Heb een beetje spijt....
Afgelopen vrijdag onze hond van bijna 6 laten castreren omdat die binnenkort 1 x p week naar mensen toe gaat met 2 teven.
Was nooit zo voor castreren; bang voor vachtveranderingen, nadelige karakterveranderingen etc.
Maar goed met bovenstaande reden voor castratie had ik zoiets van: niet zo moeilijk doen, er worden zoveel reuen gecastreerd zonder problemen en hij heeft ern chronische voorhuid ontsteking (lees lekkende pus piemel) en misschien helpt t daar ook voor. Al met al mezelf een beetje omgepraat en afgelopen vrijdag is die onder het mes geweest.
Bij ophalen schreeuwde die al heel hard, eerste nacht was ook een drama....
Tweede nacht niet veel beter en vandaag nog steeds veel janken, erg onrustig etc.
Vanavond temp opgenomen en hij had koorts. Gebeld naar de dierenarts en moest acuut langs komen.
Morgen gaan ze zijn fors gezwollen balzak weer openmaken en moet duko dus weer onder narcose...
Brrrrrr heb d'r spijt van... Had toch misschien chemisch moeten castreren ipv zo'n definitieve operatie.
Arme arme hond, hij heeft het zo naar gehad afgelopen 2 dagen en ik heb hem er gewoon mee laten lopen. Me wel suf gegoogeld maar gezwollen zak dat komt vaker voor en 's nachts janken ook. Dus dacht eigenlijk dat ik een beetje een overbezorgd baasje was maar had achteraf toch gewoon m'n gevoel moeten volgen en eerder de da moeten bellen.