Na jaren niets gedaan te hebben vorig jaar de stoute schoenen aangetrokken en me terug aangemeld voor zangles. Ik had geen zin om helemaal bij do re mi opnieuw te beginnen en dus mijn eerste angst overwonnen: gevraagd of ik in een ander niveau kon instromen en dus moeten 'voorzingen' (gewoon wat oefeningen). Na enige twijfel en navraag wat ik gedaan had: ok, dan begin maar aan de middelbare graad 1 (dat is het 4e of 5e leerjaar, naar gelang of je eerst een jaar theorie moet doen of gelijk mag starten met je instrument). Veel geleerd, veel lol gehad. Maar elk examen is dus openbaar. Bleh, ik ben altijd bloed en bloed nerveus en bij het halfjaarlijkse examen had ik zo iets ik stop er onmiddellijk (subiet zouden ze op de les zeggen) mee.
Doorgezet en tot gisteravond twijfelde ik: volgend jaar alleen piano (wil ik al sinds mijn 10e en ik heb na jarenlang keyboard gespeeld te hebben, omdat ik van mijn ouders geen piano(les) mocht sinds een maand een piano thuis staan) of én zang én piano... twijfel... twijfel...
Bloednerveus was ik gisteren, mijn stem sloeg bij het inzingen zelfs over.
Wat ik en mijn lerares niet wisten (lerares is nieuw aan de academie, zij gaf voorheen alleen privélessen en in Duitsland aan een muziekschool les) was dat er bij de eindejaars examens dus externe jury is voor iedereen (Zij dacht alleen voor het meisje dat afstudeerde). Een ouddocente / zangeres en de directeur. De zangjuf mag alleen iets zeggen over je prestatie door het jaar heen op het einde van het jaar. Ik zag dat dus en jawel mijn inzet ging mis. Was een duet: 1 toon en dan zet ik in en moet de pianist meespelen en de pianist had een ander tempo dan ik. Zegt de juf: begin maar opnieuw, om door de grond te zakken dus. Solo stuk ging natuurlijk niet zo goed als in de les, maar beter dan verwacht. Ging toch soepeler en fijner dan in januari. Mijn collega die was komen kijken zei ook al dat het een stuk beter is en dat ik maar moest overwegen of ik niet zou doorzetten met zang. Juist om te trainen wat ik zo ontzettend moeilijk vind: alleen op dat podium staan en omgaan met stress. 
Men ging terug voor beraad en zou na een half uur de punten direct (voor publiek) mededelen.
Korte toespraak van de directeur: stemvorming wordt het stuk dat je zingt beoordeeld maar maakt het niveau van wat je zingt niet uit. Zang is veel moeilijker, want dan moet je aan strikte eisen voldoen met betrekking tot het repertoir en wordt het niveau zeer dwingend voorgeschreven. Met zang zou je als je alles doet en de toelatingstest haalt naar een conservatorium kunnen, met stemvorming niet.
Whoeps.... ik had zang aangekruist op mijn inschrijfformulier. Stemvorming stond daar niet op c.q. wist niet dat deze optie bestond.
Dus ik kreeg punt voor zang klassiek M1....
75% !
Ok, dat is meer dan alleen aan het niveau voldoen: dat is aan het niveau voldoen en het goed doen.
Dus nu vinden collega en pa dat ik vanaf nu ben uitgetwijfeld en me zaterdag inschrijf voor zang én piano.
Kan ik gaan oefenen met het in bedwang houden van zenuwen.
Wat goed gedaan van je, gefeliciteerd!
