Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Jantina schreef: Maar stel dat je twee gelijkwaardige partners voor je teefje vind, zou je dan kiezen voor een reu die al een paar keer is in gezet of juist voor diegene zonder nestje? Of maakt het je echt geen klap uit? (in een klein ras, waar 'een paar keer inzetten' al heel wat is)Toevallig sta ik nu op die benen te hinken en het is dus wel een gegeven wat ik meeneem, maar in deze gaat het niet doorslaggevend zijn. Vooral als de reu in verweggistan woont is het leuk om te weten dat hij pups geeft. Daarbij is het natuurlijk een voordeel dat je een beetje een beeld hebt van wat een reu ver-erft, maarja, de kinders hebben ook een moeder en dat is toch vaak overduidelijk. Maar goed, stel bij ons, je gebruikt een amerikaan, dan is het best jofel om vantevoren te weten hoe makkelijk hij bonte pups geeft. Dat criterium vervalt dan weer bij een europeaan.
Hanny schreef: Ik maak altijd een wensen lijstje voor de reu en dan ga ik afstrepen.O, maar laat ik het dan anders zeggen voor ik de verkeerde indruk wek: wij hebben met mijn pup verbeterd wat ik voor nu wilde/hoopte en mogelijk achtte te verbeteren! Dat maakt haar niet perfect! Wij hebben Lizzy als basis genomen, en da's echt geen schoolvoorbeeld dwergteckel gebleken qua show looks. Haar karakter en werkeigenschappen hebben gemaakt dat ik toch wilde fokken, ondanks de ZG's. De zwaarst wegende minpunten waren haar afmeting (te groot), rug wilde ik strakker en gebrek aan hoeking. Deze gebruikte reu hebben we hier zorgvuldig op uit gezocht, met het risico dat hij minder mooie hoofden door gaf. Maar dat durfde ik aan wegens Lizzy haar lijn met juist aansprekende hoofdjes. De door ons gehouden dochter heeft een spitser koppie, maar wel rastypisch hoewel ik de hoofdjes van broers en zus liever zie. Maar haar rug en formaat en hoeking zijn dat geworden wat ik heel graag wilde. Met behoud van een super karakter. Tsja, er had meer jacht in gemogen. Dat is mijn passie. Maar daarin moet je keuzes maken. Wie kopen een dwergteckel? Juist, de jagers in NL niet meer die gaan voor standaardjes. Ik heb 1 aanvraag gehad van een jager maar wat een *peip*vent zeg, die kreeg echt geen pup! Dus voor dat wat in mijn mogelijkheden lag voor mijn eerste nestje is Nina voor ons een zeer geslaagd kind, maar ik had dan ook een aantal prioriteiten en niet alles, bewust niet want dat lukt niet in 1x, zoals je zegt!
Dan kan ik geen reu vinden, want de perfekte reu bestaat niet, dus lijstje er bij en een beetje afstrepen en dan een keuze maken.
Nog nooit heb ik twee gelijkwaardige partners gevonden, dat lijkt me een unicum. Ergens is er toch wel verschil, hoekinkje hier of daar of een oortje wat groot, of klein.
Jij schreef laatst, dat je alle punten voor je pup had verbeterd, hier gaat dat niet zo. Ik geef wat en ik krijg wat, maar nooit alles wat ik wel zou willen.
Wat ik wel een punt vind om soms mee te laten tellen, is of de reu goed dekt.
Dat weet je natuurlijk alleen, als hij al heeft gedekt.
Als je het onverstandig vindt om een reu te gebruiken, die al een aantal keren is ingezet, dan doe je dat niet. Zoiets moet je voor jezelf beslissen en niet met iedereen overleggen, want dan kom je er niet uit.
veel succes met je plannen,
Hanny
Angelique schreef: Toevallig sta ik nu op die benen te hinken en het is dus wel een gegeven wat ik meeneem, maar in deze gaat het niet doorslaggevend zijn. Vooral als de reu in verweggistan woont is het leuk om te weten dat hij pups geeft. Daarbij is het natuurlijk een voordeel dat je een beetje een beeld hebt van wat een reu ver-erft, maarja, de kinders hebben ook een moeder en dat is toch vaak overduidelijk. Maar goed, stel bij ons, je gebruikt een amerikaan, dan is het best jofel om vantevoren te weten hoe makkelijk hij bonte pups geeft. Dat criterium vervalt dan weer bij een europeaan.Ja dat laatste is ook een ding, wat gebeurt er daarna met een reu? Men zegt zeer zorgvuldig in te zetten, maar ja, garantie tot aan de deur! Ik heb het nu met mijn teefje, vader was geimporteerd en zou niet veel gebruikt gaan worden. Inmiddels dekt hij alles wat los en vast zit, en daar baal ik best van. Ik had een redelijk vrije teef, haar daarom genomen, en nu lopen er inmiddels vele halfbroers en zussen rond.
Maar bij nog niet gebruikt vraag ik me niet af waarom die reu (nog) niet gebruikt is, aangezien het toch zo lijkt te blijven dat men qua reuen in een klein kringetje blijft hangen en een reu al vlot en masse op een kleinigheidje afgeserveerd kan worden. En dan moet je kleinigheidje zien als een uiterlijk iets...te groot, te klein, vacht niet de gewenste kleur, oogje te licht, oogje te blauw, neusje te lang, z'n broer is mooier, woont te ver weg enz. Daarbij kan een reu nog een zodanige leeftijd hebben dat een aantal mensen toch eerst afwachten of een ander 'm gebruikt.
Andersom kan ik wel pikaal afknappen als een reu al tig keer is ingezet. Hoe mooi die dan ook kan wezen, dan zie ik er verder ook geen toegevoegde waarde meer in. Dus met het oog op verwanschapspercentage zou ik een paar nestjes geen probleem vinden, geen nesten is dan natuurlijk een voordeel. Maar goed, zat mensen die natuurlijk ooit die "aparte" nog niet gebruikte reu gebruikten en toen er ergesn een beeldschoon puppekind geboren werd dat vervoglens "iedereen" 'm wilden en ook mocht gebruiken. Daar sta je dan met je afwegingen, dacht je leuk bezig te zijn wat betreft de genenspreiding en de verwantschapspercentages, verziekt een ander het wel weer en je doet er niks aan als het je eigen reu niet is.