[charmed]

Zat net even Max te kijken is altijd interessant tussen de middag bij je broodje Daar lieten ze Rebecca Schout zien (popstars 2009) Zij woog 155 kg en is in 1 jaar 100 kg afgevallen na gastric bypass. Nu weegt ze nog maar 55 kg, en is bang om te eten.

Dat lijkt me zo eng.

[Mowgli]

Wouw, dat is hard... Krijg je eigenlijk ook psychologische begeleiding als je deze operatie ondergaat / hebt ondergaan juist om te voorkomen dat er eventueel een eetstoornis ontwikkeld wordt?

[charmed]

Wouw, dat is hard... Krijg je eigenlijk ook psychologische begeleiding als je deze operatie ondergaat / hebt ondergaan juist om te voorkomen dat er eventueel een eetstoornis ontwikkeld wordt?

Bij haar is dat schijnbaar niet goed gegaan zei ze in het intervieuw. Dus ze is niet (of niet goed) Psychisch begeleid. Maar normaal gesproken hoor je iedereen er wel over dat je psychisch wordt begeleid.

[Lil]

Ik en naar de voorlichtingsbijeenkomst van de Nederlandse Obesitas Kliniek geweest.

Er is zeker psychologische begeleiding, maar wat mij wel op viel is dat ze een percentage (dat was best laag) noemde van mensen die anorexia ontwikkelden.

[eelke]

Ik vind het niet eens zo bizar. Beide zijn eetstoornissen, en bij beide heb je dus moeite met mate houden bij eten.

Een gastric bypass op zich veranderd niks in je koppie.

[Pauline]

Ik vind het niet eens zo bizar. Beide zijn eetstoornissen, en bij beide heb je dus moeite met mate houden bij eten.

Een gastric bypass op zich veranderd niks in je koppie.

Ja precies mijn gedachte.

[Irish]

+1, komt vaker voor dit.

[Lil]

Ik vind het niet eens zo bizar. Beide zijn eetstoornissen, en bij beide heb je dus moeite met mate houden bij eten.

Een gastric bypass op zich veranderd niks in je koppie.

Als het goed is wordt dus gekeken of het in het koppie zit of niet (ja uiteindelijk zit alles in de kop natuurlijk).

Veel mensen  kennen geen verzadigingsgevoel en dat blijkt medisch op te lossen zijn door een band of gbp.
Emoties rondom eten los je er niet mee op. Dat moet je met psychische begeleiding doen.

[charmed]

Ik en naar de voorlichtingsbijeenkomst van de Nederlandse Obesitas Kliniek geweest.

Er is zeker psychologische begeleiding, maar wat mij wel op viel is dat ze een percentage (dat was best laag) noemde van mensen die anorexia ontwikkelden.

Het percentage schijnt hoger te liggen bij Gastric bypass zeiden ze.

[EliScooby]

Mijn zusje heeft op de rand van zware ondervoeding geleefd na haar gbp, bekend verhaal dus. Ze is nu al 2,5 jaar aan het martelen, maar de twijfel of het ooit goed komt, is er...

[Lil]

Het percentage schijnt hoger te liggen bij Gastric bypass zeiden ze.

Ja, ik zeg toch er werd een x percentage genoemd van mensen die daarna anorexia kregen. Ik heb niet onthouden welk percentage dat was.

[yvette_van_alert]

mm ik heb er serieus overna gedacht maar ga het nu eerst proberen met hypno therapie.  Ik weet waardoor ik t dik ben.. enerzijds door een berg medicijnen maar anderzijds door mijn stalker.  Sinds dat hij mij 2 keer heeft aangevallen is het de andere kant op gegaan.. een stuk zelf bescherming. Ik ben benieuwd of dat door hypnotherapie is op te lossen. 

[*Dorothea*]

Ik vind het niet eens zo bizar. Beide zijn eetstoornissen, en bij beide heb je dus moeite met mate houden bij eten.

Een gastric bypass op zich veranderd niks in je koppie.

Ja mee eens.
Maar je creeert natuurlijk ook gewoon een soort van anorexie met zo'n gbp, want een fatsoenlijke maaltijd past er niet meer in.

[-Saskia-]

Ik vind het niet eens zo bizar. Beide zijn eetstoornissen, en bij beide heb je dus moeite met mate houden bij eten.

Een gastric bypass op zich veranderd niks in je koppie.

+1
En even, als ik dan hoor op "makkelijk" soms wordt omgesprongen met de tijd, (lichamelijke en psychische) onderzoeken, begeleiding, informatie vóór de GBP, vind ik dat onbegrijpelijk. Het blijkt dus eens te meer dat je goed in je vel (en je hersenpan) moet zitten, wil je een dergelijke ingreep en nasleep de rest van je leven kunnen behappen.

[Martine-Tom]

+1
En even, als ik dan hoor op "makkelijk" soms wordt omgesprongen met de tijd, (lichamelijke en psychische) onderzoeken, begeleiding, informatie vóór de GBP, vind ik dat onbegrijpelijk. Het blijkt dus eens te meer dat je goed in je vel (en je hersenpan) moet zitten, wil je een dergelijke ingreep en nasleep de rest van je leven kunnen behappen.

Yep...

Een ex-tante van me heeft ook en GBP gehad, ze had psychische problemen en haar -iater heeft zich hard gemaakt om min of meer langs het traject te gaan. Binnen 6 weken had ze de operatie, en de eerste tijd dat ze alleen vloeibaar mocht eten ging het nog wel goed maar later kwam de verleiding toch weer terug maar kreeg ze last van dumping (alles eruit kotsen als je teveel of fout eet) naar de dietiste en psycholoog ging ze niet meer en is zelf gaan zoeken, zo vond ze allerlei maniertjes om toch alles te eten wat ze wilde.
Omdat dat foute dingen waren kreeg ze gigantische tekorten en viel haar haar uit en meer van dat soort leuke bijwerkingen.
Vervolgens verhuisde ze, en zo verloor ook de psychiater die er nog een beetje toezicht op hield zijn grip.

Ze ging van 180 kilo naar 60 kilo en de laatste keer dat ik haar zag zat ze weer op over de 100 kilo, en dat allemaal in tijdbestek van anderhalf jaar ofzo, ook gezond, dat giga-gejojo...
Zo'n traject is er niet voor niks en ik vind het zo slecht als ik hoor hoevaak die regels gewoon niet opgevolgd worden, of omzeild, of er gewoon gelogen word om maar de easy way out te krijgen. Jammer dat die mensen er vaak pas na de operatie achter komen dat het niet de easy way out is, je kan gaan waar je wil, opereren wat je wil, maar jezelf neem je altijd mee, als de reden van dik zijn tussen je oren zit (waarvan ik persoonlijk echt overtuigd ben dat dat in de meeste gevallen zo is, en ja ook sprekend voor mezelf) los je dat niet op door een operatie. Je zal met die oorzaak aan de gang moeten en pas als je daar een soort van omslag in hebt heeft zo'n operatie zin, en dan kan ik me er zeker alles bij voorstellen, als je iets hebt meegemaakt waarvan je dagelijks de gevolgen in de spiegel ziet helpt dat ook niet echt mee, dan kan ik me zo goed voorstellen dat een operatie een geweldig hulpmiddel is, maar dat is het dan ook, een hulpmiddel, geen oplossing...