe je, hoeveel tijd besteed je aan administratie, hoeveel pauze neem je, hoeveel verkoop je, hoeveel klachten zet je door enz enz. Alles werd tot op de seconde vastgelegd en aan elk cijfertje zaten targets. En aan die targets zaten ook beloningen vast.

Mijn mening: waardeloos systeem. Mensen die hard-sell deden kregen een dikke beloning in april, mensen met respect voor de nee van de klant hadden het nakijken. Mensen met een brutale houding gebruikten de knopjes zo dat ze perfect eindigden en toch geen reet uitvoerden. Ik kwam op 59% van iets wat 60% moest zijn en ik kreeg dus géén extra. Er ging een dikke streep door mijn target, vanwege 1%.

Wat ik vind dat je moet belonen: inzet, flexibiliteit, toewijding, hart voor de zaak. Dan komen als die andere dingen vanzelf. Iemand die op zijn plek zit, die gewaardeerd wordt, die met een stapje extra doen ook waardering kan verdienen, die voldoet vanzelf aan targets, omdat je het dan met je hart doet.
Ik zit nu in een klein team met veel eigen verantwoording. Onze verantwoording is nu niet om ons persoonlijke target te halen, maar om te leveren aan de klant, wat de klant van ons verwacht. Bij ons is dat tito werken. En als er weinig werk is, is je persoonlijke target dus te laag, want dan is er te weinig werk voor de hoeveelheid uren. Dan komt het stukje flexibiliteit kijken. Minder werken als er minder werk is, meer als er meer werk is. Aan het werk zijn als de klant dat nodig heeft, niet omdat je rooster zegt dat je zus of zo laat begint of klaar bent. Ik functioneer hier veel beter bij, want het gaat hier veel meer om hoe je in je werk staat ipv of je cijfertjes haalt. Mijn beoordeling is dan ook vanuit een bedroevend dieptepunt naar een heel mooie dikke voldoende aan het evolueren.

Een targetbeloning hebben we inmiddels niet meer, ook niet op mijn oude afdeling. Simpelweg omdat de baas graag minder geld aan zijn personeel uit wilde geven. De targets zijn daar iets versoepeld en de houding is iets menselijker geworden, maar al met al is de werkdruk nog heel hoog. Wat mij daar het meest aan stoort is dat de focus heel erg ligt bij alles en iedereen die de targets niet haalt, waardoor er een soort "faal-cultuur" is ontstaan. "ik red het toch niet", "als de lat zo hoog ligt is het kansloos" enz. Terwijl op mijn nieuwe afdeling de sfeer heel positief is. Elke dag werken we weer samen aan 1 heel simpel doel: Vandaag weer Leveren aan de klant. En omdat dat over het algemeen haalbaar is, door een hele redelijke verhouding tussen beschikbare uren en de hoeveelheid werk, halen we het al anderhalf jaar elke dag. En dat voelt heel goed!
#2957943
Zoals het bij veel van mijn collega's (van rijikswege opgelegde medebewoners van het pand) is: "Gelukkig, bijna eind van de maand. Dan wordt het salaris weer gestort.".
Ik heb meer de instelling: We zijn aan het werk voor een klant. En die klant betaalt het plakje kaas op de boterham. En moet je zo nu en dan eens een stapje harder? Dan kan dat. En is de klant tevreden? Mooi!

Helaas is de werkelijkheid anders. En ja, Astrid: ik zou best wel voor mezelf willen beginnen, maar ik durf het niet. Nu helpt eigen gezondheid en gezondheid van vrouw en kind ook niet echt mee om deze beslissing te maken.

Ik herinner mij een gesprek met een centralist die ik wel eens vaker ontmoet heb. Een positieve instelling heeft vroeger of later resultaat. En bij de pakken neer gaan zitten omdat iemand anders met de eer gaat strijken? Ach... die komt zichzelf vroeg of laat wel tegen.
#2961591
Er stond in mijn geheugen dat deze ergens langs was gekomen en aangezien het (weer) zondag is, pik ik hem even op.

Ja, loon naar werken is de ideale situatie. Het motiveert en laat mensen het beste uit zichzelf naar boven halen. Of niet, maar dan is het beste van diegene, goed genoeg voor een beloning die ook "goed genoeg" is.

Het gaat alleen nooit werken.
- te grote, logge organisaties om hier een goede methodiek voor te hebben
- geen objectieve meting van prestaties
- eigen prestaties zijn vaak afhankelijk van prestaties van anderen binnen het bedrijf

Neemt niet weg dat ik een voorstander ben van een basissalaris voor een functie en flexibele targets voor extra-curriculaire activiteiten, zolang ze meetbaar zijn afgesproken.

En ook als zelfstandige, ben je afhankelijk van anderen. Hoe zij hun werk doen, is van belang voor jouw werk en dus voor de voortgang van jouw zelfstandige carrière. En daar krijg je, veel sneller dan een functie in loondienst, te maken met de marktwerking. Wat jouw arbeid vandaag waard is, is morgen mogelijk relatief meer of minder waard. That's life.

Volgens mij is de ideale plek om te werken, in loondienst van een kleine onderneming. De ondernemer draagt het markt- en ondernemersrisico, betaalt jou een vast salaris dat redelijk "steady" is binnen de economische pieken en dalen. En het is klein genoeg (en dan heb ik het over niet meer dan 6-7 medewerkers) om een échte band met de medewerkers te houden, waardoor extra arbeid/inzet boven de afgesproken normen, 1:1 worden getoetst en (indien van toepassing) beloond.

Dat gezegd hebbende: ben ik wel nieuwsgierig naar de omgekeerde wereld:

Mag je in geval van loon naar werk, dan ook mensen letterlijk korten op hun salaris, als ze niet de juiste inzet tonen?  8)
#2961610
-Saskia- schreef: Er stond in mijn geheugen dat deze ergens langs was gekomen en aangezien het (weer) zondag is, pik ik hem even op.

Ja, loon naar werken is de ideale situatie. Het motiveert en laat mensen het beste uit zichzelf naar boven halen. Of niet, maar dan is het beste van diegene, goed genoeg voor een beloning die ook "goed genoeg" is.

Het gaat alleen nooit werken.
- te grote, logge organisaties om hier een goede methodiek voor te hebben
- geen objectieve meting van prestaties
- eigen prestaties zijn vaak afhankelijk van prestaties van anderen binnen het bedrijf

Neemt niet weg dat ik een voorstander ben van een basissalaris voor een functie en flexibele targets voor extra-curriculaire activiteiten, zolang ze meetbaar zijn afgesproken.

En ook als zelfstandige, ben je afhankelijk van anderen. Hoe zij hun werk doen, is van belang voor jouw werk en dus voor de voortgang van jouw zelfstandige carrière. En daar krijg je, veel sneller dan een functie in loondienst, te maken met de marktwerking. Wat jouw arbeid vandaag waard is, is morgen mogelijk relatief meer of minder waard. That's life.

Volgens mij is de ideale plek om te werken, in loondienst van een kleine onderneming. De ondernemer draagt het markt- en ondernemersrisico, betaalt jou een vast salaris dat redelijk "steady" is binnen de economische pieken en dalen. En het is klein genoeg (en dan heb ik het over niet meer dan 6-7 medewerkers) om een échte band met de medewerkers te houden, waardoor extra arbeid/inzet boven de afgesproken normen, 1:1 worden getoetst en (indien van toepassing) beloond.

Dat gezegd hebbende: ben ik wel nieuwsgierig naar de omgekeerde wereld:

Mag je in geval van loon naar werk, dan ook mensen letterlijk korten op hun salaris, als ze niet de juiste inzet tonen?  8)
Dat loon naar werken redelijk utopisch is was mij natuurlijk ook duidelijk.
Ik merk echter steeds vaker, dan val ik weer terug op het genoemde voorbeeld, dat ik me stoor aan de '9-17'  mentaliteit van collega's en misschien nog wel meer aan de houding van werkgevers ten opzichte van werknemers die al geruime tijd in dienst zijn. In ons bedrijf werken een aantal collega's die de veranderende taximarkt niet bij kunnen of willen houden. Terwijl ik van mening ben dat, om niet achteruit te gaan, je altijd vooruit moet willen. Nieuwe, technische, ontwikkelingen worden met argusogen bekeken en andere (wellicht betere) werkwijzen worden zonder testfase afgedaan als onhaalbaar.

Ik zit dan ook wel eens in tweestrijd. Ik heb een superleuke baan, bij een gezond bedrijf waar ik op termijn zeker nog groeimogelijkheden zie. Echter op de korte termijn en in mijn directe werkomgeving ervaar ik stress en weerstand waar ik, tot op heden, weinig gehoor voor vind bij de bedrijfsleiding. Ze luisteren wel naar me en aan de hand van eerder gestelde voorbeelden en suggesties zijn er al veranderingen in gang gezet. Maar de manier waarop die veranderingen zijn overgebracht aan het personeel en de wijze waarop het proces van verandering wordt ' gemanaged'  is naar mijn, bescheiden, mening niet altijd de meest verstandige.

Ik deel de mening van -Saskia- ook wel dat in een kleinere organisatie de bereidheid om samen te werken aan doelen en targets groter zal zijn, ook het verantwoordelijkheidsbesef zal in zulke organisaties totaal anders ervaren worden.
Bij ons, 1000 werknemers wereldwijd, 400 in taxiafdeling, 180 in onze vestiging en 16 op ons kantoor, is de afschuifcultuur ondertussen aardig binnengedrongen. Collega's nemen maar zelden verantwoordelijkheid voor beslissingen en tonen, (m.i.) veel te weinig initiatief om tot goede oplossingen te komen.
Gelukkig is 1 van complimenten die ik vaak krijg van mijn leidinggevenden nou juist dat ik goed met kritiek omga en dat ik laat zien dat ik leer van eerdere vergissingen. Ook krijg ik wel eens veren gestoken omdat ik initiatief neem en niet afwacht tot iets de soep indraait. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald....
Het is dus frustrerend dat het afhankelijk is van de collega met wie ik samenwerk of een probleem een probleem blijft of dat we er een oplossing voor bedenken.


Dus -Saskia- als antwoord op je slotvraag.

Ja, iemand die, meet- en aantoonbaar niet functioneert op het niveau waarvoor hij wordt beloond mag in mijn ogen ook gekort worden in die beloning, dus ik deel je opvatting dat een basissalaris met flexibele beloning aan de hand van aantoonbare targets een eerlijkere verdeling van beloning ten opzichte van inzet tot gevolg zal hebben.


NB.
Ik zag van het weekend een stukje van een documentaire over een belg die al jaren in the USA woont en werkt en daarover sprak met een andere belg die dit nog maar kort deed.
Een van de heren had nog jonge kinderen die op school het volgende mantra leerden:

Every day I'll try to make my good better and my better best!

Velen zullen dat zien als iets vervelends, ik zie het als iets enorm positiefs, wat is er mis met het nastreven van doelen en alles, binnen je mogelijkheden, inzetten om die doelen te bereiken?
Laatst gewijzigd door Pluto op zo 20 jul 2014, 09:21, 1 keer totaal gewijzigd.
#2961613
Pluto schreef: Ja, iemand die, meet- en aantoonbaar niet functioneert op het niveau waarvoor hij wordt beloond mag in mijn ogen ook gekort worden in die beloning, dus ik deel je opvatting dat een basissalaris met flexibele beloning aan de hand van aantoonbare targets een eerlijkere verdeling van beloning ten opzichte van inzet tot gevolg zal hebben.
Eens, maar ik bedoelde nog een stapje verder dan dat. Mag het basissalaris aangetast worden door prestaties die onder de "norm" zijn. Ofwel: moet er überhaupt een basissalaris zijn, in de situatie van prestatieloon?
Pluto schreef: NB.
Ik zag van het weekend een stukje van een documentaire over een belg die al jaren in the USA woont en werkt en daarover sprak met een andere belg die dit nog maar kort deed.
Een van de heren had nog jonge kinderen die op school het volgende mantra leerden:

Every day I'll try to make my good better and my better best!

Velen zullen dat zien als iets vervelends, ik zie het als iets enorm positiefs, wat is er mis met het nastreven van doelen en alles, binnen je mogelijkheden, inzetten om die doelen te bereiken?
Of het als mantra moet worden aangeleerd, weet ik niet. Dat er geleerd wordt dat je doelen nastreven en continue meer uit je mogelijkheden halen, een goed ding is, ben ik het helemaal mee eens.
#2961617
-Saskia- schreef: Eens, maar ik bedoelde nog een stapje verder dan dat. Mag het basissalaris aangetast worden door prestaties die onder de "norm" zijn. Ofwel: moet er überhaupt een basissalaris zijn, in de situatie van prestatieloon?

Of het als mantra moet worden aangeleerd, weet ik niet. Dat er geleerd wordt dat je doelen nastreven en continue meer uit je mogelijkheden halen, een goed ding is, ben ik het helemaal mee eens.
1) Wat mij betreft wel, basisloon geeft schijnveiligheid en faciliteert ook de (genoemde) verkeerde eigenschappen bij werknemers, maar in ons landje met de huidige regelgeving zal het lastig worden om af te stappen van basislonen etc. Uiteraard zie ik ook de voordelen ervan in en profiteer ik net zo goed van deze regelgeving, ik heb een vast loon en een vast contract en dus enige zekerheid mocht er iets met het bedrijf gebeuren waarop ik geen invloed heb.

2)Het woord mantra is wellicht niet geweldig gekozen, maar ik zag een schoolklasje dit zinnetje opdreunen en de vader van het kind lichtte het toe door te zeggen dat zijn kind dat leert op de (private) onderwijs instelling waar zijn kinderen naar toe gaan.
#2961809
Geen basisloon, loon naar prestatie.

"Collega, wil je mij helpen?"
'NEE, want dat komt mijn productiviteit niet ten goede!'

Ieder voor zich en God voor ons allen?
Ideaal voor jonge, sterke, talentvolle gezonde mensen.

Iedereen die niet mee kan doen aan die rat race gewoon in de sociale werkplaats of in de bijstand.
Oeps... daar wil de politiek nou net van af....
#2961816
Borke schreef: Geen basisloon, loon naar prestatie.

"Collega, wil je mij helpen?"
'NEE, want dat komt mijn productiviteit niet ten goede!'


Ieder voor zich en God voor ons allen?
Ideaal voor jonge, sterke, talentvolle gezonde mensen.

Iedereen die niet mee kan doen aan die rat race gewoon in de sociale werkplaats of in de bijstand.
Oeps... daar wil de politiek nou net van af....
Die vind ik een beetje kort door de bocht. Een meetbare prestatie, kan óók een teamprestatie zijn. Of een meetbare individuele bijdrage aan de teamprestatie.
Vandaar mijn pleidooi voor kleine organisaties, waarbij je een échte band houdt met je medewerkers en dus 1:1 kunt inschatten wie op welke manier boven de massa of zichzelf uitstijgt. En ja, dat naar kennis, kunde en mogelijkheden van het individu.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door