Toen we Ghost nog hadden is Basco daarbij gekomen. Ghost was net een jaar. Helaas ging dat niet meteen goed dus hebben we ze bijna een jaar gescheiden moeten houden. Na bijna een jaar onder begeleiding van een gt hun bij elkaar gezet. Het heeft even geduurd voor ze echt bij elkaar konden. Toen dat eenmaal goed ging waren ze de beste maatjes samen. Enige probleem met Ghost ( tegenover Basco) was dat hij angst agressie had en zich bij spanning ( als bijvoorbeeld een hond voorbij kwam die hij echt niet moest of met vuurwerk) zich afreageerde op Basco
Na het overlijden van Ghost was er weinig van Basco over. Hij wilde niks meer, niet spelen, wandelen, ook eten ging moeizaam. Toen hebben we een herplaatser genomen.
Deze hond leek echt geschikt. Een wandeling gemaakt met de oude eigenaren erbij en ze negeerde elkaar netjes.
Eenmaal thuis gekomen ging het 's avonds ineens mis. De herplaatser verstarde naast Basco, terwijl Basco sliep, en zijn ogen draaide richting Basco. Ik sloeg op het bureau en gelukkig taaide hij af. Basco mocht van hem niet bij ons liggen of knuffelen. Basco mocht niks meer in eigen huis.
Toen hebben we besloten om de herplaatser terug naar de eigenaar te brengen want dit kon niet
Daarna kwam Kaine. Op hem hebben we 8 weken gewacht. Pas op het moment toen Kaine binnen kwam fleurde Basco helemaal op. Hij werd een soort moeder. Buikje wassen na het slapen, spelen, eten, plassen. Naast de bench slapen als Kaine daar sliep. Die twee zijn samen de grootste maatjes geworden. Af en toe hebben ze weleens wat mot samen maar meer als een hoop herrie is het vaak niet.
Beetje een lang verhaal geworden
Het zijn 2 verhalen van hoe het bij ons ging. Eerste keer niet helemaal goed en de tweede keer geweldig.