[petramarcel]

Tot nu toe waren de honden allemaal al "geholpen" toen ze bij ons kwamen wonen maar Didi was 8 maanden en als eerste "compleet" gekomen.
Ze is via een stichting en eigenlijk warten we verplicht om haar te castreren maar dit was na mijn belofte dat we echt niet gaan fokken geen verplichting meer.
In principe wilde ik niet gaan snijden in een gezond lichaam maar nu ze 2 x loops is geweest twijfel ik toch wel.
Didi is een grote waterhond (poedel/ Barbet) en ze is behoorlijk van slag tijdends en rondom haar loopsheid, ze is gevoelig en dan is ze erg blafferig, onrustig en kribbig. Ze is in september loops geweest en nog is ze niet helemaal terug haar oude zelf.
Dan zijn de jachttrainingen dan ook niet het je dat, ze mag wel komen maar ze doet het dan heeeeeel wisselend, snapt sommige dingen ineens niet meer en beide loopsheden hebben we leuke dingen moeten laten schieten (hondenwandelingen en waterwerken) dat is ook erg jammer.

[hamada]

Hier ook ervaring met herplaatsteefjes.
Beiden uit de broodfok afkomstig, en daarom hebben we ook direct besloten tot castreren, om na al die commerciële nestjes van de zielen met zekerheid niet te laten volgen door een "ongelukje". En naast het feit dat we hier ook ongecastreerde reutjes hebben lopen, kunnen ook de teefjes continue mee naar wandelingen, op vakantie, etc.
Bij Senna bleek dit een gouden greep: tijdens de operatie bleek dat ze al een baarmoederontsteking aan het ontwikkelen was en we waren een crisissituatie daarmee voor. Joy heeft syringomyelia, en bekend is dat stress en hormoonwisselingen nogal (negatief) van invloed zijn op de klachten, dus ook daarom duidelijk de keuze. En gezien de aanwezigheid van Sam: als ze niet gecastreerd was hadden we Joy niet kunnen adopteren, en het blijft ingewikkeld om een SM, hyperactief en kreupel hondje te herplaatsen.
Verder: onze honden zijn cavaliers, die hoogst waarschijnlijk op leeftijd hartproblemen ontwikkelen. Op relatief jonge leeftijd (bij ons ging het om hondjes van 4 en 6 jaar)laten opereren zonder het risico m.b.t. hartproblemen heeft bij ons de voorkeur boven de (mogelijk kleine) kans van op latere leeftijd door een onverwachte baarmoederontsteking een spoedoperatie bij een zware hartpatiënt.
Maar ik kan me voorstellen dat het een lastige keuze kan zijn.

[Angelique]

Ja weet je, als er iedere loopsheid zo'n depressie omheen hangt en zo lang, dan denk ik dat je haar er wel een plezier mee doet om het kippenhok eruit te laten halen. Meestal zie je deze verschijnselen ook nog eens iedere loopsheid verergeren.

[Cizsel]

Ja weet je, als er iedere loopsheid zo'n depressie omheen hangt en zo lang, dan denk ik dat je haar er wel een plezier mee doet om het kippenhok eruit te laten halen. Meestal zie je deze verschijnselen ook nog eens iedere loopsheid verergeren.

Ik heb geen teefjes, maar ik heb Storm recent laten castreren omdat ik de indruk had dat zijn hormonen hem best wel in de weg zaten. Deze indruk lijkt vooralsnog te kloppen.
Ik sluit me dus aan bij Angelique.

[hannabelgje]

Hier ook veel stress en ellende na de loopsheid. 3,5 jaar ellende met niet willen eten en ook op het laatst flink schijnzwanger. Nu haar kippenhok eruit is eet ze voor het eerst in haar leven zonder problemen en zit ze veel beter in haar velletje.

[**Jolanda**]

In dit geval zou ik ook over gaan op castreren.
Een hond die veel last heeft van de loopsheid is ontzettend geholpen als die handel er uit is.
Dat de menslijke problemen er om heen dan ook weg vallen...tja dat vind ik persoonlijk een extra voordeel.

[petramarcel]

Bedankt voor jullie reactie's.
Ze wordt eind januari 2 en dus denk ik dat als ik toch wil castreren ik dat beter nu kan laten doen (nouja december of januari mooi tussen de loppsheden in)
Ik ben niet gewent aan loopse teven, de andere 2 waren al "geholpen" wat gedrag betreft zijn ze stabiel.
1 is wel incontinent en dat is natuurlijk erg jammer ze is nog maar 4 en zeer waarschijnlijk de rest van haar leven op de propalin (osteopathie mocht helaas niet baten)
Maar ik denk inderdaad dat het voor Didi prettiger is om van die hormoon handel af te zijn..............

[1eboa]

Onze teefjes zijn renhonden of renhonden geweest. Als ze loops moeten worden merken we dat hier in de roedel, zijn wat nukkig. Dan komt de loopsheid, dat spreekt voor zich, na ongeveer 9/10 weken na de 1e dag van de loopsheid, dan denk je het is al weer een tijdje geleden, komt de datum dat ze eigenlijk een nest hadden kunnen krijgen.
Dikke tepels, speelgoed verzamelen, onder kleedjes kruipen en op de renbaan zijn ze totaal uit conditie, afleiden helpt niet. Deze deprietoestanden duren zo ongeveer 120 dagen = 4 maanden dan zijn ze weer helemaal oke en maar hopen dat ze niet na 6 maanden weer loops gaan worden. We hebben nu 4 teefjes, waarvan 3 normaal gecastreerd dus de baarmoeder er ook uit, omdat deze al ieder 2 nestjes gehad hebben. Met de 4e teef gaan we nog een nestje fokken, maar ik weet het 100% zeker dat ik haar daarna laat castreren (ik heb 2 complete reuen, maar dat is niet het probleem). Er zullen wel discussies komen over het wel of niet doen en hoe!
groetjes Boa

[Lizzy]

Ik houd er ook niet van om te snijden in een gezond lichaam. En ik ben ook niet zo pro-castratie. Maar Biscuit is ZO verschrikkelijk depressief geweest, deze eerste loopsheid na haar nestje . Ze wilde helemaal niks meer. Ze was chagerijnig, nukkig, depressief en ze was echt niet leuk tegen haar pups. Ze wilde maar 1 ding: een nieuw legsel. Ze heeft echt dagenlang boven op bed gelegen, depri liggen wezen.

Dus, volgende week donderdag wordt zij laparoscopisch gecastreerd. We zitten dan ruim 100 dagen na de loopsheid (dat is het beste termijn, zeg men, 100 dagen na de loopsheid, dan is alles op z'n rustigst).

[1eboa]

Ja, minimaal 100 dagen is prima. Wij merken heel duidelijk hoe de invloed van de hormonen is tijden het rennen. Ze presteren absoluut niet goed in de "slechte tijd" van de loopsheid. Bij onze teven is in overleg met de DA gekozen voor een normale castratie, ook i.v.m. een keizersnee, bij een teef zaten er cysten op de baarmoeder. Laparoscopisch castreren wordt ook gedaan bij renhonden, maar ik heb toch altijd het idee dat daarna hoe het ook gedaan wordt, ze toch minder presteren. Bij Maarten Kapper wordt eerst met een cameraatje gekeken. Ik vind het op de normale manier toch wel een belastende operatie, met  laparoscopisch castreren heb ik geen ervaring. Hier alleen maar positieve ervaringen met gecastreerde teven. Streep heeft 1 maart een nest gehad met de keizersnee en 3 maanden daarna is ze normaal gecastreerd. Ze is altijd na 6 maanden weer loops, dus is ze dan maar 2/3 maanden goed, ze is ook altijd erg schijnzwanger. Ze is nu weer helemaal topfit!

[sella]

Als ze er zo een last van heeft, ben ik ook makkelijk, dan maar de handel eruit.
Je kan je principes hebben, en die heb ik ook, maar wat is gezond, een hond die zo down wordt van de loopsheid, is in mijn opinie ook niet geheel gezond.
Gezond is fit van lijf en geest toch?!

[petramarcel]

Didi was in maart loops en was nu weer in september loops dat is dus nog niet eens 6 maanden er tussen.
We gaan haar dus ook castreren, lijkt me toch een stuk prettiger voor haar en geen nestje mogen krijgen is natuurlijk ook niet natuurlijk..............
Nu alleen nog even berekenen wanneer.
Is die 100 dagen vanaf de 1e dag of de laatste dag? En maakt het dan niet uit hoelang er normaal tussen de loopsheden zit?
Want als ik 100 dagen reken vanaf de laatste dag dan zitten we in januari maar het zou goed kunnen dat ze in Maart weer loops zou worden, mijn gevoel zegt dan beter eind december?
Loopsheid begon 17 september en was klaar op 3 oktober.

[sella]

Ik zou dan begin dec doen of begin jan. Dit ivm herstel en de jaarwisseling met veel feestdagen en dus veel weekend diensten en moeilijker berijkbare praktijken.
Als er dan complicaties zijn, dan wil je toch snel terecht kunnen, en dit kun je plannen, een spoed ok niet.