Kaela schreef:
Dat klopt helemaal Yvette en schiften is ook onwijs moeilijk. Nee zeggen lijkt me het vreselijkste wat er is.
Ik reageerde gisteravond ook wat gepikeerd, maar ik meen wel wat er staat. De achterban achter de opvangadressen zijn onmisbaar. Die zorgen er voor dat er geld en materiaal komt. En als niemand de opgevangen honden een definitief huis biedt, schiet het ook niet op.
Ik heb hier geen mogelijkheden voor opvang. Dus ik help op een andere manier en zo velen met mij. En dan vind ik een opmerking dat er maar 1 iemand is die haar best voor die hondjes doet best wel heel erg jammer.
Helemaal mee eens. Ik zat gisteren ook op mijn handen. Als ik stop met werken, kan ik de honden niet meer betalen. Mijn eigen niet eens, dus zwijgen van anderen helpen. Dus meer dan een hond opnemen, trainen en zorgen dat de opvang van mij materiaal en af en toe wat geld krijgt kan ik ook niet. Ja, ik kan helpen trainingen geven, maar dat gaat nu eenmaal niet samen met mijn werk, dan raak ik weer overwerkt en daar heeft niemand wat aan.
yvette_van_alert schreef:
ik denk dat het een goede zinnige discussie is maar dat er niet op personen geschoten moet worden.
Of je nu eenopvang het of niet het is goed hier eens bij stil te staan.
En ja schiften is lastig, niet leuk en soms hier ook huilen hoor omdat je in je hart graag wil maar je verstand nee zegt. En toch wil je niet in een hoarding situatie belanden is het in elk geval hier noodzakelijk.
ik heb geen oneindig tijd, geld en ruimte.
Misshien is de basis wel.. kies je als toekomstige eigenaar je hond met je verstand of met je gevoel?
En hoe doe je dat als opvang? Kies je zelf met verstand en hoe laat je potentiele opvang gezinnen kiezen? Daar kan je mi in sturen. Ik wil graag dat men met verstand kiest.
Zie ook dit artikel van een collega:
http://www.doggo.nl/artikelen/aanschaf- ... s-hond.php
Ja, ik vond juist de discussie over hoe je moet schiften heel erg zinvol. De ene methode is ook niet direct beter dan de andere. Maar ik vind het inderdaad wel heel erg goed om na te denken over wat doe je wel en niet. Zo weet ik pas sinds afgelopen week dat de plaatselijke asiels allemaal zijn samen gegaan in een heel groot asiel in een andere plaats. Dat is op zich denk ik een heel goed idee, omdat ze allemaal problemen hadden op een of ander vlak en ze nu alles kunnen bundelen. Nog geen ervaringen ervan gehoord maar ik ben benieuwd.
Het meest frustrerende vond ik 4 jaar geleden dat ik naar het plaatselijke asiel ging met het aanbod om elke woensdag, zaterdag en zondag met de honden te wandelen/trainen. Ik was toen op het einde van mijn opleiding als kynologisch instructeur en werd afgebekt. Ik had geen verstand van honden, alleen een gt mocht dat. Wat ik wel niet meende. Eh ik ben over 4 weken gediplomeerd kynologisch instructeur. Ja, dus ik kon niets. Arme honden, daar werd zelden mee gewandeld als maar zo weinig mensen dat mogen.
